ΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ ΜΑΣ

Σήμερα αποφασίσαμε ν' ασχοληθούμε με τους χαρταετούς μας. Πρωί - πρωί , όμως, έπρεπε ν' ασχοληθώ με δημιουργήματα των παιδιών της τάξης μας.
Η Μαριάννα μου έφερε μια μάσκα μελισσούλα , που έφτιαξε με τη μαμά της. Η δική μου πρόταση ήταν : << θα μπορούσε να γίνει και δακτυλόκουκλα>> και τα παιδιά με έκπληξη διαπίστωσαν << πως ναι>>.

Η δική μου πρόταση. Το δοκιμάζουμε.........

Η πρόταση της Μαριάννας, μάσκα...........

Το πατρόν........

Πριν δυο μέρες ο Τάκης έφτιαξε έναν χαρταετό και τον έφερε στην τάξη. Έγραψε << ο χαρταετός έβαλε στολή ναύτη>>. Συζητήσαμε για τους χαρταετούς, που πρωτοεμφανίστηκαν , τι συμβολίζουν και ποιο το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας.

Γρήγορα για τους χαρταετούς μας. Από εφημερίδες κόβουν μακριές λουρίδες.......

Έτοιμο και το τραπέζι κατασκευής, με χρώματα και φελλούς....

΄Αλλο παιδί χρησιμοποίησε τους φελλούς κάνοντας κύκλους και κάποια άλλα απλώνοντας το χρώμα.....

Εδώ σε φύλλο εργασίας με ποίημα της Ρένα Καρθαίου, ( δεν θυμάμαι όμως από που πήρα αυτό το φύλλο εργασίας), ζωγραφίζουν τους δικούς τους χαρταετούς, με διάφορα σχήματα, χρώματα και μεγέθη......

Όμως δεν τελειώσαμε εδώ. Μιλήσαμε για διάφορα έθιμα. Δώσαμε έμφαση στο έθιμο του αλευρώματος στο Γαλαξίδι, μια και είναι αρκετά κοντά μας.

Αλευρομουτζουρώματα στο Γαλαξίδι

Πρόκειται για μια παράδοση που ξεκινά για τους κατοίκους της ναυτικής πολιτείας πολύ πριν το 1800, πολύ παλιότερα “από την εποχή των καραβιών” όπως αναφέρει ο Ευθύμιος Γουργουρής στο βιβλίο του “Το Γαλαξίδι στον καιρό των Καραβιών”. Για το Γαλαξίδι η ακμή της ναυτικής του δύναμης ήταν γύρω στα 1840. Σύμφωνα με όσα έφτασαν ως τις μέρες μας, η ιδέα για την καθιέρωση του αλευρομουτζουρώματος ήρθε από τους ναυτικούς που ταξίδευαν στη Σικελία και είχαν δει εκεί ανάλογα έθιμα σε χωριά της περιοχής. Κατ’ άλλους, τα αλευρομουτζουρώματα έχουν τις ρίζες τους στο Βυζάντιο, από τους γελωτοποιούς στον Ιππόδρομο, που ζωγράφιζαν τα πρόσωπά τους.

Πολύ περιηγητές έμεναν έκθαμβοι από την αφοσίωση και το ζήλο τον οποίο έδειχναν οι Γαλαξιδιώτες στην προετοιμασία του εθίμου, που στην αρχική του μορφή περιελάμβανε χορό με άντρες και γυναίκες που φορούσαν μάσκες ή είχαν τα πρόσωπά τους μουτζουρωμένα, σε δύο διαφορετικούς κύκλους. Αργότερα καθιερώθηκε το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος. Οι παρέες, που αποτελούνταν μόνο από άντρες, κατέβαιναν στην προκυμαία με δυο σακούλες στους ώμους. Η μία είχε αλεύρι και η άλλη χαρτοπόλεμο.

