Ο ΚΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Ο καλός δάσκαλος κατά τον ιερό Χρυσόστομο εμπνέει, προσελκύει και πείθει . Δεν είναι εγωιστής ούτε αλαζόνας, δε διακρίνεται για το εξουσιαστικό του ύφος, έχει πνεύμα μαθητείας, δεν περιαυτολογεί. 

Είναι ταπεινός έχοντας συναίσθηση των ατελειών και αδυναμιών του. Γνωρίζει καλά «ότι η επιείκεια είναι πιο δυνατή από τη βία» .

Ο παιδαγωγός πρέπει να επιδεικνύει δημοκρατικό πνεύμα και να σέβεται τη γνώμη των μαθητών του . Απέναντι τους να είναι απλός, ειλικρινής, απονήρευτος, άδολος. Να αποφεύγει την ειρωνεία και την υποκρισία. Οι δάσκαλοι κατά τον Άγιο Πατέρα δεν πρέπει να είναι φορτικοί και πιεστικοί αλλά φιλόστοργοι. 

Οφείλουν να υπερβάλλουν σε φιλοστοργία τους φυσικούς πατέρες. «Ο λόγος (του δασκάλου)», λέει ο Χρυσόστομος πρέπει να είναι «λόγος ανθρώπου που διδάσκει μάλλον παρά ελέγχει, που παιδαγωγεί παρά τιμωρεί, που βάζει τάξη παρά που διαπομπεύει, που διορθώνει παρά που επεμβαίνει στη ζωή του άλλου (του μαθητή)».

Τα βασικά στοιχεία της αληθινής παιδείας για τους Τρεις Ιεράρχες είναι: η αγάπη, η ελευθερία και ο σεβασμός του ανθρώπινου προσώπου. 

Και οι τρεις τονίζουν πως η σχέση παιδαγωγού μαθητή είναι μια σχέση ελευθερίας και δημιουργίας. Ο διάλογος είναι το καλύτερο μέσο για να επιτευχθεί ο σκοπός της αγωγής. 

Η εξουσιαστικότητα και ο δογματισμός όχι μόνο δείχνουν έλλειψη αγάπης, αλλά και δε φέρνουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο εκπαιδευτικός οφείλει πρώτιστα να σέβεται το δώρο της ελευθερίας που χάρισε ο δημιουργός στα παιδιά και να μη φυλακίζει τις ανησυχίες τους, αλλά να ανοίγει δρόμους.

Πηγή:  e-theologia.blogspot.gr

ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΚΙΑ ΜΑΝΑ ;

H Christine Organ είναι μαμά δύο αγοριών που δίνει σχεδόν καθημερινά μαζί τους μια «μάχη» που οι περισσότεροι γονείς δίνουν, προκειμένου να μεγαλώσουν παιδιά που να είναι καλοί άνθρωποι, που να σέβονται και να αγαπούν τους ανθρώπους γύρω τους.

Και όσο κι αν μακροπρόθεσμα… κερδίζει, μια παράπλευρη απώλεια είναι, τα παιδιά της να την αποκαλούν συχνά κακιά:

«Σχεδόν κάθε μέρα τα παιδιά μου θυμώνουν μαζί μου, για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Είτε επειδή τους ζητάω να καθαρίσουν τις τρίχες τους, βγαίνοντας από το μπάνιο ή επειδή βάζω όριο στο πόση ώρα θα παίξουν με το Xbox. Μερικές φορές, μάλιστα, έχω και το θράσος να τους ζητήσω να μαζέψουν τις ακαθαρσίες του σκύλου από τη βεράντα ή να πάνε τα πιάτα τους στον νεροχύτη!

Κάποιες φορές είμαι γκρινιάρα μαμά. Κάποιες είμαι αυστηρή μαμά. Και κάποιες άλλες είμαι, τολμώ να πω, η πιο κακιά μαμά του κόσμου.

Γενικά, πιστεύω πως ως επί το πλείστον ανήκω στους χαλαρούς γονείς –στα περισσότερα πράγματα, τουλάχιστον. Λέω ναι σε πολλά, στο πόση ώρα θα δουν τηλεόραση, στο πόσα ανθυγιεινά σνακ θα φάνε και στο να κοιμηθούν λίγο πιο αργά. Δεν τους κυνηγάω για τους βαθμούς τους (αρκεί να προσπαθούν και να σέβονται τους δασκάλους τους). Παραβλέπω τις κάλτσες στο πάτωμα και όλο τον πανικό που γίνεται μέσα στα δωμάτιά τους. Σκεφτείτε πως δεν λέω τίποτα, ούτε για τη λεκάνη της τουαλέτας που δεν κατεβάζουν ποτέ (ποτέ, όμως!).

Αλλά επειδή δεν θέλω να μεγαλώσω παλιόπαιδα, κάποια στιγμή, πρέπει να πατήσω πόδι και να θέσω κάποια όρια.

Θα γκρινιάξουν, θα παραπονεθούν, κάποιες φορές θα κλάψουν. Θα πουν ότι οι φίλοι τους παίζουν με το Xbox για 5 ώρες συνεχόμενα. Θα προσπαθήσουν να με πείσουν, ότι θα κάνουν τα μαθήματά τους νωρίς το επόμενο πρωί (εννοείται πως δεν θα τα κάνουν). Θα μου πουν ότι ο Γιάννης, ο συμμαθητής τους, δεν μαζεύει ποτέ τα κακά του σκύλου (ο Γιάννης δεν έχει σκύλο).

Νομίζω πως μπορώ με βεβαιότητα να παραδεχτώ πως τα παιδιά μου είναι έστω λίγο νευριασμένα μαζί μου, σε μόνιμη βάση. Είμαι αρκετά κοντά και με τους δύο και πραγματικά πιστεύω, ότι είναι σε καλό δρόμο. Αλλά πολύ συχνά ενοχλούνται από εμένα, θυμώνουν με τις προσδοκίες μου ή ακόμα και εξοργίζονται που τους επιβάλω ανόητα πράγματα, όπως “κανόνες”.

Θα έλεγα ψέματα αν παραδεχόμουν πως το να είμαι η πιο κακιά μαμά του κόσμου με ευχαριστεί. Δεν είναι ωραίο να είναι διαρκώς θυμωμένα μαζί σου τα παιδιά σου ή να διαφωνείτε για πράγματα όπως το αν είναι σημαντικό να βουρτσίζουν τα δόντια τους ή να κάνουν μπάνιο. Αλλά τελικά, είμαι συμβιβασμένη με τον τίτλο “κακιά μαμά” ορισμένες φορές, γιατί ξέρω ότι είναι απαραίτητο. Είναι απλά μέρος της διαδικασίας του να είσαι γονιός.

Θέλω να έχω μια υγιή σχέση με τα παιδιά μου; Φυσικά. Θέλω να με αγαπούν και να με σέβονται; Ναι. Θέλω να με εμπιστεύονται και να ξέρουν ότι είμαι το πιο ασφαλές τους λιμάνι, ο μεγαλύτερος θαυμαστής και υπασπιστής τους; Εννοείται!

Χρειάζεται, όμως, να είμαι φίλη τους; Όχι. Όχι, ευχαριστώ. Είμαι η μαμά τους. Όχι η φίλη τους.

Δεν θέλω να μεγαλώσω παλιόπαιδα, ούτε θέλω να λειτουργούν ως άνθρωποι των σπηλαίων, χωρίς τρόπους και κοινή λογική. Δεν θέλω να είναι αγριάνθρωποι που νομίζουν, ότι όλος ο κόσμος υπάρχει μόνο για να τους ευχαριστεί. Θέλω να είναι καλοί και συμπονετικοί άνθρωποι. Και αυτό σημαίνει, ότι κάποιες φορές πρέπει να βάζω όρια. Με άλλα λόγια, κάποιες φορές πρέπει να γίνομαι κακιά.

Τα παιδιά μου μπορεί να νευριάσουν για χίλιους δύο λόγους: Επειδή έφτιαξα ένα φαγητό που δεν τους αρέσει, επειδή έκοψα το τοστ στη μέση, επειδή τους καθάρισα τα παιχνίδια ή επειδή μάζεψα τα Lego από το πάτωμα, όπου είχαν μείνει εδώ και πέντε μέρες, γιατί “έπαιζα ακόμα μαζί τους, μαμά!”…

Ξέρετε κάτι, όμως; Το να νευριάζεις τα παιδιά σου είναι φυσιολογικό και απαραίτητο. Και το να είσαι “κακιά” είναι και αυτό μια από τις ευθύνες που πάνε πακέτο με το προνόμιο του να είπσαι η Μαμά.»

Πληροφορίες ΕΔΩ

Πηγή :http://agios-dimitrios.blogspot.gr/2018/05/blog-post_853.html

ΕΞΙ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ

Κάθε γονιός ψάχνει απεγνωσμένα το μυστικό για να πειθαρχήσει τα παιδιά του χωρίς φωνές και με αποτελεσματικότητα. Δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή- εξάλλου, κάθε παιδί είναι διαφορετικό και πρέπει εμείς να προσαρμοστούμε στον δικό του χαρακτήρα. Παρόλα αυτά, όταν μια γυναίκα που μπορεί να πειθαρχήσει τουλάχιστον δεκάδες παιδιά σε μία τάξη, μας δίνει κάποιες συμβουλές που μπορεί να μας βοηθήσουν, δεν αξίζει να τις δοκιμάσουμε;

Η γυναίκα που υπογράφει το άρθρο, εκτός από παιδαγωγός, είναι και μητέρα 4 παιδιών, επομένως, ο λόγος της έχει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα!

«Έχετε παρατηρήσει ότι τα παιδιά συμπεριφέρονται αλλιώς στο σχολείο και αλλιώς στο σπίτι; Σαν δασκάλα, μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που μου κάνουν οι γονείς των μαθητών μου, όταν βλέπουν τα παιδιά τους να τακτοποιούν μόνα τους την αίθουσα που κάνουμε μάθημα ή να μοιράζονται τα πράγματά τους με τους συμμαθητές τους, είναι: “Πώς το κάνεις αυτό; Ο γιος μου πετάει παντού τα πράγματά του στο σπίτι και δεν του αρέσει να δίνει τα παιχνίδια του στον αδερφό του.”

Είμαι επίσης μητέρα τεσσάρων παιδιών. Όσο περνούσαν τα χρόνια, αποφάσισα να εφαρμόσω κάποιες από τις μεθόδους πειθαρχίας που χρησιμοποιώ στην τάξη και στο σπίτι. Και είναι εξίσου αποτελεσματικές!

Συμβουλή νούμερο 1: Αποτελεσματική πειθαρχία δεν σημαίνει τιμωρία

Να θυμάστε ότι η αποτελεσματική πειθαρχία δεν συνδέεται με την τιμωρία. Αντίθετα, είναι ένας τρόπος να καθοδηγήσεις και να ελέγξεις τη συμπεριφορά του παιδιού. Βασίζεται στην ποιότητα της σχέσης του παιδιού με τον ενήλικα που τον φροντίζει (είτε είναι ο δάσκαλος στην τάξη είτε οι γονείς στο σπίτι). Όταν το παιδί λαμβάνει την προσοχή που χρειάζεται από έναν ενήλικα που εμπιστεύεται, δημιουργείται μεταξύ τους ένας δεσμός. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να “χτίσεις” μια καλή συμπεριφορά και να χρησιμοποιήσεις αποτελεσματικές μεθόδους πειθαρχίας.

