Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ

Το τελευταίο διάστημα το παιδί σας δε σας ακούει καθόλου. Είτε το παίρνετε με το καλό είτε με το κακό, εκείνο κάνει το δικό του. Αναρωτιέστε εάν πρέπει να ανησυχείτε για τη συμπεριφορά του ή όχι; Θέλετε να μάθετε ποια στοιχεία στη συμπεριφορά του πρέπει να σας προβληματίζουν και τι πρέπει να κάνετε; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά" και "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά" κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει.
Στοιχεία που θα σας προβληματίσουν
Όταν το παιδί παρουσιάζει μία συμπεριφορά που δε συμβαδίζει με την ηλικία του και αυτή δε γίνεται αποδεκτή από το περιβάλλον.
Όταν λειτουργεί με τρόπο επικίνδυνο, τραυματικό και επιζήμιο τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους άλλους.
Όταν δεν ανταποκρίνεται στις συμβουλές που του δίνετε ή δεν επικοινωνεί μαζί σας.
Τι πρέπει να κάνετε
Αναλογιστείτε γιατί το παιδί φέρεται με αυτό τον τρόπο. Μήπως σας δίνει ένα μήνυμα που πρέπει να κατανοήσετε; Μήπως δεν καλύπτετε τις συναισθηματικές του ανάγκες;
Κάθε παιδί αντιδρά με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Με εξαίρεση κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις, συνήθως κάτι που ανησυχεί σήμερα ένα γονιό θα έχει πιθανότητα εξαλειφθεί έπειτα από κάποιο σύντομο διάστημα με τη φροντίδα, την υπομονή και τη σωστή καθοδήγησή του. 
Αν όμως η συμπεριφορά του παιδιού σας επιμένει και σας ανησυχεί, τότε ίσως είναι καλύτερα να αναζητήσετε βοήθεια από κάποιον ψυχολόγο.  
Δημοσίευση:
10:00 | 13/02/2014


ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ

Ποτέ μου δεν το λόγιαζα, ούτε στο νου μου τόχα
ν αφήσεις το βασιλικό, να πάρεις τη μολόχα .
Ερνήθης το βασιλικό κι αγάπησες τον πρίνο
απού δεν έχει μυρουδιά, διά (ο) λε και σε και κείνο !
Χαλάλι σου Βασιλικέ όσο νερό κι αν πίνεις,
γιατί τό κάμεις άρωμα καί πίσω μου τό δίνεις!
Δεν ημπορώ Βασιλικέ συχνά νά σε ποτίζω,
γιατί έχεις μυρωδιές πολλές και δεν τις νταγιαντίζω!

