ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Κι αφού γίναμε ήλιος και φωτίζουμε την τάξη μας ,στην ερώτησή μου τι άλλο μας λείπει ένας μαθητής απάντησε: το Φεγγάρι. Και μετά τα παιδιά συμπλήρωσαν και τα αστέρια κι ένας πύραυλος να πάνε στο διάστημα και ποιοι θα πάνε ; Φυσικά τα ίδια τα παιδιά.
Έγινε συζήτηση των κανόνων ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε ως ομάδα με αγάπη, αλληλοβοήθεια και συνεργασία.

Ανέφεραν δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όπως:

• Φωνές δυνατές και πολλές
• Παιχνίδια πεταμένα
• Συνεχής ομιλία
• Στεφάνια που πέφτουν πάνω σε παιδιά
• Τραβήγματα παιχνιδιών

Κι έτσι σιγά σιγά φτιάξαμε τους κανόνες πάνω στα αστεράκια!

Την προηγούμενη μέρα τα παιδιά πειραματίστηκαν με τις δαχτυλομπογιές

Σε επόμενη φάση ζητήθηκε να σκίσουν όποιο κομμάτι ήθελαν από τη ζωγραφιά τους για να στολίσουμε τον πύραυλο!

Έτοιμος ο πύραυλος!

Τα παιδιά στη συνέχεια ζωγραφίζουν διαστημανθρώπους και κολλιέται η φωτογραφία τους.

Έτοιμοι οι κανόνες μας με τα παιδιά να συμφωνούν και να τους  προσυπογράφουν !

Δεν πετάξαμε τα χαρτιά που μας περίσσεψαν για επέκταση δραστηριοτήτων. Έτσι τα παιδιά εξασκούν την λεπτή τους κινητικότητα και αυξάνουν την συνεργασία τους. Τα φύλλα που περίσσεψαν τα κουνούν απαλά, δυνατά , γρήγορα! Η έκπληξή τους απερίγραπτη και απολαυστική!

Αλλά η έκπληξη ακόμα εντονότερη στην εντολή μου << ΣΚΙΣΤΕ>> και δεν άργησε η έκπληξη να αντικατασταθεί από ευχαρίστηση μεγάλη!

Και η τάξη μας γεμίζει κάπως έτσι:

Και βρίσκουμε τη λύση! Όλοι μαζί με συνεργασία να μαζέψουμε τα σκισμένα χαρτάκια κι αρχίζει η επιχείρηση : Σκούπα!!!!!!!!!!!!

Και με χαρά κι αφού όλοι συνεργάστηκαν τέλεια , απόλαυσαν το αποτέλεσμα!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΛΙΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ

Συζητάμε με τα παιδιά πως τους μοιάζει η τάξη μας και τα περισσότερα είπαν με ήλιο φωτεινό. Έτσι τα παιδιά έγιναν ήλιος φωτεινός  και οι ακτίνες με το όνομά τους φωτίζουν την τάξη μας. Ομαδική εργασία στολισμού του ήλιου. Κάθε μέρα φως στην τάξη μας  με ακτίνες τα χαμόγελα των παιδιών.

Καλή μας αρχή!

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ

" Τα  παιδιά  μας αγαπάνε με τα μάτια…

Κάποτε  μας φαίνονται ασήμαντα αλλά δέονται υπέρ πλεόντων οδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων αιχμαλώτων.

Είναι  δροσερά….

Μιλούν τη γλώσσα  του ωκεανού

Είναι   τρυφερά σα το χιόνι….

Οι ουρανοί απειλούν  το κλίμα  του μέλλοντος

Τα  παιδιά  είναι  το φιλοδώρημα   του Θεού στα όνειρα  μας

που σαπίζουν ατρύγητα  στο σκοτάδι…."

    Με  τους στίχους  του ποιητή και δάσκαλου Ματθαίου Μουντέ   ας  ξεκινήσουμε  τη  νέα σχολική χρονιά.

    Η σημερινή μέρα είναι γιορτινή. Είναι μέρα χαράς  και γλυκιάς προσδοκίας  για μια σχολική χρονιά χαρούμενη, δημιουργική, καρποφόρα και αποδοτική.
    Το σχολείο  σήμερα γιορτάζει. Κάθε σχολείο της ελληνικής επικράτειας. 

Γιατί μετά από τρεις μήνες θα γεμίσει με φωτεινά πρόσωπα, με χαμόγελα και χαρούμενες  φωνές. 

Και τις έχουμε ανάγκη αυτές τις φωνές τα χαμόγελα, τα βλέμματα των παιδιών, μετά από ένα  δύσκολο καλοκαίρι που το έπνιξε η στάχτη και το μαύρισε ο θάνατος των συνανθρώπων μας.

    Τα σχολεία σήμερα γιορτάζουν. Και είναι σημαντική η μέρα αυτή γιατί τα σχολεία ανοίγουν. 

Και  ανοικτά σχολεία  που λειτουργούν γεμίζουν ελπίδα και προσδοκίες για καλύτερες μέρες  και για ένα ανέφελο μέλλον.

Πηγή:  odosaeginis.blogspot.com

  

Καλή αρχή σε εκπαιδευτικούς ,μαθητές αλλά και στους γονείς ! Με ενδιαφέρον κι αγάπη στους μαθητές μας και σε συνεργασία με γονείς η νέα σχολική χρονιά θα είναι εποικοδομητική για όλους!