Συμβουλή νούμερο 2: Η πειθαρχία σχετίζεται με την ενθάρρυνση

Η ενθάρρυνση είναι το κλειδί της πειθαρχίας. Μπορείτε να την ενισχύσετε με διάφορους τρόπους: χαμογελώντας ή επιβραβεύοντας τα παιδιά.

Όμως, δεν πρέπει να επιβραβεύετε χωρίς να το σκεφτείτε. Στην τάξη, έχω παρατηρήσει ότι η επιβράβευση πρέπει να είναι επιλεκτική, συγκεκριμένη, ενθαρρυντική και θετική. Πρέπει να αποφεύγετε τις συγκρίσεις και τον ανταγωνισμό. Να συγκρίνετε την πρόοδο ενός παιδιού μόνο με βάση τις δικές του ικανότητες και παλαιότερες επιδόσεις και όχι με άλλα παιδιά.

 

Αποφεύγω φράσεις όπως “έκανες καλή δουλειά” ή “είσαι κακό παιδί” και προσπαθώ να είμαι συγκεκριμένη. Το πιο αποτελεσματικό είναι να επιβραβεύετε μόνοι σας μια πράξη καλοσύνης που το αξίζει, χωρίς να έρθει το παιδί τρέχοντας σε εσάς και να σας πει ότι μάζεψε το δωμάτιό του ή ότι μοιράστηκε το μπισκότο του με την αδερφή του. Έτσι, θα είναι πιο αυθεντική η επιβράβευση. 

Συμβουλή νούμερο 3: Να είστε πρότυπο καλής συμπεριφοράς

Το να είστε πρότυπο καλής συμπεριφοράς είναι το ίδιο σημαντικό. Πρέπει να σκέφτεστε τι κάνετε, τι λέτε και πώς το λέτε, όχι μόνο όταν μιλάτε στο παιδί, αλλά και όταν αλληλεπιδράτε με άλλα άτομα. Προσπαθείτε να ελέγξετε τη συμπεριφορά σας όταν είστε πραγματικά θυμωμένοι; Το πρότυπο για το οποίο μιλάμε σημαίνει να δίνετε στο παιδί τα οπτικά ερεθίσματα ως προς το τι είναι καλή συμπεριφορά, που στη συνέχεια θ’ ακολουθήσει κι εκείνο ασυνείδητα.

Μία δική μου κακή συνήθεια είναι ότι συνήθιζα να κάθομαι πάνω στα τραπέζια και τα άλλα έπιπλα (είναι όλα μικρά και φτιαγμένα για νήπια). Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το κάνω μέχρι που ένα παιδί ανέβηκε και έκατσε δίπλα μου σε ένα ράφι. Αν και το να μαθαίνουν τη δύναμη του σώματός τους είναι σημαντικό σ’ αυτή την ηλικία, το να σκαρφαλώνουν σε έπιπλα δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ενθαρρύνω τα παιδιά (ειδικά μάλιστα όταν δουλειά μου είναι να τα επιβλέπω). Τους έδειχνα κατά λάθος ότι είναι σωστό να το κάνουν γιατί το έκανα κι εγώ.

Συμβουλή νούμερο 4: Δώστε τους σαφείς οδηγίες και εξηγήστε τους τη λογική σας

Όταν καθοδηγείτε τα παιδιά, να είστε πάντα άμεσοι. Να τους εξηγείτε και να δικαιολογείτε τους κανόνες (όσο πιο απλοί τόσο το καλύτερο, ειδικά για τα μικρά παιδιά).

Να είστε πάντα σίγουροι ότι οι οδηγίες που δίνετε είναι σαφείς και λέτε στο παιδί τι να κάνει, όχι τι δεν πρέπει να κάνει. Για παράδειγμα, στην τάξη μου, θυμίζω στους μαθητές μου να περπατάνε μέσα στην αίθουσα και τους εξηγώ ότι έτσι δεν χτυπάνε αντί να τους πω “μην τρέχετε”. Αν, μάλιστα, το παιδί σας έχει χτυπήσει τρέχοντας στο παρελθόν, μπορείτε να του το θυμίσετε.

Ακόμα και στον έφηβο γιο μου μιλάω έτσι. Μπορεί να του πω, για παράδειγμα, “Είναι αργά και έχεις προπόνηση αύριο. Πρέπει να ξαπλώσεις σε ένα τέταρτο για να μην είσαι κουρασμένος. Την προηγούμενη φορά, άργησες γιατί δεν μπορούσες να σηκωθείς”. Κάποιες φορές, πηγαίνει μόνος του, κάποιες άλλες πρέπει να του το ξαναθυμίσω, αλλά γενικά δεν αντιτίθεται σ’ αυτό που του λέω.

Συμβουλή νούμερο 5: Προβλέψτε μια κακή συμπεριφορά και ζητήστε βοήθεια

Η πρόληψη δεν είναι μόνο μια εξαιρετική μορφή πειθαρχίας αλλά βοηθάει εσάς και την αυτοπεποίθησή σας.

Ο σχεδιασμός είναι σημαντικός για να τα καταφέρετε. Μην πάτε στο σούπερ μάρκετ την ώρα που το μικρό σας συνήθως κοιμάται ή ξεκουράζεται. Μην διακόπτετε το παιχνίδι ή άλλες δραστηριότητες, περιμένοντας ότι το παιδί θα συνεργαστεί και θα ετοιμαστεί γρήγορα για να φύγετε έτσι ώστε να γυρίσετε στην ώρα σας για να κάνετε και τις υπόλοιπες δουλειές σας. Η έλλειψη σχεδίου και προνοητικότητας θα μπερδέψει το παιδί και θ’ αναρωτηθεί για τη δική σας συμπεριφορά. Με το να είστε προνοητικοί γονείς, θα καταφέρετε να αποφύγετε τους καβγάδες και τους συμβιβασμούς και να περνάτε περισσότερο ποιοτικό χρόνο με το παιδί αντί να προσπαθείτε να ηρεμείτε τα πνεύματα όλη μέρα. Για παράδειγμα:

*Αποφύγετε να φωνάζετε το παιδί από μακριά: δεν είναι εύκολο να σας ακούσει και μπορεί να σας αγνοήσει, κάτι που μπορεί να καταλήξει σε άλλα προβλήματα.

*Δώστε στα παιδιά όσες περισσότερες προειδοποιήσεις γίνεται: όταν για παράδειγμα φεύγουν για το σχολείο ή αλλάζει το πρόγραμμά τους. Στην τάξη, λέω στους μαθητές μου “Σε 5 λεπτά θ’ αρχίσουμε να καθαρίζουμε για να κάνουμε στη συνέχεια μουσική”. Στο σπίτι, όταν πλησιάζει η ώρα να φύγουμε με τα μικρά μου παιδιά για να πάρουμε τα μεγαλύτερα απ’ το σχολείο, λέω “Σε 5 λεπτά θα αφήσετε τις μπογιές σας γιατί θα πάμε να πάρουμε τα αδέρφια σας”.

*Τα μικρότερα παιδιά δεν μπορούν να κατανοήσουν την έννοια του χρόνου: προσπαθήστε να ρυθμίσετε ένα χρονόμετρο ή να τους δείξετε πού πρέπει να είναι ο δείκτης όταν θα αρχίσουν να καθαρίζουν. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποφύγετε εντελώς την ώρα και να χρησιμοποιήσετε φράσεις, όπως “Δύο ακόμα φορές θα κάνεις τσουλήθρα και μετά θα φύγουμε”.

Συμβουλή νούμερο 6: Όταν όλα αυτά αποτύχουν, χρησιμοποιήστε τα “time-ins”

Τα time-ins είναι ιδανικά για παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο ή ακόμα μικρότερα. Μοιάζουν με τα time-outs, γιατί στόχος τους είναι να απομακρύνουν το παιδί από μια κατάσταση που το κάνει να αγχώνεται. Όμως, αντί να κάθεται μόνο του σε ένα τραπέζι στην τάξη και να νιώθει άσχημα για τον εαυτό του, αποφάσισα να φτιάξω διάφορα μέρη μέσα στην αίθουσα, όπου τα παιδιά μπορούν να πάνε όταν αισθάνονται ότι τα “πνίγουν” τα συναισθήματά τους και δεν μπορούν να διαχειριστούν μία κατάσταση.

Οι γωνιές αυτές είναι μικρές, “ζεστές”, με μαξιλάρια, φωτογραφικά άλμπουμ, κούκλες, βιβλία και μικρά παιχνίδια με ήρεμες δραστηριότητες. Τα time-ins πρέπει να διαρκούν ένα λεπτό για κάθε χρόνο ζωής του παιδιού και όχι παραπάνω, εκτός αν το ίδιο το παιδί θέλει να μείνει περισσότερο.

Όταν τελειώσει ο χρόνος, ρωτάω το παιδί αν κατάλαβε γιατί έπρεπε να πάει εκεί και μετά το βοηθάω να βρει μια λύση που θα ταίριαζε καλύτερα στο πρόβλημα που αντιμετώπισε, σε σχέση μ’ αυτό που τελικά έκανε. Το ίδιο κάνω και στο σπίτι μου και συγκεκριμένα στο σαλόνι. Το να δίνουμε τον χρόνο στα παιδιά να μείνουν μόνα τους και να συμμετέχουν σε ήρεμες δραστηριότητες τα βοηθάει να ηρεμήσουν και να μην νιώθουν ένοχα ή τιμωρημένα. Έτσι, αποκλιμακώνεται η ένταση.

Όταν δοκιμάζετε τις συμβουλές μου, να θυμάστε ότι η συμπεριφορά των παιδιών δεν αλλάζει μέσα σε μια νύχτα. Παιδαγωγοί όπως εγώ δουλεύουμε με δεκάδες παιδιά καθημερινά. Και πάλι, μας παίρνει χρόνια να μελετήσουμε, να μάθουμε και να τα εφαρμόσουμε όλα αυτά.

Για τους γονείς, μπορεί να είναι πιο δύσκολο. Να είστε επιεικείς με τον εαυτό σας. Ζητήστε βοήθεια, αφήστε τον σύντροφο, την οικογένεια ή τους φίλους σας να βάλουν ένα χεράκι και να θυμάστε ότι χρειάζεστε χρόνο να “φορτώσετε” μπαταρίες.»     

     της Μαρία Κωνσταντοπούλου

                                                                                                                                            

Πηγή: afineparent.com

ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ;

Η συνηθέστερη επιθυμία των γονέων στην διαδικασία της ανατροφής είναι να μάθουν τα παιδιά να τους ακούνε, δηλαδή να τους υπακούνε. Οι γονείς, ως μεγαλύτεροι, θεωρούν αυτονόητη την αυθεντία τους. Είναι παιδαγωγοί. Φροντίζουν ώστε τίποτε να μην τους λείψει. Γνωρίζουν τους κινδύνους της ζωής. Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι τα παιδιά τους στην πράξη θα αμφισβητούν την γονεϊκή αγάπη. Έτσι, για κάθε θέμα στο οποίο απαιτείται ο λόγος, η συμβουλή, η παρέμβαση των γονέων, οποιαδήποτε άλλη στάση πλην της υπακοής πληγώνει.

 Μάλιστα, καθώς περνούν τα χρόνια και οι γονείς διαπιστώνουν ότι τα παιδιά έχουν μεγαλώσει και τα περιθώρια παρέμβασης έχουν λιγοστέψει, μεταχειρίζονται άλλα μέσα επιβολής, αφήνοντας τα άμεσα όπως οι διαταγές-εντολές, η στέρηση προνομίων και άλλες τιμωρίες ή παλαιότερα το ξύλο, η σωματική βία. Χρησιμοποιούν την ψυχολογική βία, η οποία εκφράζεται με την έκφραση θυμού, με την διακοπή της επικοινωνίας με τα παιδιά, την γκρίνια, το θλιμμένο ύφος. Κι όταν τα παιδιά τους επιμένουν να κάνουν το ίδιον θέλημα  οι γονείς πέφτουν σε μελαγχολία, κάποτε και κατάθλιψη γιατί δεν τους ακούνε!  