Όπως καταλάβατε η Κρητική αυτή μαντινάδα αναφέρεται στο βασιλικό. Ο βασιλικός είναι γνωστός από την αρχαιότητα. Οι χριστιανοί τον θεωρούν ευλογημένο φυτό, καθώς η Ιερά Παράδοση αναφέρει ότι η Αγία Ελένη ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό από το άρωμα του βασιλικού που φύτρωσε στο μέρος που ήταν θαμμένος, γι 'αυτό ονομάζεται και σταυρολούλουδο.
Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε τη χρήση του βασιλικού για την αντιμετώπιση της δυσουρίας. Τα πολτοποιημένα φύλλα του βασιλικού χρησιμοποιούνταν κατά παράδοση για τη θεραπεία των δαγκωμάτων από έντομα και φίδια. Το τσάι από βασιλικό βοηθάει στην πέψη και καταπραΰνει το έντερο.
Το εκχύλισμα βασιλικού δρα ευεργετικά στις περιπτώσεις στοματίτιδας και επιχείλιου έρπητα. Συνιστάται επίσης στις ημικρανίες, τους πονοκεφάλους, την απλή ναυτία και τη ναυτία της εγκυμοσύνης.
Μετά τη γέννηση του βρέφους λέγανε ότι <<οι γυναίκες μασάνε φύλλα βασιλικού για να αυξήσουν την παραγωγή του μητρικού γάλατος >>. Ο βασιλικός χρησιμοποιούνταν επίσης και στην αρωματοθεραπεία.
Το  αιθέριο Έλαιο του Βασιλικού    τονώνει το  νευρικό Σύστημα, καταπολεμάει το στρες, το άγχος, την πνευματική κόπωση και βοηθά στη συγκέντρωση.
Επιπλέον ανακουφίζει από το βήχα, τη γρίπη και το κρύωμα, την κατάθλιψη και την ατονία και καταπραΰνει τα τσιμπήματα από τα έντομα και τα φίδια.
Ο βασιλικός γενικά χρησιμοποιείται στην κηπουρική, την αρωματοποιία, τη μαγειρική, τη ζαχαροπλαστική και σαν θεραπευτικό υλικό. 
Τέλος, το αιθέριο έλαιο των διαφόρων ποικιλιών βασιλικού χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, και ως απωθητικό εντόμων. Βρίσκει επίσης πολλές χρήσεις ως φαρμακευτικό-θεραπευτικό φυτό στην παραδοσιακή ιατρική (πονοκεφάλους, διάρροιες, βήχα, δυσλειτουργία νεφρών κ.λπ.), ενώ αναφέρεται ότι έχει και καρδιοτονωτική δράση.
Τις πληροφορίες αυτές τις βρήκα στο www.nutrimed.gr, της Βασιλικής Κουτσοκώστα. Πόσες νοικοκυρές δε φυτεύουν κάθε χρόνο το βασιλικό τους και δε τον καμαρώνουν και δε τον φροντίζουν; Πόσες γιαγιάδες και μαμάδες δε λένε ότι διώχνουν τα κουνούπια και δεν τον χρησιμοποιούν στο φαγητό τους; Φανταστείτε επομένως τη χαρά μας όταν στο σχολείο μας , η Σοφία μαζί με τη μαμά της την κ. Μαριάννα , μας έφεραν βασιλικό. Για να αναδυθεί το άρωμα του βασιλικού τόνισα ότι χρειάζεται στοργή και χάδια και τότε όλα μύρισαν το άρωμά του με πολλή χαρά. Αυτό όμως που τα ενθουσίασε ήταν το χάιδεμα του βασιλικού. Δεν περίμεναν ότι με αυτόν τον τρόπο μυρίζουν το βασιλικό. Τους είπα ότι τώρα θα γλυτώσουμε και από τα έντομα της 'Ανοιξης που μας επισκέπτονται με το που ανοίγουμε την πόρτα. Φυσικά αυτό δεν ισχύει και στην παρατήρηση ενός παιδιού ότι πάλι μπαίνουν μύγες στην τάξη μας, τους απάντησα ότι μας αγαπάνε και θέλουν να παρακολουθούν το μάθημά μας. Δείτε τώρα το βασιλικό της τάξης μας.




Ακούστε τώρα κι ένα δημοτικό μας τραγούδι

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

ΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΜΑΜΑ - ΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

Βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με τη δραστηριότητα των παιδιών. Επειδή τα άρθρα μου αρέσουν πολύ και τα ψάχνω αρκετά ( αυτός είναι ένας λόγος που τα βλέπετε  στο blog μου), θα τα δημοσιεύω διότι μέσα από τη θεωρία και την έρευνα , ανακαλύπτουμε πάντα ενδιαφέροντα πράγματα για μας και τους γύρω μας.