Τα πολεμοφόδια συμπληρώνονταν με λουλάκι ή βερνίκι παπουτσιών. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετέχει κανείς στον “πόλεμο” που ακολουθούσε ώστε να μην πάθει ψυχοπλάκωμα ήταν να φορά παλιά και  αχρείαστα ρούχα, καθώς το πιο συνηθισμένο ήταν τα ρούχα αυτά να ήταν άχρηστα στο τέλος της ημέρας. Το Γαλαξίδι γέμιζε τις ημέρες εκείνες από μουσικές. Στα καφενεία γινόταν γιορτή και οι ντόπιοι μουσικοί ξεσήκωναν τον κόσμο με τους ρυθμούς τους και έδιναν το έναυσμα για γλέντι μέχρι πρωίας.

Όπως ήταν φυσικό το άκρως διασκεδαστικό έθιμο εμπλουτίστηκε, στο πέρασμα του χρόνου, και άλλες καρναβαλικές εκδηλώσεις και στα πολεμοφόδια συμπεριελήφθησαν και άλλα, πολύ περισσότερο “επικίνδυνα” για την καθαριότητα των ρούχων. Οι γυναίκες και τα παιδιά μπήκαν επίσης στο χορό και τα αλευρομουτζουρώματα έφτασαν ως της μέρες μας να αποτελούν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και διάσημα καρναβαλικά έθιμα στη χώρα μας.

Συνήθως οι καρναβαλικές εκδηλώσεις ξεκινούν από τις φωτιές που ανάβουν τα τρία Σάββατα πριν την Καθαρά Δευτέρα και συνοδεύονται από μουσική, μεζέδες και άφθονο κρασί. Ακολουθεί το Καρναβάλι, με μασκαρεμένους καρναβαλιστές, άρματα και ορχήστρες με βιολιά και νταούλια και η απόκρια χτυπάει κόκκινο στα Κούλουμα με τον αλευρομουτζουροπόλεμο. Οι “αντίπαλοι” ξεκινούν από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης και καταλήγουν στο λιμάνι, όπου το μουτζούρωμα δίνει και παίρνει, δημιουργώντας ένα τεράστιο σύννεφο καπνού που γεμίζει την ατμόσφαιρα. Πολλοί τολμηροί δεν διστάζουν να ξεπλύνουν τη μουτζούρα με μια βουτιά στα, συνήθως παγωμένα αυτή την εποχή, νερά του Κορινθιακού.

Κι επειδή η θερμοκρασία είναι εξαιρετικά ανεβασμένη στο Γαλαξίδι τις ώρες του πολέμου, το κέφι δεν στερεύει και μένει κάμποσο για το βράδυ, όταν ο εμφύλιος πόλεμος λήγει με τα “Κουλμάκια”, τα γλεντάκια που στήνονται στα καφενεία και τα μπαρ της πόλης με μεζέδες, μουσική και πιοτό.

Αν, λοιπόν, το θελήσετε οι Γαλαξιδιώτες θα σας περιμένουν και φέτος, έτσι για να ξεδώσετε, αλλά μην ξεχάσετε να φορέσετε τα παλιά σας ρούχα γιατί κανείς δεν θα σας λυπηθεί και δεν θα υπολογίσει πόσα ευρώ έχετε πληρώσει για το παντελόνι ή το μπλουζάκι σας. 

Και άλλες πληροφορίες με έθιμα μπορείτε να δείτε και στον ίδιο σύνδεσμο εδώ

Έτσι βγήκαμε στην αυλή μας και αλευρομουντζουρωθήκαμε..........

Ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ, σας το συστήνω.....

Οι φωτογραφίες αδικούν το τελικό αποτέλεσμα.........

Και είναι κρίμα να μην αναφερθώ στις αποκριάτικες και όχι μόνο ζωγραφιές που έκανε η Νικολέτα για τις φίλες της.

 Έκανε σερπατίνες, κόλλησε σερπατίνες, έφτιαξε πίνακα με αρκετούς εισόδους, χωρίζοντάς τον με γραμμές.

Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ, ΚΑΛΗ  ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ , με αρκετή ξεκούραση και να είστε πάντα χαρούμενοι.