Η γονεϊκή αυθεντία είναι ευλογία μέχρι κάποια ηλικία, διότι διασώζει ένα αίσθημα ιεραρχίας στις οικογενειακές σχέσεις.  Οι μικρότεροι κατανοούν ότι δεν μπορούν να είναι πιο πάνω από τους μεγαλύτερους και αυτό είναι ένα μάθημα ζωής. Η αυθεντία όμως αυτή έχει νόημα όταν αποσκοπεί στην σταδιακή καλλιέργεια πνεύματος ελευθερίας και ευθύνης στα παιδιά.
Ο γονέας δεν μπορεί να τρέφεται με την ψευδαίσθηση ότι το παιδί του θα παραμένει μικρό. Ότι θα τον χρειάζεται για να του υποδεικνύει και να του επιβάλλει το σωστό. Να το προστατεύει από κινδύνους. Να το αγαπά ανεπανάληπτα και με τέτοιο τρόπο ώστε το παιδί να μην χρειάζεται να σκεφτεί το ίδιο τι θέλει και ποιο είναι το καλό του. Αν η αγάπη δεν αποσκοπεί στην δημιουργία μιας κλίμακας στην οποία τα παιδιά  θα δοκιμάζουν το σωστό και το λάθος, το καλό και το βλαπτικό, για να μπορούν με δική τους ευθύνη να το επιλέγουν, τότε θα καθηλωθούν σε μία αγάπη υπερπροστατευτική και «τοξική».

Σήμερα πολλοί γονείς έχουν φτάσει στο άλλο άκρο. Ορμώμενοι από μοντέρνες παιδαγωγικές αντιλήψεις, σύμφωνα με τις οποίες το παιδί εκ φύσεως ξέρει τι  είναι καλό γι’  αυτό και το μόνο που χρειάζεται ο γονέας να κάνει είναι να του το υπενθυμίζει, χωρίς να επιμένει, τα παιδιά φτάνουν στο σημείο να κάνουν ό,τι θέλουν, εφευρίσκοντας τρόπους εκβιασμού εις βάρος των γονέων. Έτσι, συνειδητοποιώντας οι γονείς ότι τα παιδιά δεν τους ακούνε, ξεσπούνε βίαια για λίγο ή παραιτούνται από την παιδαγωγία.

Τα παιδιά μας δεν μας ακούνε γιατί έχουν το θέλημά τους. Δοκιμάζουν τι τους αρέσει. Ζητούν την ελευθερία τους. Έχει σημασία όμως οι γονείς να ακούμε πρώτοι τα παιδιά μας.  Με υπομονή να περιμένουμε να μας εξηγήσουν γιατί θέλουν ή γιατί πράττουν κάτι και να τα βοηθήσουμε με σαφήνεια να καταλάβουν τα όρια του καλού και του κακού. Αυτό όμως δεν μπορεί να μη συνοδεύεται από κάποιους κανόνες, σαφείς και, κάποτε, ευέλικτους. Ο δρόμος όμως είναι η ελευθερία η συνοδευόμενη από την ευθύνη. Κι εκεί χρειάζεται σχέδιο στην αγωγή των παιδιών,  αλλά και ο φωτισμός από τον Θεό!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»

Στο φύλλο της Τετάρτης 11 Οκτωβρίου 2017

10 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Είναι η εξυπνάδα κληρονομική ή μπορεί να καλλιεργηθεί και να ενισχυθεί από ένα σωστό περιβάλλον; Αν και η νοημοσύνη σαφώς εξαρτάται από γενετικούς παράγοντες, η επιστημονική έρευνα έχει αρχίσει να δείχνει ότι ορισμένες μέθοδοι μπορούν να ενισχύσουν την εκμάθηση και την πνευματική ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Ανάπτυξε την πνευματική δύναμη του παιδιού σου με τις παρακάτω αποδεδειγμένες στρατηγικές.

Πνευματικά παιχνίδια

Το σκάκι, τα σταυρόλεξα, τα κρυπτόγραμμα, οι γρίφοι, και άλλα παρόμοια παιχνίδια εκπαιδεύουν το μυαλό εκτελώντας πνευματική γυμναστική. Παιχνίδια όπως το Sudoku είναι διασκεδαστικά ενώ παράλληλα προάγουν την στρατηγική σκέψη, την ικανότητα για επίλυση προβλημάτων και τη λήψη αποφάσεων σε περίπλοκες καταστάσεις. Κράτα παιχνίδια που προκαλούν το μυαλό στο σπίτι και ζήτα τη βοήθεια των παιδιών σου στην επίλυση περίπλοκων προβλημάτων.

Μαθήματα μουσικής

Το να ακούς το παιδί σου να παίζει βιολί δεν είναι πάντα η πιο ευχάριστη εμπειρία. Όμως, τα μαθήματα μουσικής μπορεί να είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος για να βάλεις το μυαλό του παιδιού σου στις σωστές συνθήκες εκμάθησης. Σύμφωνα με μια μελέτη του University of Toronto, τα οργανωμένα μουσικά μαθήματα φαίνεται να ανεβάζουν το IQ και την ακαδημαϊκή επίδοση των παιδιών – και όσο περισσότερα χρόνια το παιδί κάνει μαθήματα, τόσο μεγαλύτερη η επίδραση. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα μαθήματα μουσικής στην παιδική ηλικία ήταν ένας σαφής προγνωστικός δείκτης για καλύτερους βαθμούς στο λύκειο και ένα υψηλότερο IQ στην ενήλικη ζωή του.

Θήλαζε τα παιδιά σου

Το μητρικό γάλα είναι ουσιαστικό τρόφιμο για τον εγκέφαλο του παιδιού. Πολλές έρευνες έχουν αποδείξει με συνέπεια ότι ο θηλασμός έχει πολλαπλά οφέλη για τα βρέφη. Ο θηλασμός προλαμβάνει επικίνδυνες λοιμώξεις και παρέχει ουσιαστική τροφή. Δανοί ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι η ο θηλασμός μπορεί να κάνει τα βρέφη εξυπνότερα και πιο υγιή. Συμπέρασμα: εάν μπορείς και θέλεις να θηλάσεις, κάνε νωρίς μια επένδυση στην υγεία του παιδιού σου. Ο θηλασμός του παιδιού σου θα το βοηθήσει μακροπρόθεσμα για όλη του τη ζωή.

Ενθάρρυνε τη γυμναστική

Μελέτες από ερευνητές του University of Illinois έχουν δείξει μια ισχυρή σχέση μεταξύ της φυσικής κατάστασης και της ακαδημαϊκής επίδοσης σε μαθητές δημοτικών σχολείων. Σύμφωνα με έρευνα του Oppenheimer Funds, η συμμετοχή των παιδιών σε οργανωμένα αθλητικά προγράμματα καλλιεργεί την εμπιστοσύνη, την συνεργασία, την ομαδικότητα και την ηγεσία. Αυτή η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι το 81% των γυναικών που είναι ανώτατα στελέχη σε επιχειρήσεις έπαιξαν σε ομαδικά αθλήματα όταν ήταν σε παιδική ηλικία. Έτσι, αντί να κάθεστε μπροστά στην τηλεόραση μετά το δείπνο, πήγαινε με τα παιδία σου στο πάρκο της γειτονιάς σου για να παίξουν. Ή ακόμα καλύτερα, ενθάρρυνε το παιδί σου να συμμετάσχει σε κάποια οργανωμένη φυσική δραστηριότητα, σπορ ή άθλημα.

Ηλεκτρονικά παιχνίδια

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν δυσφημιστεί. Ναι, πολλά  από αυτά είναι βίαια, αντικοινωνικά και δεν απαιτούν πολλή σκέψη. Μπορείς όμως να επιλέξεις ηλεκτρονικά παιχνίδια που προάγουν τις δεξιότητες της στρατηγικής σκέψης και του σχεδιασμού, την ομαδική προσπάθεια και τη δημιουργικότητα. Εταιρείες όπως η Leapfrog δημιουργούν εκπαιδευτικά παιχνίδια που αναπτύσσουν το συντονισμό και την μνήμη των μικρών παιδιών, ακόμα και σε βρεφική ηλικία. Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη στο University of Rochester διαπίστωσε ότι τα παιδιά που συμμετείχαν και έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια αναγνώριζαν και μάθαιναν πολύ πιο γρήγορα οπτικές νύξεις από τα συνομήλικα που δεν έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια.

Απέφευγε τα πρόχειρα τρόφιμα

Η αποφυγή της ζάχαρης, των trans-λιπαρών οξέων και άλλων πρόχειρων τροφίμων από τη διατροφή των παιδιών σου και η αντικατάστασή τους με εναλλακτικές τροφές που είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά μπορεί να κάνει θαύματα για το συντονισμό και την πνευματική ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Για παράδειγμα, τα παιδιά χρειάζονται σίδηρο για την ανάπτυξη υγιών ιστών στον εγκέφαλό τους. Τα νευρικά ερεθίσματα κινούνται πιο αργά στα παιδιά που πάσχουν από ανεπάρκεια σιδήρου. Επίσης, μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά που έχουν κακή διατροφή δυσκολεύονται στην καταπολέμηση των λοιμώξεων με αποτέλεσμα να χάνουν μαθήματα στο σχολείο και να μένουν πίσω από τα συνομήλικά τους. Δώσε προσοχή στη διατροφή των παιδιών σου και οι καλοί βαθμοί μπορεί να ακολουθήσουν.

Καλλιέργησε την περιέργεια

Οι ειδικοί λένε ότι οι γονείς που δείχνουν περιέργεια και ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να εξερευνούν νέες ιδέες, τους διδάσκουν ένα πολύτιμο μάθημα: ότι η αναζήτηση της γνώσης είναι πολύ σημαντική. Υποστήριζε τα χόμπι και τα ενδιαφέροντα των παιδιών σου κάνοντάς τους ερωτήσεις, διδάσκοντάς τους νέες δεξιότητες και να πηγαίνοντας τους σε εκπαιδευτικές εκδρομές για την ανάπτυξη της πνευματικής τους περιέργειας.

Διάβαζε

Αυτή η μέθοδος, που έχει αποδειχθεί στη πράξη, μερικές φορές παραμελείται καθώς βιαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε την τελευταία τεχνολογία για την ανάπτυξη της νοημοσύνης. Όμως, η ανάγνωση είναι ένας αλάνθαστος, χαμηλής τεχνολογίας τρόπος για τη βελτίωση της ικανότητας μάθησης και την πνευματική ανάπτυξη παιδιών κάθε ηλικίας. Διάβαζε στα παιδιά σου από νεαρή ηλικία, πήγαινε το παιδί σου στη βιβλιοθήκη και κράτα το σπίτι σου καλά εφοδιασμένο με βιβλία.