Το μήλο κάτω από τη μηλιά πέφτει, έλεγαν παλαιότερα  και η σύγχρονη επιστημονική έρευνα δείχνει ότι αυτό ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Βρετανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο πιο δραστήρια και ενεργητική είναι μια μητέρα τόσο πιο δραστήριο θα είναι και το παιδί της.
Ειδικότερα, ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Κέμπριτζ και του Σαουθάμπτον για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους χρησιμοποιήσαν συσκευές με τις οποίες κατέγραφαν τον καρδιακό παλμό και τα επίπεδα δραστηριότητας μητέρων και παιδιών επί μία εβδομάδα. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Ρediatrics, τονίζει ότι οι πολιτικές που στοχεύουν στη βελτίωση της παιδικής υγείας πρέπει κατ’ αρχήν να αποτείνονται στις μητέρες.
Τα παιδιά δεν είναι από μόνα τους δραστήρια και οι γονείς διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν υγιεινές συνήθειες που θα τα ακολουθούν σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Για να καταλήξουν οι ερευνητές σε συμπεράσματα, ζήτησαν από 554 τετράχρονα παιδιά και τις μητέρες τους από το Σαουθάμπτον να φορούν, όλο το 24ωρο, στο στέρνο τους μια συσκευή που επέτρεπε την παρακολούθηση και καταγραφή της καρδιακής λειτουργίας και του επιπέδου δραστηριότητας.
Η Κάθριν Έσεθ, ερευνήτρια του Ινστιτούτου Παιδικής Υγείας του University College London, η οποία συνυπογράφει τη μελέτη, επισημαίνει ότι διαπιστώθηκε ότι το επίπεδο δραστηριότητας του παιδιού και αυτό της μητέρας συνδέονται άρρηκτα. «Όσο πιο δραστήρια -επισημαίνει η ερευνήτρια- ήταν η μητέρα τόσο πιο δραστήριο ήταν και το παιδί. Αν και δεν είναι δυνατόν να διαπιστώσει κανείς εάν τελικά τα πολύ ενεργητικά παιδιά εξανάγκαζαν τις μητέρες τους να είναι δραστήριες, είναι προφανές ότι ο ένας επηρεάζει τον άλλο». Ειδικότερα, για κάθε λεπτό μέτριας ή εντατικής δραστηριότητας της μητέρας, το παιδί ανέπτυσσε ένα 10% του χρόνου στο ίδιο επίπεδο δραστηριότητας. Δηλαδή, αν μια μητέρα δαπανά μία ώρα την ημέρα κατά την οποία είναι σωματικά δραστήρια εντόνως, το παιδί δαπανά δέκα λεπτά την ημέρα κατά τα οποία αναπτύσσει το ίδιο επίπεδο δραστηριότητας. Παράγοντες που επηρέασαν το επίπεδο δραστηριότητας της μητέρας ήταν το κατά πόσο εργαζόταν όπως και το αν είχε και άλλα παιδιά.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr





Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ


Αναρωτιέστε ποια συμπεριφορά του παιδιού σας πρέπει να σας κινητοποιήσει και να σας οδηγήσει σε κάποιον ψυχολόγο προκειμένου να το βοηθήσει; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά" και "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά" κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει.
Προβλήματα στον ύπνο, όπως αϋπνία, εφιάλτες, άρνηση ή προβλήματα στη διατροφή, όπως ανορεξία, παχυσαρκία, ή στις συνήθειες καθαριότητας, όπως ενούρηση, εγκόπριση, δυσκοιλιότητα.
Άγχος που περιλαμβάνει ανησυχίες σχετικά με το θάνατο, το χωρισμό, το σχολείο, τις επιδόσεις, ανασφάλεια για την υγεία του ή να κάνει φίλους.
Συνεχή παράπονα για κεφαλαλγίες, πόνους στην κοιλιά ή συχνοουρία.
Εναλλαγές στη διάθεση ή επεισόδια θλίψης, κλάματα, κοινωνική απόσυρση, απομόνωση, έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που του άρεσαν.
Προβλήματα συμπεριφοράς όπως φοβίες, δειλία, επιθετικότητα, ψέμα, κλοπή κλπ.
Διαχείριση σε δύσκολα γεγονότα της ζωής, όπως διαζύγιο ή απομάκρυνση του ενός γονιού ή θάνατος γονιού  ή κάποιου στενού συγγενή ή για διαφωνίες των γονιών σχετικά με θέματα διαπαιδαγώγησης του παιδιού ή μιας χρόνιας ασθένειας ή δυσκολίες στις σχέσεις με τους φίλους.
Μαθησιακές δυσκολίες ή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής- υπερκινητικότητας.
Αξιολόγηση νοημοσύνης και σχολικής ετοιμότητας.
Αυτισμός, σύνδρομο Άσπεργκερ, τικ, τραυλισμός κλπ.
Ενδείξεις ότι είναι θύμα παρενόχλησης ή εκφοβισμού από τα άλλα παιδιά ή και πρωταγωνιστής παρόμοιων περιστατικών.      
Δημοσίευση:
10:10 | 28/02/2014


Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.........