Δίδαξε αυτοπεποίθηση

Ειδικά στην εφηβεία, τα παιδιά μπορεί να πέσουν θύματα αρνητικών σκέψεων ή ψυχολογικής και σωματικής βίας από συμμαθητές τους που μπορεί να περιορίσει τις δυνατότητές τους και να τα τραυματίσει για την υπόλοιπη ζωή τους. Οι παιδοψυχολόγοι συνιστούν στους γονείς να ενισχύουν θετικά τα παιδιά τους ενθαρρύνοντάς τα και επιβεβαιώνοντάς τα με αισιοδοξία. Η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα και άλλες κοινωνικές δραστηριότητες βοηθά επίσης τα παιδιά να αναπτύξουν αυτοπεποίθηση, ιδιαίτερα στα εφηβικά χρόνια που η ηθική υποστήριξη από τους συμμαθητές τους είναι ελάχιστη.

Το πρωινό αναπτύσσει πρωταθλητές

Μια εκτεταμένη έρευνα που έγινε στη δεκαετία του 70 έδειξε ότι τα παιδιά που τρώνε πρωινό έχουν καλύτερη μνήμη, αυτοσυγκέντρωση και ικανότητα για εκμάθηση. Αντίθετα, τα παιδιά που δεν τρώνε πρωινό τείνουν να κουράζονται ευκολότερα, να είναι πιο οξύθυμα και να έχουν πιο αργές αντιδράσεις από τα παιδιά που ξεκινούν την ημέρα τους με ένα χορταστικό πρωινό. Με τα σημερινά φορτωμένα προγράμματά, ίσως να μην είναι πάντα εφικτό για τα παιδιά να έχουν ένα πλήρες πρωινό. Αλλά ακόμη και μια μπάρα ενέργειας με ένα ποτήρι γάλα μπορεί να αποδώσει σημαντικά στο να βοηθήσει τα παιδιά σου να μένουν εστιασμένα και δημιουργικά στις σχολικές ώρες.

October 13, 2017 by Top Greek Gyms in Tips - Wellness

10 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

10 συμβουλές για καλή σχολική χρονιά.

Οι συμβουλές που ακολουθούν θα βοηθήσουν εσάς και το παιδί σας να έχετε μια καλή και ήρεμη σχολική χρονιά.

Τα σχολεία αρχίζουν και τόσο οι μικροί, όσο και οι μεγάλοι, έχουμε άγχος για την έκβαση της σχολικής χρονιάς.
Οι παρακάτω συμβουλές θα σας φανούν χρήσιμες:

Λογικές  Προσδοκίες
Αξιολογείστε τις ικανότητές του και μην έχετε παράλογες προσδοκίες από το παιδί σας. Ακόμα και αν δεν τα καταφέρνει σε κάποιο μάθημα, θα έχει καλύτερες αποδόσεις σε κάποιο άλλο. Μην το προσβάλλετε για τις αδυναμίες του και μην το απογοητεύετε επιμένοντας να ακολουθήσει τα δικά σας όνειρα για το μέλλον. Βοηθήστε το να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις δυνάμεις του που θα το βοηθούν πάντα να πετυχαίνει αυτό που θέλει.

Το σχολείο είναι γραφείο
Δώστε στο παιδί σας να καταλάβει, πως στο σχολείο πηγαίνεις για να μάθεις καινούρια πράγματα καθώς η γνώση  είναι δύναμη που μας χαρίζει μια καλύτερη ζωή και μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Εξηγήστε του ότι πρέπει να πάει στο σχολείο όπως εσείς πηγαίνετε στη δουλειά, ότι όλοι δηλαδή έχουμε υποχρεώσεις και πρέπει να προσπαθούμε να τις βγάζουμε εις πέρας όσο καλύτερα μπορούμε. 

Τακτικές ώρες μελέτης
Κάθε παιδί έχει ανάγκη από ένα πρόγραμμα στη ζωή του, για να μην αποσυντονίζεται, γι’ αυτό ανάλογα με την ηλικία του θα πρέπει να καταλήξετε στις ώρες που θα διαβάζει τα μαθήματα του, ενώ σίγουρα διευκολύνει να υπάρχει συγκεκριμένη ώρα φαγητού, μπάνιου και ύπνου.

Σωστή διατροφή για ευφορία
Η διάθεση των παιδιών και η απόδοση τους στο σχολείο επηρεάζεται κατά πολύ από την διατροφή τους που σημαίνει πως θα πρέπει καθημερινά να προσέχουμε ώστε να υπάρχει στο τραπέζι σπιτικό φαγητό, σαλάτες, και φρούτα. Αποφεύγετε τα πολλά αναψυκτικά και γλυκά, καθώς η ζάχαρη μπορεί  να τους δίνει ενέργεια παράλληλα όμως μπορεί να τα κάνει επιθετικά και κυκλοθυμικά. 

Βάλτε τάξη στο δωμάτιο και τη ζωή του
Ανοίγετε το συρτάρι του και σαν βατραχάκια πετάγονται έξω κάλτσες, εσώρουχα, αυτοκινητάκια, τσίχλες, και  μισοτελειωμένες εργασίες για το σχολείο! Κόψτε την τάση του για ακαταστασία  από το πρώτο του κιόλας παραστράτημα! Είναι η στιγμή που θα του εξηγήσετε πως αν μάθει  να συγυρίζει το δωμάτιο του και να είναι τακτικό στα πράγματά του θα μπορεί να οργανώνει καλύτερα και τον χρόνο, το διάβασμα και τις δραστηριότητες του.

 Συγκέντρωση
Μην πέσετε στην παγίδα να λύνετε εσείς τις ασκήσεις του παιδιού σας ή να γράφετε το μάθημα του. Δείξτε του τον τρόπο, συζητήστε μαζί του τις απορίες του και αφήστε το να συγκεντρωθεί  ώστε να βρει μόνο του τη λύση. Επίσης φροντίστε την ώρα που διαβάζει να μην υπάρχουν διακοπές και άλλες εξωτερικές «παρεμβολές» όπως τηλεόραση, τηλέφωνα ή μουσική. Θα πρέπει να έχει ησυχία και μια δική του γωνιά, έστω και πολύ μικρή, καθώς εκεί θα μπορεί να διαβάσει με ηρεμία αλλά και να φτιάχνει πράγματα για τον εαυτό του. 

Επαφή με τη  δασκάλα
Γνωρίστε τη δασκάλα του παιδιού σας από την πρώτη κιόλας μέρα του σχολείου. Φροντίστε να διατηρήσετε την επαφή μαζί της καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς και να την ενημερώνετε για ότι θεωρείτε ότι πρέπει να γνωρίζει για τον χαρακτήρα, τις συνήθειες αλλά και τις σχέσεις του παιδιού σας με τους συμμαθητές του. Τέλος, φροντίστε το παιδί να γνωρίζει ότι έχετε επικοινωνία καθώς θα νιώσει ασφάλεια βλέποντας πως δυο τόσο σημαντικά πρόσωπα της ζωής του τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους. Αν από την άλλη αν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα ανάμεσα σε σας και τη δασκάλα μην την κριτικάρετε ποτέ μπροστά στο παιδί. Αντίθετα συναντήστε την το γρηγορότερο κατ’ ιδίαν και λύστε με ήρεμο τρόπο τις «διαφορές» σας.

Μοιραστείτε τα προβλήματα του
Κάθε παιδί έχει ανάγκη από μικρές καθημερινές κουβέντες γύρω από τις εμπειρίες αλλά και τα προβλήματα του έτσι ώστε να μοιραστεί όσα το απασχολούν  με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Με αυτόν τον τρόπο, περιορίζεται η απογοήτευση του και μπορεί να δει με μια πιο αισιόδοξη στάση το σχολείο αλλά και τον κόσμο γύρω του. Αν γυρίσει λοιπόν από το σχολείο με κακή διάθεση προτρέψτε το να σας πει τι ακριβώς έχει γίνει αφιερώνοντας του όσο χρόνο χρειάζεται. Έχει μεγάλη σημασία να ξέρει πως είσαστε πλάι του σε ότι και αν το απασχολεί. 

Δώστε του χώρο για διασκέδαση
Το παιχνίδι βοηθάει το παιδί να  αναπτύξει τις ικανότητες του αλλά και να βρει την κλίση του  και τα πραγματικά του ενδιαφέροντα κάτι που αποδεικνύεται βασικό κλειδί  επιτυχίας στην ενήλικη ζωή του. Η συνταγή είναι απλή: Παρεούλα, επικοινωνία,  ευκαιρίες για να τρέξει στον κήπο ή στις παιδικές χαρές με στόχο πάντα να εκτονώνεται δημιουργικά και να έχει καλή διάθεση και θετική σκέψη. 

Κοινωνική ζωή
Τα παιδιά μπορεί να χρειάζεται να ρίχνουν το βάρος της προσοχής τους στα μαθήματα τους παράλληλα όμως είναι απαραίτητο να έχουν κοινωνική ζωή. Το καλύτερο είναι να τα προτρέπετε να βρίσκονται πάντα μαζί σας σε οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις. Έτσι θα μάθουν να συνδιαλέγονται με διαφορετικούς χαρακτήρες μέσα σε ένα αγαπημένο και χαρούμενο περιβάλλον. Εννοείται πως καλείτε όσο πιο συχνά γίνεται στο σπίτι τους γονείς των φίλων του από το σχολείο καθώς έτσι δημιουργείται σύσφιξη σχέσεων με αποτέλεσμα το παιδί σας να μην νιώσει ποτέ αποξενωμένο στο σχολείο.

 Και μην ξεχνάτε!
Μην συγκρίνετε ποτέ  το παιδί σας με κάποιο συμμαθητή του καθώς θα χάσει  την αυτοεκτίμηση του αντί να ανακαλύψει τα δυνατά του στοιχεία. 

Πηγή : Εκδόσεις Χρυσοπηγή

TΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΓΝΟΟΥΝ

Μιλάτε στα παιδιά και σας αγνοούν; Υπάρχουν τρόποι να έχετε την προσοχή τους

Ακόμα και όταν έχουμε θυμώσει και είμαστε αποφασισμένες να τους επιβάλουμε τιμωρία, ελάχιστες φορές έχει αποτέλεσμα. 

Την επόμενη φορά που θα σας αγνοήσει το παιδί σας, δοκιμάστε αντί για φωνές, μία από τις ακόλουθες τακτικές:
-Επιδιώξτε την προσοχή του παιδιού
Εάν δεν έχετε την προσοχή του, δεν πρόκειται να σας ακούσει ποτέ. Μην του λέτε ότι θέλετε να του μιλήσετε όταν το παιδί βρίσκεται στο σαλόνι κι εσείς στην κουζίνα. Πρέπει να βρίσκεστε στον ίδιο χώρο.
-Μπείτε κατευθείαν στο θέμα
Μην κάνετε μεγάλες εισαγωγές και μην χρησιμοποιείτε μεγάλες προτάσεις. Πείτε αυτό που θέλετε, απλά και κατανοητά.
-Να είστε συγκεκριμένη
Αν για παράδειγμα θέλετε να κάνει κάτι, οφείλετε να του δώσετε ορισμένες πρακτικές οδηγίες.
-Να δώσετε λίγο χρόνο στο παιδί να καταλάβει τι του λέτε
Μερικά παιδιά μπορεί να χρειάζονται περισσότερα από λίγα δευτερόλεπτα για να επεξεργαστούν και να κατανοήσουν αυτό που λέτε. Έτσι, αν ένα παιδί δεν ανταποκρίνεται αμέσως σε αυτό που λέτε, δεν είναι ότι σας αγνοεί. Απλά προσπαθεί να καταλάβει πώς πρέπει να ανταποκριθεί.
-Δώστε του επιλογές
Δεν τα πάνε όλα τα παιδιά καλά με τις οδηγίες. Μπορεί να υπακούσουν μπορεί και όχι. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να του δώσετε επιλογές για το τι πρέπει να κάνει. Για παράδειγμα μπορεί να καθαρίσει το δωμάτιό του ή να πάει βόλτα το σκύλο. Να μαζέψει το τραπέζι ή να απασχολήσει το μικρότερο αδελφό/ή της.
-Μην του μιλάτε αυταρχικά
Μερικές φορές, ακόμα και ο τόνος που χρησιμοποιείτε μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση του παιδιού. Ετσι, αντί να του πείτε «Σταμάτα να πειράζεις την αδελφή σου», πείτε «Καταλαβαίνω ότι είσαι εξοργισμένος με την αδελφή σου, αλλά δεν σημαίνει ότι μπορείς να τη χτυπήσεις γι’ αυτό που έκανε.»
-Να είστε σύμμαχοι με το παιδί σας και όχι αντίπαλοι
Η σχέση που έχετε με το παιδί σας επηρεάζει το κατά πόσον ή όχι το παιδί θα σας ακούσει. Τα παιδιά θέλουν να είναι κοντά στους γονείς τους. Αν δεν υπάρχει σεβασμός, αγάπη ακόμα και φιλία είναι δύσκολο για τα παιδιά να είναι δεκτικά. Όταν η σχέση σας είναι καλή, το παιδί θα είναι σε θέση να ακούσει τι λέτε, γιατί ξέρει ότι το φροντίζετε και το αγαπάτε και θέλει να σας κάνει ευτυχισμένη.