Σήμερα με τα παιδιά βγήκαμε στον κήπο μας για να δούμε από κοντά τον κρίνο που μας περίμενε, κάτασπρος και όμορφος. Τον παρατηρήσαμε , μιλήσαμε για τα μέρη από τα οποία αποτελείται και μιλήσαμε για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.


 Αφού παρουσίασα μία εικόνα με τον Ευαγγελισμό , ζήτησα από τα παιδιά σε φύλλο εργασίας να προσπαθήσουν να αναπαραστήσουν το συγκεκριμένο πίνακα. Τα προνήπια τα πήγαν καλύτερα από τα νήπια οφείλω να ομολογήσω.



 Φτιάξαμε και την κλασική κατασκευή με τους κρίνους. Χρησιμοποίησα χαρτί γκοφρέ, καλαμάκι, σύρμα πίπας και το κλασικό χαρτί Α4 σε σχήμα καρδιάς.


Τα παιδιά έδειξαν και ενδιαφέρον για το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και επειδή η μέρα μας σήμερα ήταν ημέρα κατασκευών και ζωγραφικής δεν τους χάλασα χατήρι. Να μην φτιάξουμε και κάδρο του αγαπημένου μας ήρωα για να μας περιμένει στη γιορτή μας;





Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

OI EYZΩΝΕΣ


Τα παιδιά σήμερα έπαιξαν με τη σύνθεση των λέξεων, << ελευθερία ή θάνατος >>. Αρχικά αυτό έγινε σε μικρά καρτελάκια και μετά σε μεγάλα καρτελάκια. Τα παιδιά κατανόησαν ότι κάτι που είναι μικρό καταλαμβάνει λιγότερο χώρο, ενώ κάτι που είναι μεγάλο καταλαμβάνει μεγαλύτερο χώρο.



 Στη συνέχεια φτιάξαμε ένα επιδαπέδιο σταυρόλεξο. Με τα παιδιά μετρήσαμε από πόσα γράμματα αποτελείται η λέξη τσολιάς και φτιάξαμε τόσα κουτάκια όσα και η λέξη. Στη συνέχεια , έγινε το ίδιο και για τη λέξη τσαρούχι. Τοποθετούσαν τα καρτελάκια στα αντίστοιχα κουτάκια ώστε να ολοκληρωθεί το σταυρόλεξο. Κάθετα η μία λέξη, οριζόντια η άλλη.


 Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία, τα παιδιά σήκωναν κάθε καρτελάκι κι έγραφαν το αντίστοιχο γραμματάκι.