Πηγή:  mporv.blogspot.gr

ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΩΡΑ ΓΙΑ ΑΘΛΟΠΑΙΔΙΕΣ

Καλοκαίρι σημαίνει ώρα για παιχνίδι, αθλητικές δραστηριότητες και διασκέδαση. Ένας συνδυασμός πέρα για πέρα εφικτός. Η συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες βελτιώνει τη φυσική κατάσταση του παιδιού και προωθεί την κοινωνικότητά του. Ιδανικά απαιτείται μία ώρα την ημέρα σωματικής δραστηριότητας. Σημαντικό ρόλο στην αθλητική διαπαιδαγώσηση του παιδιού παίζει και η δική σας συμμετοχή , ενώ για να αποφασίσετε το είδος της δραστηριότητας που θα ακολουθήσει πρέπει να ρωτήσετε τον παιδίατρο.

Ελεύθερο παιχνίδι ή οργανωμένο άθλημα;

Τα παλιότερα χρόνια τα παιδιά γυμνάζονταν και διασκέδαζαν παίζοντας στον δρόμο. Σήμερα το παιχνίδι έχει αντικατασταθεί από οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες, ενώ πλέον υπάρχουν ομάδες ακόμη και για μικρά παιδιά όπως το baby swimming, που ξεκινάει από τον  6ο μήνα ή το ποδόσφαιρο, το χάντμπολ και το μπάσκετ, που ξεκινούν από τον 4ο - 5ο χρόνο ζωής.

Πλεονεκτήματα της οργανωμένης αθλητικής δραστηριότητας:

• Υπάρχει επαγγελματίας προπονητής που επιβλέπει το παιχνίδι των παιδιών και διδάσκει κανόνες και τεχνικές.
• Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερα σημαντικοί στις μικρές ηλικίες, αφού έτσι τα παιδιά μαθαίνουν  να σέβονται, το επίπεδο του παιχνιδιού ανεβαίνει, ενώ οι κίνδυνοι των τραυματισμών μειώνονται, καθώς ο εξοπλισμός είναι ελεγμένος και κατάλληλος για την ηλικία τους.
• Υπάρχουν κανόνες υγιεινής και ασφάλειας που τηρούνται αυστηρά σε γήπεδα και κολυμβητήρια.

Η αθλητική δραστηριότητα κάνει καλό στην υγεία των παιδιών γιατί:

• Μειώνει τα ποσοστά εμφάνισης καρδιοπάθειας, διαβήτη και παχυσαρκίας τόσο στην εφηβεία όσο και στην ενήλικη ζωή.
• Αντισταθμίζει τη μειωμένη δραστηριότητα του χειμώνα όπου τα παιδιά είναι κλεισμένα στο σπίτι.
• Προωθεί το ομαδικό πνεύμα και τις κοινωνικές σχέσεις.
• Μαθαίνει στο παιδί να βάζει ομαδικούς στόχους.
• Βοηθάει τη στρατηγική σκέψη.
• Προσφέρει διασκέδαση και εκτόνωση σε ασφαλές περιβάλλον.

Μπορεί η άσκηση να κάνει κακό στην ανάπτυξη του παιδιού;

Κατά το παρελθόν , τόσο η ενόργανη γυμναστική  όσο και οι καταδύσεις είχαν ενοχοποιηθεί για το χαμηλό ανάστημα των αθλητών, ενώ το μπαλέτο για την καθυστέρηση της εμμηνόρροιας στα κορίτσια ή την υπερβολικά αδύνατη σιλουέτα. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο.

Διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων

• Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να μένουν συγκεντρωμένα για πολλή ώρα.
• Η άσκηση που θα επιλεγεί θα πρέπει να είναι σύντομη και να δίνει έμφαση στο παιχνίδι, στον πειραματισμό και την ανακάλυψη νέων κινήσεων.
• Ιδανικό πρόγραμμα για ένα παιδί:  15 - 20 λεπτά οργανωμένο παιχνίδι και 30 λεπτά ελεύθερο παιχνίδι.
• Το οργανωμένο παιχνίδι καλό είναι να διδάσκεται σε χώρους όπου η προσοχή των παιδιών δεν αποσπάται.
• Το << ζωντανό παράδειγμα>> με επίδειξη κινήσεων είναι πιο αποτελεσματικό απ' το να τους αραδιάζουμε κανόνες.
• Τα μικρά παιδιά ενθαρρύνονται όταν υπάρχει: ποικιλία, διασκέδαση, γέλιο, επιτυχία, ομαδικότητα και προπονητής που εμπνέει.
• Τα μικρά παιδιά αποθαρρύνονται όταν: νιώσουν ντροπή, αποτυχία, έντονο ανταγωνισμό ή αν τραυματιστούν. 

Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή;

Αν το παιδί δεν είναι έτοιμο να πάρει μέρος σε αθλητικές δραστηριότητες γιατί δεν έχει φτάσει στη φυσική ή νοητική ανάπτυξη που απαιτείται θα νιώσει άγχος και πιθανόν θα αποτύχει. Οι βασικές δεξιότητες όπως το παιχνίδι με την μπάλα, το σουτ ή η απόκρουση δεν αναπτύσσονται νωρίτερα επειδή τις ξεκινούν σε πιο μικρή ηλικία. Αντιθέτως , όταν ζητάμε από τα παιδιά να κάνουν κάτι για το οποίο δεν είναι ακόμη έτοιμα, υπονομεύουμε και τη μελλοντική τους ενασχόληση με το άθλημα.

Όταν οι γονείς περιμένουν πολλά:

Στις οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες όπως είναι τα ομαδικά αθλήματα, η παρουσία τω γονέων στην προπόνηση δεν είναι επιθυμητή από τους προπονητές καθώς μπορεί να κάνει κακό στους μικρούς παίχτες. Οι γονείς που βρίσκονται στο γήπεδο και ενθαρρύνουν τα παιδιά τους με κραυγές τύπου << πιάσε την μπάλα>> δημιουργούν άγχος στο παιδί που προσπαθεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους. Επίσης, η σύγκριση του παιδιού με παίκτες μεγάλων ομάδων, έστω και για αστείο, ή η υποχρεωτική συμμετοχή του σε τουρνουά και διοργανώσεις το φορτώνουν με τρομερή ευθύνη και του στερούν τη χαρά της ανέμελης διασκέδασης.

Το πράσινο φως από τον παιδίατρο

Ο παιδίατρος μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να αποφασίσουν αν το παιδί είναι έτοιμο να πάρει μέρος σε αθλητικές δραστηριότητες αξιολογώντας τις δυνατότητές του σύμφωνα με την ανάπτυξή του και να τους κατευθύνει αναλόγως στην κατάλληλη δραστηριότητα. Με αυτά κατά νου, εκμεταλλευτείτε τις διακοπές για να γνωρίσουν τα παιδιά τον αθλητισμό!

Το άρθρο είναι της Χαράς Καραμήτσου 

(λογοπεδικός , M.R.C.S.L.T.)

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα : Πρώτο θέμα ,Κυριακή  3 Ιουλίου 2016 ,

σελ. 36, thema

ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΣΕ ΝΕΟ ΣΠΙΤΙ

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙ

     H αλλαγή σπιτιού της οικογένειας συχνά προκαλεί αναστάτωση στα μικρότερα μέλη. Τα παιδιά μοιάζουν λυπημένα και δεν δείχνουν ενδιαφέρον για το νέο δωμάτιό τους – παρόλο που το καινούργιο σπίτι ίσως είναι πιο όμορφο από το προηγούμενο.

     Με άλλα λόγια , φαίνεται να αντιστέκεται στην προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον. Για να το ευχαριστήσετε, του επαναλαμβάνεται συχνά ότι τώρα έχει ένα δωμάτιο αποκλειστικά  δικό του, με ωραία  έπιπλα, ή ότι το σχολείο του είναι δυο βήματα από  το σπίτι. Μάταια, όμως, δεν χαίρεται όπως θα περιμένατε. Αναρωτιέστε γιατί το παιδί συμπεριφέρεται έτσι. Μήπως το έχει ενοχλήσει κάτι;

     Έχετε αναλογιστεί ότι, άθελά σας, το <<ξεριζώσατε>> από το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και το απομακρύνατε από τους φίλους που μόλις τώρα είχε αρχίσει να δημιουργεί στο σχολείο και στη γειτονιά;  Κάποιες φορές η μετακόμιση για το παιδί βιώνεται ως μια τραυματική εμπειρία. Πρώτα είδε να πακετάρονται όλα τα πράγματα και , στη συνέχεια, να απαλλάσσεστε από ορισμένα παλιά έπιπλα. Ύστερα χρειάστηκε να κόψει τις γέφυρες με τους παλιούς συντρόφους του. Ο μικρόκοσμός του διαλύθηκε και τώρα βρίσκεται σε έναν χώρο που δεν πολυγνωρίζει, περιτριγυρισμένο από νέα αντικείμενα και πρόσωπα που ίσως το εξετάζουν περίεργα, θεωρώντας τον λίγο πολύ εισβολέα.

Πώς θα βοηθήσετε το παιδί να προσαρμοστεί

ü  Μιλήστε στο παιδί σας για το νέο σπίτι και δώστε του την ευκαιρία να εκφράσει τα συναισθήματά του.

ü  Συζητήστε μαζί του πριν από τη μετακόμιση, αποφασίζοντας από κοινού πού θα τοποθετηθούν τα πράγματα, πώς θα διακοσμήσετε το δωμάτιό του κ.λ.π

ü  Ζητήστε του να βοηθήσει στο πακετάρισμα των παιχνιδιών του και κάνετε τη διαδικασία αυτή διασκεδαστική.

ü  Υπάρχουν πολλά βιβλία που διηγούνται ιστορίες για παιδιά που μετακομίζουν.

ü  Όταν συναντάτε οχήματα για μεταφορές, αν του τα δείχνετε, εξηγώντας του τη διαδικασία. Έτσι θα καταλάβει ότι η μετακόμιση είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.

ü  Προτρέψτε το να συμμετέχει στην τακτοποίηση των παιχνιδιών του στο νέο παιδικό δωμάτιο.