 Στη συνέχεια βρήκαμε πληροφορίες στο διαδίκτυο για την ευζωνική ενδυμασία.
     Οι Εύζωνες είναι παγκοσμίως γνωστοί για την ενδυμασία που φέρουν. Η.  φουστανέλα  σχεδιάστηκε ως Στολή για την  Ανακτορική παλιότερα και σήμερα Προεδρική Φρουρά.
     Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός συμβολισμών που αποδίδονται στα χαρακτηριστικά της ευζωνικής στολής. Για παράδειγμα, ο αριθμός των δίπλων της φουστανέλας φημολογείται πως είναι ίσος με τη διάρκεια (σε έτη) της περιόδου της  Τουρκοκρατίας , δηλαδή 400. Παρόλ 'αυτά, οι φουστανέλες που φέρουν στις μέρες μας οι Εύζωνες, σπάνια έχουν ακριβώς 400 δίπλες.
Τα υπόλοιπα μέρη που συγκροτούν την ευζωνική στολή είναι:
  • Το  φάριο  . Είναι το καπέλο του εύζωνα. Το φάριο έχει Κόκκινο Χρώμα και είναι κατασκευασμένο από  τσόχα . Στη θέση του  μετώπου φέρει το  Ελληνικό Εθνόσημο . Χαρακτηριστικό κομμάτι του φάριου αποτελεί η μακριά μαύρη φούντα, κατασκευασμένη από μετάξι. Το σχήμα της θεωρείται πως συμβολίζει το  δάκρυ του  Χριστού  στη  Σταύρωση . Παρομοιάζεται με το  τουρκικό  φέσι , αν και για ευνόητους λόγους η ελληνική πλευρά αποφεύγει το συσχετισμό.
  • Το  πουκάμισο . Είναι λευκού χρώματος και έχει χαρακτηριστικά μεγάλο άνοιγμα μανικιών. Το λευκό χρώμα, το οποίο κυριαρχεί σε ολόκληρη την ευζωνική στολή, θεωρείται πως συμβολίζει την αγνότητα των εθνικών αγώνων.
  • Η  φέρμελη είναι το   γιλέκο  του εύζωνα. Αποτελεί το δυσκολότερο, όσον αφορά την κατασκευή του, κομμάτι της ευζωνικής στολής. Διαθέτει λευκά και επίχρυσα νήματα, με τα οποία απεικονίζονται σχέδια λαογραφικής σημασίας. Ένα από αυτά αποτελούν τα αρχικά Χ και Ο, τα οποία θεωρείται ότι αντιστοιχούν στις λέξεις  χριστιανός  ΚΑΙ  Ορθόδοξος .
  • Οι κάλτσες . Είναι λευκές και κατασκευασμένες από μαλλί. Κάθε εύζωνας φέρει από δύο κάλτσες   σε κάθε πόδι. Οι κάλτσες στηρίζονται στη μέση του εύζωνα, κάτω από τη φουστανέλα, με τη βοήθεια μιας δερμάτινης ζώνης που  ονομάζεται  ανάσπαστος .
  • Οι  καλτσοδέτες . Είναι μαύρου χρώματος και κατασκευασμένες από μετάξι.
  • Τα τσαρούχια . Είναι τα υποδήματα του εύζωνα. Είναι κόκκινου χρώματος και κατασκευασμένα από δέρμα. Στη σόλα κάθε τσαρουχιού βρίσκονται καρφωμένα περίπου 60 καρφιά, τα οποία είναι υπεύθυνα για τον επιβλητικό ήχο που ακούγεται κατά το βηματισμό ενός εύζωνα. Κατά μέσο όρο, το κάθε τσαρούχι ζυγίζει τρία  κιλά . Χαρακτηριστικό κομμάτι των τσαρουχιών αποτελούν οι μαύρες φούντες στις οποίες καταλήγουν οι μύτες τους. Θεωρείται πως η αρχική τους χρήση ήταν να κρύβονται σε αυτές μικρά κοφτερά αντικείμενα που θα μπορούσαν αιφνιδιαστικά να τραυματίσουν τον εχθρό σε μία «σώμα με σώμα» μάχη. Άλλη άποψη είναι ότι οι φούντες προστάτευαν τα δάχτυλα των ποδιών από το χιόνι και τα κρυοπαγήματα.
Φτιάξανε και τα τσολιαδάκια που κράταγαν την ελληνική μας σημαία, έτοιμα για παρέλαση.
   






ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

Εδώ είναι κάποιες κατασκευές για το στολισμό της τάξης μας. Ένα κάδρο με τον Αθανάσιο Διάκο, σημαιούλες και την κλασική κατασκευή με το Θούριο του Ρήγα.







Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ

Μόλις πλησιάζει η ώρα να φύγετε για τη δουλειά σας, το παιδί σας αντιδρά πολύ έντονα. Άλλες φορές προκειμένου να μην το πάτε στο σχολείο σας λέει πως πονάει η κοιλιά του και σας ζητάει να κάτσει μαζί σας. Αναρωτιέστε τι συμβαίνει στο παιδί σας? Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά" και "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά" κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει.
Το άγχος αποχωρισμού, όπως αναφέρει η κυρία Καππάτου, είναι μια φυσιολογική αντίδραση που ενεργοποιείται στα βρέφη όταν απομακρύνονται από τους γονείς τους και κυρίως από τη μητέρα τους, ΜΕ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ οποία αναπτύξει  συναισθηματικό δεσμό Ιδιαίτερο ΜΕ ΤΗΝ Επίκεντρο ικανοποίηση βασικών αναγκών πολυακουσμένα. Παρουσιάζεται από τους 7-8 μήνες της ζωής του παιδιού, κορυφώνεται στους 13-18 μήνες και από τα 3 του χρόνια σταδιακά υποχωρεί. Υπάρχουν όμως παιδιά που εξακολουθούν να παρουσιάζουν υπερβολικό φόβο και ανησυχία κατά τον αποχωρισμό από τη μητέρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις αναφερόμαστε στο παθολογικό άγχος αποχωρισμού που υπάγεται στις αγχώδεις διαταραχές της παιδικής ηλικίας και εμφανίζεται κυρίως στις ηλικίες 5-7 ετών ή 11-14 ετών 
Συμπτώματα διαταραχής άγχους αποχωρισμού
Το παιδί αντιδρά έντονα και επαναλαμβανόμενα ακόμα και στην προοπτική του αποχωρισμού.
Παρουσιάζει επίμονο και υπερβολικό φόβο να μείνει μόνο.
Εξομολογείται ακραίους φόβους όπως ότι θα χαθεί ή ότι κάτι θα πάθει η μαμά ή ο μπαμπάς χωρίς συγκεκριμένη αφορμή ή με αφορμή δυσανάλογα σημαντική.
Έχει συχνούς εφιάλτες με θέματα όπως ο χωρισμός από τους γονείς, καταδίωξη, εξαφάνιση των γονιών, διάφορες καταστροφές
Επίμονη απροθυμία να κοιμηθεί μόνο του.
Παρουσιάζει ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως πονοκεφάλους, πόνους στην κοιλιά, ναυτίες ώστε να μην το πάνε στο σταθμό ή στο σχολείο και να μείνει με τους γονείς του.
Αποφεύγει τις αθλητικές δραστηριότητες ή τις επισκέψεις στη γιαγιά ή διάφορες εξόδους, όχι γιατί το ενοχλούν αυτές καθαυτές αλλά γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις θα φύγει από κοντά του ο γονιός του.
Ενδιαφέρεται  υπερβολικά ΓΙΑ ΤΟ Πρόγραμμα ΤΟΥ γονιού-τι ώρα θα πάει κάπου, πόσο θα καθίσει εκεί, πότε θα πάει να ψωνίσει.
Τι πρέπει να κάνετε
Να προσπαθείτε να καθησυχάζετε το παιδί με ηρεμία και αποφασιστικότητα,
Να του δίνετε θετικά πρότυπα, όπως δηλαδή παιδιά γνωστών και συγγενών που κι εκείνα αποχωρίζονται καθημερινά τους γονείς τους και δεν τους συμβαίνει τίποτε κακό, να του διαβάζετε βιβλία με παιδάκια που αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση και που τελικά ξεπερνούν το φόβο τους.
Να του δίνετε να έχει μαζί του φωτογραφίες σας, αν το θέλει φυσικά, ή ένα αντικείμενο που αγαπά.
Να του αποσπάτε την προσοχή με κάτι άλλο σημαντικό και ευχάριστο για εκείνο, τη στιγμή του αποχωρισμού.
Να εξοικειώνετε το παιδί σταδιακά με κάθε επερχόμενη αλλαγή.
Αν τα συμπτώματα είναι έντονα ή έχει προηγηθεί ένα συγκεκριμένο γεγονός που δικαιολογεί το άγχος αποχωρισμού, είναι σκόπιμο να απευθύνεστε σε ειδικό προτού η κατάσταση να παγιωθεί.      

Δημοσίευση:
10:00 | 27/02/2014


Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Το θέμα της ομοφυλοφιλίας αποτελεί ένα ταμπού για πολλές οικογένειες. Πολλοί γονείς είναι αγχωμένοι όταν παρατηρήσουν μια περίεργη συμπεριφορά των παιδιών τους και πολλοί γονείς αναρωτιούνται μήπως συμβαίνει κάτι με το παιδί τους. Κατά βάθος όλοι ανησυχούν για το θέμα αυτό. Τι πρέπει να γνωρίζουν μας το αναφέρει η ιστοσελίδα στο news.gr

Συμπεριφορές που συνδέονται με τις μελλοντικές σεξουαλικές προτιμήσεις του παιδιού
Δημοσίευση:
10:00 | 14/03/2014

Πολύ συχνά οι γονείς διερωτώνται αν το φαινομενικά αθώο παιχνίδι του γιου τους με την κούκλα της αδερφής του κρύβει κάτι που ενδεχομένως υποδηλώνει ομοφυλοφιλική τάση...
Τα παιδιά αρχίζουν να νιώθουν τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα μεταξύ 9 και 12 ετών. Ωστόσο, από την προσχολική κιόλας ηλικία, αρχίζουν να δείχνουν περιέργεια για το σώμα τους, για τις διαφορές των δύο φύλων, κάνοντας ακόμα και τα πρώτα προ-ερωτικά πειράματα, προσποιούμενα ότι φιλιούνται "όπως οι μεγάλοι". Σύμφωνα με την καθηγήτρια ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Ατλάντα, Erika Pluhar, πρόκειται για απολύτως φυσιολογική συμπεριφορά. Φθάνοντας στην ηλικία των 9 ετών, και σε συνδυασμό με μια σειρά ψυχολογικών, περιβαλλοντικών και βιολογικών παραγόντων, αρχίζουν να πειραματίζονται πιο συστηματικά με τη σεξουαλικότητά τους, υπό ετεροφυλοφιλικό ή ομοφυλοφιλικό πρίσμα.
Από αυτήν την ηλικία και μετά είναι δυνατόν οι γονείς να εξάγουν συμπεράσματα για τις μελλοντικές σεξουαλικές προτιμήσεις του παιδιού τους, παρατηρώντας συγκεκριμένες συμπεριφορές όπως:
  • Προτίμηση στο ροζ  χρώμα και στο θηλυπρεπές ντύσιμο (στα αγόρια).
  • Θεατρικό παιχνίδι κατά το οποίο το παιδί προσποιείται συχνά ότι ανήκει στο αντίθετο φύλο.
  • Προτίμηση για παιχνίδι με παιδιά του αντίθετου φύλου.
  • Τάση για κλασικά παιχνίδια που αρέσουν στο αντίθετο φύλο (π.χ. κορίτσι που προτιμά να παίζει πόλεμο ή πάλη, αντί με κούκλες).
  • Επιλογές που παραπέμπουν στο αντίθετο φύλο (π.χ. αγόρι που ασχολείται με τα μανό της μητέρας του).
Μπορεί κανείς με βεβαιότητα να προβλέψει ότι ένα παιδί με τέτοιου είδους συνήθειες θα έχει ομοφυλοφιλική σεξουαλική συμπεριφορά μεγαλώνοντας; Σύμφωνα με το Michael Bailey, καθηγητή ψυχολογίας στο Northwestern University, ενδεχομένως ναι. Αν τα ανωτέρω λαμβάνουν χώρα συστηματικά, σχεδόν καθημερινά, με επίμονο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, παθιασμένο τρόπο, τότε είναι πολύ πιθανόν το παιδί να είναι ομοφυλόφιλο (εάν πρόκειται για αγόρι οι πιθανότητες αυξάνουν), δίχως αυτό να αποκλείει την πιθανότητα ενός περιστασιακού φαινομένου, που οφείλεται σε άλλους παράγοντες (π.χ. μορφή αντίδρασης ή προσπάθεια έλκυσης προσοχής).
Σε κάθε περίπτωση, η ομοφυλοφιλία είναι ένα ζήτημα με μεγάλη σημασία που απασχολεί πολλούς γονείς. Έρευνα που διεξήγαγε το περιοδικό Pediatrics, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ομοφυλόφιλοι που προέρχονται από ένα συντηρητικό οικογενειακό περιβάλλον, κάθετα αντίθετο και αρνητικά προσκείμενο απέναντι στην ομοφυλοφιλία, έχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από βαριά κατάθλιψη και έως πέντε φορές περισσότερες να κάνουν χρήση ναρκωτικών.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσουν οι γονείς, ανεξάρτητα από τις απόψεις τους σχετικά με το θέμα, είναι ότι η ευτυχία του παιδιού τους δεν προσδιορίζεται από τις σεξουαλικές του επιλογές. Τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και ευτυχία όταν αντιλαμβάνονται ότι τα αγαπούν για αυτό που είναι, όταν βιώνουν την άνευ όρων αποδοχή και εκτίμηση των γονέων τους, όταν ξέρουν ότι οι γονείς θα σεβαστούν την ελευθερία των επιλογών τους. Ο Bailey τονίζει ότι δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση που να αποδεικνύει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι αναστρέψιμος. Ζητά από τους γονείς να καταλάβουν ότι δε μπορούν να "μεταπείσουν" το ομοφυλόφιλο παιδί τους. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούν να κάνουν είναι να το οδηγήσουν στη δυστυχία, γυρνώντας του την πλάτη ή να συμβάλλουν στην ευτυχία του, αποδεχόμενοι την επιλογή του, ασχέτως αν συμφωνούν ή όχι.



Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με μια άσχημα κατάσταση; Είναι πάντα τα πράγματα όπως φαίνονται ή μπορεί να είναι και διαφορετικά; Μήπως πολλές φορές βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα;
Είπα στα παιδιά μια ιστορία για ένα κοριτσάκι την Κατερίνα. Η Κατερίνα λοιπόν είχε έναν παππού , τον Αλέξανδρο. Ο Αλέξανδρος, όταν ήταν μικρός, αποφάσισε να πάει μία βόλτα στη λίμνη. Εκεί που ήταν αμέριμνος και ήσυχος , εμφανίστηκε μέσα από τη λίμνη ένα περίεργο τέρας , ο Κήνταυρος ,( έτσι τον ονομάσαμε εμείς), που όμως ήταν κατά βάθος φιλικός και έψαχνε φίλο για παιχνίδι. Με τα παιδιά συζητήσαμε για τις σωματικές αλλαγές που δημιουργούνται όταν συναντάμε κάτι που μας φοβίζει και μας τρομάζει. Επίσης τι σκέψεις γεννιούνται μέσα στο μυαλό μας και πως ανάλογα με τις συνθήκες μπορούν να τροποποιηθούν. Και το τι συμβαίνει στο σώμα μας ανάλογα με τις καταστάσεις , τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας.
Δραματοποιήσαμε την ιστορία , αφήνοντας το κάθε παιδί ν' αποφασίσει μόνο του για το τι σκέψεις θα κάνει και το πως θ' αντιδράσει το σώμα του.

 << Ωχ, θα με φάει. Τι είναι αυτό;>>
 << Να φύγω; Ναι, μάλλον θα φύγω και γρήγορα>>
 <<Καλέ, δε μου φαίνεται και τόσο κακό>>
 << Θέλει να παίξουμε, θα παίξω μαζί του>>


Στη συνέχεια κάθε παιδί ζωγραφίζει την Κατερίνα όπως τη φαντάζεται.



















Σε φύλλο εργασίας υπάρχει το ανέκφραστο πρόσωπο του Αλέξανδρου και το συναίσθημα το βάζουν τα παιδιά, μετά από συζήτηση και σκέψη. Πάντως τα περισσότερα , χωρίς δεύτερη  σκέψη θα ένιωθαν φόβο σε μια τέτοια κατάσταση.