ü  Για τον πρώτο καιρό, τουλάχιστον, διατηρείτε επαφή με τον καλύτερό του φίλο. Μερικές φορές, αρκεί ένα τηλεφώνημα για να το κάνει να  νιώθει λιγότερο μόνο.

ü  Εξερευνήστε μαζί την περιοχή, δίνοντας έμφαση στο πάρκο ή στην παιδική χαρά που θα συναντήσετε.

ü  Στις περιπτώσεις που αλλάζετε περιοχή είναι αναγκαία και η αλλαγή σχολείου. Προσπαθήστε τουλάχιστον να τελειώσει η σχολική χρονιά, ώστε να μην υπάρξουν ταυτόχρονα πολλές  αλλαγές στη ζωή του.

ü  Αν το παιδί σας βλέπει χαρούμενους με το νέο σπίτι, σε σύντομο διάστημα θα ακολουθήσει το παράδειγμά σας.

τΆρθρο της Αλεξάνδρας Καππάτου, ψυχολόγου - παιδοψυχολόγου- συγγραφέα.

 Το διάβασα στο my tv mag, τεύχος 143, 21 - 27 Νοεμβρίου 2015

τ

H EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ Αϊνστάιν : Διαβάζετε στα παιδιά σας παραμύθια.

Έχει γραφτεί επανειλημμένως ότι μια νεαρή μητέρα ρώτησε τον Αϊνστάιν τι θα μπορούσε να κάνει για να προετοιμάσει καλύτερα το πεντάχρονο παιδί της για το σχολείο και τη ζωή. Ήρεμος και χαμογελαστός, ο μεγάλος φυσικός της απάντησε: «Να του λέτε παραμύθια».

«Καλά τα παραμύθια, αλλά τι άλλο;» απόρησε η νέα μητέρα. «Πολλά παραμύθια», επέμεινε ο άνθρωπος που σφράγισε τη σύγχρονη επιστήμη. Και όταν η μητέρα ρώτησε τρίτη φορά, κάπως δύσπιστα: «Καλά, εντάξει, αλλά και τι άλλο;», ο Αϊνστάιν είπε πως «δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Μονάχα κι άλλα παραμύθια. Πάρα πολλά παραμύθια».

Δεν έχουν όμως, πειστεί όλοι ότι τα παραμύθια είναι τόσο σημαντικά για τα παιδιά. Έρευνα που έγινε σε γονείς στη Βρετανία αναφέρει ότι το 25% δεν διαβάζουν παραμύθια σε παιδιά κάτω των 5 ετών, είτε επειδή θεωρούν ότι είναι πολύ τρομακτικά, είτε επειδή δεν συμφωνούν με το πρότυπο ζωής που δίνουν στα παιδιά (τι πρότυπο δίνει η Ωραία Κοιμωμένη που περιμένει τον ωραίο πρίγκιπα να τη φιλήσει για να ξυπνήσει;).

Κάνει τόσο λάθος ο Αϊνστάιν λοιπόν; Μάλλον όχι. Ας δούμε γιατί τα παραμύθια, είναι πολύτιμη πνευματική τροφή για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, ακόμη και τα πιο τρομακτικά.

Τα παραμύθια δείχνουν στα παιδιά πώς να λύνουν προβλήματα

Μικροί και μεγάλοι μαθαίνουν από τους πρωταγωνιστές μίας ιστορίας. Όπως συμβαίνει με μία διδακτική θεατρική παράσταση ή ένα καλό βιβλίο, έτσι ακριβώς τα παιδιά διδάσκονται από ένα κλασικό παραμύθι. Αυτές οι ιστορίες που συμβαίνουν «μια φορά κι έναν καιρό» βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη. Να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό και να δουν ότι με τη φαντασία, το θάρρος και την υπομονή λύνονται τα προβλήματα. Όπως ακριβώς έγινε και με την Ωραία Κοιμωμένη.

Τα παιδιά νικούν το φόβο

«Τα παραμύθια δεν λένε στα παιδιά ότι υπάρχουν δράκοι. Τα παιδιά ήδη γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν δράκοι. Τα παραμύθια λένε στα παιδιά ότι οι δράκοι μπορούν να ηττηθούν», είχε πει ο Βρετανός συγγραφέας G.K. Chesterton. Ο διάσημος συγγραφέας και παιδοψυχολόγος Bruno Bettelheim πίστευε ότι τα παραμύθια είναι σημαντικά για την ανάπτυξη των παιδιών, επειδή οι βασικοί χαρακτήρες – που είναι και οι ίδιοι παιδιά πολλές φορές– επιδεικνύουν θάρρος και νικούν σε έναν κόσμο γιγάντων και εχθρικών ενηλίκων.

Τα παραμύθια προετοιμάζουν τα παιδιά για τις δυσκολίες της ζωής

Μέσα από τα παραμύθια τα παιδιά συναντούν προκλήσεις με τις οποίες παλεύουν και οι ενήλικες: την προδοσία, τις ίντριγκες, τους τσακωμούς και τη ζήλια. Είναι οι άσχημες πλευρές της ζωής που δεν λείπουν από τους παραδοσιακούς μύθους και τα παραμύθια. «Τα παραμύθια επεξεργάζονται τόσες πολλές φοβίες, όχι μόνο προσωπικές, αλλά όλης της κοινωνίας, αλλά το κάνουν με έναν τρόπο ασφαλή, γιατί όλα αυτά συμβαίνουν … μια φορά κι έναν καιρό», εξηγεί η Μαρία Τατάρ, καθηγήτρια στο Harvard College. Όπως είχε πει και ο Τζον Λένον: «Πιστεύω σε οτιδήποτε μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Πιστεύω στις νεράιδες, στους δράκους, στα παραμύθια. Όλα υπάρχουν, ακόμα κι αν βρίσκονται στο μυαλό σας. Ποιος είπε ότι τα όνειρα και οι εφιάλτες δεν εκφράζουν την πραγματικότητα;»

Δίνουν ευκαιρία για διάλογο

Τέτοιες ιστορίες «ελεγχόμενου φόβου» δίνουν μία θαυμάσια ευκαιρία στους γονείς να συζητήσουν με τα παιδιά τους τις πιο βαθιές τους ανησυχίες και ανασφάλειες από τον πραγματικό κόσμο. Οι φανταστικοί χαρακτήρες συνεισφέρουν θετικά στο διάλογο. Δεν μπορεί να γίνει το ίδιο με μία ταινία, ούτε καν με το θέατρο.

Τα παραμύθια μιλούν μία παγκόσμια γλώσσα

«Γνωρίζουμε τα παραμύθια ως παιδιά, είτε μέσω της αφήγησης είτε ακόμη και μέσω της παντομίμας. Ζούμε με αυτά, αναπνέουμε με αυτά, ξέρουμε το τέλος τους», γράφει ο Neil Gaiman. Ορισμένα παραμύθια, όπως η Σταχτοπούτα, υπάρχουν σε πολλές κουλτούρες, αν και με μικρές διαφορετικές πινελιές σε κάθε χώρα. Όλες οι διαφορετικές εκδοχές όμως, μοιράζονται κάτι κοινό: μία σαγηνευτική ιστορία για την ανάγκη να νικήσει το καλό.

Τα παραμύθια διδάσκουν στα παιδιά τα βασικά στοιχεία ενός διηγήματος, μίας ιστορίας

Τους διδάσκουν τη διαφορά ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα. Ότι οι ιστορίες μπορεί να εξελίσσονται σε άλλο περιβάλλον, σε άλλη χώρα και σε άλλο χρόνο. Ότι οι πρωταγωνιστές έχουν διαφορετικά γνωρίσματα και διαφορετικούς χαρακτήρες. Εάν το παιδί κατανοήσει αυτές τις διαφορές από πολύ μικρή ηλικία, τότε ενισχύεται η ικανότητά του να κατανοεί τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος και να προβλέπει το επόμενο βήμα.

Τα παραμύθια αναπτύσσουν την παιδική φαντασία

«Όταν εξετάζω τον εαυτό μου και τον τρόπο σκέψης μου, έρχομαι στο συμπέρασμα ότι το χάρισμα της φαντασίας σημαίνει περισσότερα για εμένα από οποιοδήποτε ταλέντο για αφηρημένη, θετική σκέψη. Το να ονειρεύεσαι για όλα τα σπουδαία πράγματα που μπορείς να καταφέρεις, είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη με θετικότητα. Άφησε την φαντασία σου να καλπάσει ελεύθερη και δημιούργησε ένα κόσμο στον οποίο θα ήθελες να είσαι μέσα», είχε πει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Ηθικά διδάγματα

Τα παραμύθια θέτουν το ηθικό πρόβλημα της συνύπαρξης του καλού και του κακού (που συμβολίζουν συνήθως οι δράκοι, οι γίγαντες και οι μάγισσες). Συνήθως το καλό υπερισχύει και ο κακός χάνει. Μέσω της ταύτισης με τον ήρωα, το παιδί παίρνει το ηθικό δίδαγμα.

Πηγή : letsfamily.gr

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ TABLET ΣΤΑ ΝΗΠΙΑ : ΤΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΕΓΚΥΜΟΝΕΙ Η ΧΡΗΣΗ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με τα tablet στη νηπιακή ηλικία θα διαβάσετε εδώ.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΧΡΗΖΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΑΠΌ ΓΟΝΕΙΣ , ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΥΣ

Βρήκα στο διαδίκτυο ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το λόγο των παιδιών. Κι επειδή σε λίγες μέρες ανοίγουν και τα σχολεία , είναι σημαντικό να φρεσκάρουμε και τη μνήμη μας. Το άρθρο το γράφει η Γαβρίλη Σταυρούλα, λογοθεραπεύτρια - λογοπεδικός.

Κατά την προσχολική ηλικία του παιδιού τα χαρακτηριστικά που χρήζουν σημασίας από γονείς, γιατρούς, εκπαιδευτικούς είναι φυσικά η άρθρωση καθώς και η γενικότερη λεκτική και μη συμπεριφορά του παιδιού που ενδεχομένως αργότερα να οδηγήσει σε μαθησιακές δυσκολίες. Μιλώντας για την ολοκλήρωση της άρθρωσης ενός παιδιού, πρέπει να πούμε ότι αυτή ολοκληρώνεται κατά την προσχολική ηλικία δίνοντας επιπλέον χρονικό περιθώριο ενός έτους για το φώνημα /ρ/.

Εφίσταται η προσοχή σε γονείς και νηπιαγωγούς για τον εντοπισμό του προβλήματος στην άρθρωση του παιδιού κατά την διάρκεια της προσχολικής ηλικίας. Είναι πολύ σημαντική η έγκυρη παρέμβαση του λογοπεδικού σε αυτή τη φάση. Η καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου αυτόματα μπορεί να δημιουργήσει άλλα προβλήματα πολύ πιο σημαντικά, όπως το περιορισμένο λεξιλόγιο και οι μαθησιακές δυσκολίες. Ειδικότερα για τα προβλήματα αυτά καθώς και τη φυσιολογική εξέλιξη λόγου, και όχι μόνο, ενός παιδιού θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο. Επιστρέφοντας και μιλώντας για την ολοκλήρωση της άρθρωσης παραθέτω ένα σχεδιάγραμμα όπου αναφέρεται η κατάκτηση των φωνημάτων ανάλογα με την χρονολογική ηλικία του παιδιού:

Άρθρωση
- Τα φωνήματα /γ/, /κ/, /μ/, /ν/, /τ/, /π/, /μπ/,/γκ/,/ντ/, πρέπει να έχουν κατακτηθεί από το παιδί μέχρι την ηλικία των 2,5 ετών.
-Τα φωνήματα /λ/, /φ/, /χ/, /σ/, /τσ/, πρέπει να έχουν κατακτηθεί από το παιδί μέχρι την ηλικία των 3,5 ετών.
- Τα φωνήματα /ξ/, /ψ/, /ζ/, /τζ/ πρέπει να έχουν κατακτηθεί από το παιδί μέχρι την ηλικία των 4,5 ετών.
- Τα φωνήματα /β/, /δ/, /θ/ θα πρέπει να έχουν κατακτηθεί από το παιδί μέχρι την ηλικία των 5 ετών.
- Το φώνημα /ρ/ θα πρέπει να έχει κατακτηθεί από το παιδί μέχρι την ηλικία των 6 ετών.

Αν εντοπιστεί κάποια διαταραχή στην άρθρωση του παιδιού, κρίνεται απαραίτητη η επίσκεψη σε ένα λογοπεδικό/λογοθεραπευτή για την διόρθωση της άρθρωσης του, πριν την έναρξη της σχολικής περιόδου ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα.

Κάποια άλλα στοιχεία που θα πρέπει να προσέξουν οι γονείς – εκπαιδευτικοί κατά την προσχολική ηλικία που μπορούν να ερμηνευτούν ως προμηνύματα μαθησιακών δυσκολιών είναι:
- Καθυστέρηση στην ανάπτυξη του προφορικού λόγου.
- Πιθανόν σε ηλικία δύο ετών να απουσιάζουν ακόμα και οι μεμονωμένες λέξεις.
- Πιθανόν σε ηλικία τριών ετών να παρουσιάζεται αδυναμία χρήσης τηλεγραφικού λόγου.
- Περιορισμένο λεξιλόγιο και δυσκολία εκμάθησης καινούργιων λέξεων.
- Μικρές προτάσεις.
- Απλουστευμένο συντακτικό.
- Περιορισμένη χρήση γραμματικών τύπων.
- Λανθασμένη σειρά λέξεων στις προτάσεις.
- Παράξενες απαντήσεις.

Τα παραπάνω είναι στοιχεία που μπορούν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε μαθησιακές δυσκολίες, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την παρέμβαση ενός λογοθεραπευτή λογοπεδικού όσο το δυνατόν νωρίτερα για την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΟΜΙΛΙΑΣ ΣΤΑ ΒΡΕΦΗ

Την Παρασκευή 18 Ιουλίου του 2014 , στην εφημερίδα Δημοκρατία με αρ. φυλ. 1058, δημοσιεύτηκαν τα εξής:
 Απαραίτητες για την ανάπτυξη της ομιλίας στα βρέφη είναι οι λέξεις που τους λένε οι γονείς τους, σύμφωνα με νέα μελέτη. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε καινούργια μελέτη που πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι οι λέξεις που περιέχουν φωνήεντα βοηθούν τα παιδιά να μιλήσουν ταχύτερα, επειδή μαθαίνουν να διαχωρίζουν τις λέξεις από τους θορύβους. Μάλιστα κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί ήδη από την ηλικία των επτά μηνών, ενώ σε εκείνη των 11 μηνών τα βρέφη έχουν ήδη μάθει να διαχωρίζουν τη μητρική τους γλώσσα από τις υπόλοιπες. Η επιστημονική έκθεση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση << Proceedings of the National Academy of Sciences >>.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ

Τα παιδιά τα οποία ζουν σε αγροκτήματα με ζώα που παράγουν γάλα αντιμετωπίζουν πολύ μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν αλλεργίες σε σχέση με άλλα παιδιά που επίσης ζουν στην ύπαιθρο, αλλά όχι κοντά σε ζώα της κτηνοτροφίας. Αυτό επισημαίνουν Σουηδοί ερευνητές έπειτα από έρευνα που έκαναν για το θέμα, τονίζοντας παράλληλα ότι ο κίνδυνος για αλλεργίες είναι ακόμη μικρότερος και σε σχέση βέβαια με τα παιδιά των πόλεων. Οι ερευνητές της Ιατρικής Ακαδημίας Σαλγκρένσκα του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, με επικεφαλής την Άννα - Κάριν Λούντελ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ανοσολογίας << Journal of Immunology>>, παρακολούθησαν παιδιά έως την ηλικία των τριών ετών προκειμένου να εξετάσουν την ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματό ς τους σε σχέση με την εμφάνιση αλλεργιών.
<< Η μελέτη μας έδειξε για πρώτη φορά ότι η καθυστερημένη ωρίμανση του ανοσοποητικού συστήματος, ιδίως όσον αφορά τα κύτταρα - βήτα, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση αλλεργιών>> δήλωσε η Λούντελ, ενώ πρόσθεσε: << Πρέπει να εντοπιστούν οι συγκεκριμένοι παράγοντες στα γαλακτοκομικά αγροκτήματα, οι οποίοι ενισχύουν την προστασία των παιδιών έναντι των αλλεργιών και επιταχύνουν την ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματός τους ήδη από το εμβρϊακό στάδιο>>.
Οι Σουηδοί ερευνητές πιστεύουν μάλιστα ότι οι έγκυοι θα ωφελούνταν αν περνούσαν ένα διάστημα σε τέτοια αγροκτήματα.

Το άρθρο αυτό το διάβασα κατά την περίοδο των διακοπών μου στην εφημερίδα Έθνος , στη σελίδα 26 στον τομέα Υγείας. Η εφημερίδα δημοσιεύτηκε το Σάββατο 12 Ιουλίου του 2014.

ΟΝΥΧΟΦΑΓΙΑ

Επειδή πολλά παιδάκια έχουν αυτή τη συνήθεια, διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί.

Oνυχοφαγία, αιτίες και αντιμετώπιση

imerisia.gr 

Πολλοί ίσως πιστεύουν ότι πρόκειται για µια κακιά συνήθεια, όµως η πραγµατικότητα διαφέρει. Η ονυχοφαγία είναι ένα σύµπτωµα µιας αγχώδους συναισθηµατικής διαταραχής και εµφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία. Αυτό που οι γονείς θα χαρακτήριζαν κακιά συνήθεια του παιδιού υποδηλώνει µια διαρκή εσωτερική υπερένταση και αποτελεί έναν ασυνείδητο τρόπο εκτόνωσής της. Συχνά εκδηλώνεται και µε υπερκινητικότητα, διάσπαση προσοχής, συχνουρία, νυχτερινούς εφιάλτες, φόβο χωρίς λόγο, προβλήµατα λόγου κ.ά., που µπορεί να συνδυάζονται µεταξύ τους ή όχι.

Που οφείλεται
Οι βαθύτερες αιτίες της µπορεί να εντοπίζονται σε µια ψυχαναγκαστική µητέρα, σε ένα τραυµατικό γεγονός, στην υποτίµηση του παιδιού στο σπίτι ή στο σχολείο και σε οτιδήποτε άλλο προκαλεί άγχος. Συµβαίνει γιατί τα παιδιά (µέχρι 11 ετών) δεν µπορούν να εκφράσουν την ανησυχία τους µε λόγια, εκτονώνοντας το συναίσθηµά τους µε αυτό τον τρόπο.

Η εξέλιξη
Η ονυχοφαγία ενδεχοµένως κάποια στιγµή να διακοπεί, πολύ συχνά όµως εξελίσσεται και γίνεται πια χαρακτηριστικό ενός αγχώδους ενήλικα, το οποίο εύκολα µπορεί να φτάσει εκτός ορίων από υποτιµητικές ή επικριτικές αντιδράσεις άλλων, δυσκολίες και γενικότερα στρεσογόνες καταστάσεις. Τα άτοµα αυτά, επειδή δεν έχουν µάθει να εκφράζουν τα συναισθήµατά τους, καταφεύγουν σε αυτό τον τρόπο εκτόνωσης και ως ενήλικες.

Η ψυχαναλυτική θεωρία
Σύµφωνα µε την ψυχαναλυτική θεωρία, η ονυχοφαγία σχετίζεται µε µια παλινδρόµηση κατά την οποία η ηδονή που προσφέρεται µέσω του στόµατος µε το φάγωµα των νυχιών παραλληλίζεται µε το πιπίλισµα κατά το θηλασµό και αποτελεί διέξοδο στο άγχος, όπως σε ένα µωρό η πιπίλα. Πρόκειται για µια προσκόλληση του ατόµου σε εκείνο το πρώιµο αναπτυξιακό στάδιο, η οποία έχει ως αποτέλεσµα την ψυχική ανωριµότητά του. Αναζητά σε αυτό το θηλασµό, δηλαδή την ηδονή µέσω του στόµατος, γεγονός που υποδηλώνει έλλειψη φροντίδας.

Αντιμετώπιση

Παιδιά
1. Μιλήστε µε το παιδί προκειµένου να διαπιστώσετε τι από αυτά που συµβαίνουν στο σπίτι καταρχάς ή στο σχολείο τού προκαλούν άγχος. Να είστε τρυφεροί µαζί του και να του δώσετε χρόνο να σας εµπιστευτεί.
2. Παρατηρήστε ποιες στιγµές εκδηλώνονται τα συµπτώµατα. Αν, για παράδειγµα, το παιδί αρχίζει να τρώει τα νύχια του όταν εµφανίζεται ο µπαµπάς στο σπίτι, προφανώς κάτι του προκαλεί άγχος σε σχέση µε τον πατέρα ή στο πώς η µητέρα συνδιαλέγεται µε τον πατέρα.
3. Μην στέκεστε δίπλα του παρατηρώντας συνεχώς τι κάνει. Αυτό ενισχύει το άγχος του. Παρατηρήστε το διακριτικά και από απόσταση.
4. Τη στιγµή που εκδηλώνει το σύµπτωµα ζητήστε του να κάνει κάτι ώστε να σταµατήσει χωρίς να του δηµιουργηθεί επιπλέον άγχος.
5. Αν δεν υπάρξει αποτέλεσµα, απευθυνθείτε σε ειδικό. Είναι πιθανό το παιδί να έχει φοβίες ή να µην απολαµβάνει επαρκή αποδοχή από τους γονείς, γεγονός που σηµαίνει ότι το πρόβληµα έχει βαθιά ρίζα και απαιτεί ψυχοθεραπευτική αντιµετώπιση.
6. Οι τιµωρίες ή η στέρηση προνοµίων δεν συνιστώνται. Η έλλειψη διεξόδου µάλλον θα του προκαλέσει περισσότερο άγχος.

Ενήλικες
Η συµπεριφορά αυτή σε έναν ενήλικα υποδηλώνει σοβαρές αγχώδεις διαταραχές, οι οποίες αντιµετωπίζονται µόνο µε ψυχοθεραπεία. Πολλές φορές η αντιµετώπιση του συµπτώµατος, όπως για παράδειγµα η επάλειψη των νυχιών µε πικρό υγρό, µπορεί και να πετύχει. Αυτό που έχει σηµασία όµως είναι να εντοπιστούν και να αντιµετωπιστούν οι αιτίες που προκάλεσαν το σύµπτωµα.  ∆ιαφορετικά,  ακόµη και αν σταµατήσει να τρώει τα νύχια του, θα βρει κάποια άλλη διέξοδο, κυρίως µε στοµατική διέγερση (π.χ. κάπνισµα).

Μάθετε ότι…
1. Έρευνα που έγινε σε 4.500 µαθητές στην Αµερική έδειξε ότι τα 2/3 των αγοριών 8-11 ετών έτρωγαν τα νύχια τους, ενώ τα κορίτσια σε µικρότερη αναλογία. Αυτό συµβαίνει γιατί τα αγόρια δεν µπορούν εύκολα να εκδηλώσουν το συναίσθηµά τους, λόγω κοινωνικών στερεοτύπων.
2. Σε µαγνητικές τοµογραφίες και ηλεκτροεγκεφαλογραφήµατα παιδιών, κυρίως, που παρουσιάζουν το σύµπτωµα, εµφανίζονται κάποιες δυσλειτουργίες του µετωπιαίου λοβού στον εγκέφαλο.
3. Το εντυπωσιακό είναι ότι, αν η ονυχοφαγία αντιµετωπιστεί σωστά σε ψυχολογικό επίπεδο (ψυχοθεραπεία), φαίνεται ότι ισορροπεί και η νευρολογική λειτουργία.

OTAN TA AΔΕΛΦΙΑ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ

Όταν τα αδέρφια τσακώνονται ...

Τα παιδιά σας μαλώνουν αρκετά συχνά κι εσείς αναρωτιέστε εάν πρέπει ή όχι να επεμβαίνετε στον καβγά τους ... Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά" και "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά" κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει.

Αν πάρετε το μέρος του ενός ή του άλλου παιδιού σας, οπωσδήποτε θα αδικήσετε κάποιο από τα δύο. Αυτό συμβαίνει γιατί εκείνο που σας καθοδηγεί πάντοτε στην προσπάθεια να ελέγξετε τη σύγκρουση είναι τα συναισθήματά σας.

Το μικρότερο παιδί σας φαίνεται "αδύναμο και ανυπεράσπιστο". Το μεγαλύτερο είναι λίγο "απαιτητικό και πεισματάρικο".

Επεμβαίνοντας σε έναν καβγά, θα πρέπει ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών του καθενός, να επαναλαμβάνετε τον κανόνα που οφείλουν να σέβονται "δε θέλω να χτυπιέστε" αλλά χωρίς να διατυπώνετε σχόλια ή απόψεις που οξύνουν τα πνεύματα αντί να φέρνουν ηρεμία.

Αν για παράδειγμα, τα παιδιά μαλώνουν για ένα παιχνίδι, μπορείτε να πείτε "το παιχνίδι είναι δικό σου. Δε σου το παίρνει κανείς. Όμως η αδερφή σου θέλει να παίξει λίγο κι έπειτα θα σου το ξαναδώσει". Με αυτόν τον τρόπο το αγοράκι βλέπει να του αναγνωρίζονται τα δικαιώματά του ως «ιδιοκτήτη του παιχνιδιού" ενώ το κοριτσάκι δε θεωρείται "απαιτητική και κλαψιάρα", "που τα θέλει όλα δικά της», αλλά απλώς θέλει να δανειστεί για λίγο ένα παιχνίδι.

Προσπαθείτε να μην τους κολλάτε ετικέτες όπως "είσαι γκρινιάρης", "είσαι απαιτητικός" κλπ.

Αν το ένα παιδί σας πει "δίνεις πάντα δίκιο σε αυτή", είναι καλύτερα να κάνετε έναν απολογισμό της συμπεριφοράς σας.

Άθελά σας μήπως θεωρείτε ότι το μικρό σας παιδί είναι συνήθως το "θύμα" και το μεγάλο είναι ο «ένοχος», γιατί έτσι είναι πιο εύκολο για εσάς να επεμβαίνετε?  

Έχετε άραγε σκεφτεί ότι με αυτή τη στάση σας ενισχύετε τη ζήλια μεταξύ των δύο παιδιών σας?

Δημοσίευση:
10:00 | 05/02/2014

YΠΝΟΣ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑ

Την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου του 2013 , η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ είχε ένα αρκετό ενδιαφέρον άρθρο:
 ΣΙΕΣΤΑ ΓΙΑ ΝΗΠΙΑ << ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΑ >>
Ένας υπνάκος μιας ώρας μετά το μεσημεριανό φαγητό βοηθάει τα μικρά παιδιά ηλικίας 3 - 5 ετών να συγκρατούν ό,τι έχουν μάθει στην προσχολική αγωγή, υποστηρίζουν Αμερικανοί επιστήμονες.
Μελετώντας 40 παιδάκια, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης - Άμεχερστ είδαν ότι τα ευεργετικά οφέλη του μεσημεριανού ύπνου ως προς την τόνωση της μνήμης  των μικρών εθελοντών ήταν εμφανή και την επόμενη ημέρα.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση << Proceedings of the National Academy of Sciences >> , τα ευρήματα της μελέτης τους υποδεικνύουν ότι ο μεσημεριανός ύπνος θα μπορούσε να είναι σημαντικός για τη διαμόρφωση του μηχανισμού της μνήμης και της διαδικασίας την μάθησης στις μικρές ηλικίες.

NΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ

Με αφορμή τη Σαρακοστή του Πάσχα και ίσως τον προβληματισμό κάποιων γονιών για το αν είναι κατάλληλη η νηστεία για τα παιδιά τους, βρήκα αυτό το άρθρο από την πηγή : πρόγραμμα  Ε.Υ.ΖΗ.Ν.

04/11/2014

Κατά την περίοδο της νηστείας της Σαρακοστής πολλοί γονείς αναρωτιούνται εάν είναι ασφαλές για τα παιδιά τους να ακολουθήσουν την νηστεία, και συγχρόνως να εξακολουθούν να προσλαμβάνουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την υγεία και την ανάπτυξή τους. Παρόλο που η αποχή από αρκετές σημαντικές ομάδες τροφίμων ενέχει πιθανούς κινδύνους για διατροφικές ελλείψεις, μια καλά σχεδιασμένη διατροφή κατά την περίοδο της νηστείας μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των παιδιών και να προσφέρει πλεονεκτήματα για την υγεία τους.
Κύριο χαρακτηριστικό της διατροφής κατά τη νηστεία, είναι η αποχή από τρόφιμα ζωικής προέλευσης, όπως το κρέας, το κοτόπουλο, το ψάρι, τα γαλακτοκομικά και τα αβγά (με εξαίρεση τα θαλασσινά) η οποία αντισταθμίζεται από αύξηση στην κατανάλωση τροφίμων φυτικής προέλευσης, όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά, το ρύζι, τα όσπρια, τα λαχανικά και τα φρούτα. Η διατροφή κατά τη νηστεία, είναι πολύ χαμηλότερη σε κορεσμένο λίπος και υψηλότερη σε φυτικές ίνες, σύνθετους υδατάνθρακες και βιταμίνες σε σχέση με τη διατροφή κατά τον υπόλοιπο καιρό. Μια διατροφή χαμηλή σε κορεσμένα λίπη και υψηλή σε φυτικές ίνες προσφέρει σημαντικά οφέλη για την καρδιαγγειακή υγεία, τόσο για τους ενήλικες όσο και για τα παιδιά. Παρόλα αυτά, η αποχή από σημαντικές ομάδες τροφίμων, όπως είναι το κρέας και τα παράγωγα του, και τα γαλακτοκομικά είναι πιθανό να προκαλέσει ανεπαρκή πρόσληψη ορισμένων θρεπτικών συστατικών, ιδιαιτέρως κατά την παιδική ηλικία, όπου υπάρχουν αυξημένες ανάγκες για κάποια από αυτά τα θρεπτικά συστατικά λόγω της ανάπτυξης: Πρωτεΐνες:  Οι πρωτεΐνες είναι ιδιαιτέρως σημαντικές κατά την ανάπτυξη, αφού βοηθούν στην αναδόμηση, ανάπτυξη και διατήρηση των ιστών του σώματος. Το κρέας, το ψάρι, τα γαλακτοκομικά και το αβγό αποτελούν τις κύριες πηγές πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, δηλαδή πρωτεϊνών που περιέχουν τα απαραίτητα αμινοξέα (τα αμινοξέα είναι τα δομικά συστατικά των πρωτεϊνών) που χρειάζεται ο οργανισμός και δεν μπορεί να συνθέσει από μόνος του σε επαρκείς ποσότητες και στη σωστή αναλογία. Αντιθέτως, τα τρόφιμα φυτικής προέλευσης περιέχουν πρωτεΐνες που έχουν χαμηλή βιολογική αξία. Για να προσλάβουν τα παιδιά ικανοποιητικές ποσότητες καλής ποιότητας (δηλαδή υψηλής βιολογικής αξίας), πρωτεΐνες κατά τη διάρκεια της νηστείας, θα πρέπει να καταναλώνουν θαλασσινά και ποικιλία φυτικών τροφών που περιέχουν πρωτεΐνες, όπως είναι τα όσπρια και τα δημητριακά.  Σίδηρος:  Οι ανάγκες σε σίδηρο είναι αυξημένες κατά την παιδική ηλικία και κατά την εφηβεία, ιδιαιτέρως για τα κορίτσια. Ο σίδηρος απαντάται σε δυο μορφές, του αιμικού και μη αιμικού σιδήρου. Τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης έχουν μεγαλύτερες ποσότητες αιμικού σιδήρου, ο οποίος είναι πιο εύκολα απορροφήσιμος από τον μη αιμικό. Εναλλακτικές πηγές σιδήρου που μπορούν να καταναλώσουν τα παιδιά κατά τη διάρκεια της νηστείας, ώστε να υπάρχει διατροφική επάρκεια στην πρόσληψη σιδήρου, είναι τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, τα αποξηραμένα φρούτα, τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα θαλασσινά (κυρίως τα οστρακοειδή) και το ψωμί. Όμως, λόγω της χαμηλής απορρόφησης του σιδήρου σε αυτά τα τρόφιμα, αφού περιέχουν κυρίως μη αιμικό σίδηρο, συστήνεται να συνδυάζονται οι φυτικές τροφές με τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη C, όπως τα εσπεριδοειδή ή ο χυμός τους (π.χ. ο χυμός λεμόνι ή πορτοκάλι ). Ασβέστιο και βιταμίνη D:  Το ασβέστιο και η βιταμίνη Dείναι απαραίτητα για τη διάπλαση των οστών του σώματος, συνεπώς είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να προσλαμβάνονται σε ικανοποιητικές ποσότητες στο στάδιο της ανάπτυξης. Η αποχή από τα γαλακτοκομικά που αποτελούν την κύρια πηγή ασβεστίου και θα πρέπει να αντισταθμίζεται με αντικατάσταση από άλλα τρόφιμα φυτικής προέλευσης που περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες αυτών των συστατικών. Τέτοια τρόφιμα είναι το μπρόκολο, οι ξηροί καρποί (κυρίως τα αμύγδαλα) και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά ή και τρόφιμα εμπλουτισμένα σε ασβέστιο, όπως είναι κάποιοι χυμοί του εμπορίου.  Καταλήγοντας, οι διατροφικές ανάγκες των παιδιών μπορούν να καλυφθούν κατά την περίοδο της νηστείας μέσα από την κατανάλωση ποικιλίας φυτικών προϊόντων. Παρόλα αυτά, οι γονείς πριν αποφασίσουν αν τα παιδιά τους θα νηστέψουν, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους το κατά πόσο τα παιδιά τους είναι επιλεκτικά σε σχέση με το φαγητό και εάν καταναλώνουν τα τρόφιμα που αναφέρθηκαν ως εναλλακτικές πηγές για την κάλυψη των αναγκών τους. Μια πρόταση θα ήταν, ειδικά για κάποια πολύ επιλεκτικά παιδιά, η νηστεία να μην περιλαμβάνει αποχή και από τα γαλακτοκομικά προϊόντα, ώστε να καλύπτονται ικανοποιητικά οι διατροφικές τους ανάγκες.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: esos.gr