Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

OΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Στις 30 Ιανουαρίου η εκκλησία και όλα τα σχολεία ( Νηπιαγωγεία - Δημοτικά - Γυμνάσια - Λύκεια - Πανεπιστήμια), γιορτάζουν τους 3 Ιεράρχες. Οι Άγιοι Ιεράρχες, Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης Χρυσόστομος, ήταν και οι τρεις σοφοί. Προστάτεψαν τους φτωχούς και αγάπησαν πολύ τα ελληνικά γράμματα. Θεωρούνται προστάτες των γραμμάτων.
Όλα τα σχολεία τους τιμούν ιδιαίτερα και πραγματοποιείται εκκλησιασμός και γιορτές σχετικές.
Στο χώρο μας αφού μιλήσαμε για τη ζωή και το έργο των 3 Ιεραρχών τα παιδιά ολοκλήρωσαν την εξής κατασκευή.

Μέσα στην εκκλησούλα

Απ΄έξω από την εκκλησούλα μας.

Το αποτέλεσμα.


Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

ΜΑ ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ ΚΟΥΤΑΚΙ;

Ήρθε ο Τάκης και με μεγάλη χαρά μου παρουσίασε ένα κουτάκι. Μα τι να κρύβει; τον ρώτησα. << Άνοιξε και δες>>, μου είπε. Και το άνοιξα σιγά σιγά με περιέργεια , για να δω τι έχει μέσα.

Χρωμάτισε το κουτάκι του πολύ ωραία


Μέσα υπήρχε ένα διπλωμένο χαρτί. Από έξω το νέο Έτος.


Για να δούμε τι γράφει. Όλοι περιμένουμε σε απόλυτη ησυχία......


Μισός γλωσσοδέτης 



Φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα, ίσα με μια φαρδιά κουμπότρυπα, μην τυχόν και ματιαστείς, φτου σου μην καταστραφείς. Και θα κλαίνε τα μυρμήγκια που δουλέψανε πολύ.

Μπράβο Τάκη . Περιμένω και άλλα θαυμαστά πράγματα από τα χεράκια σου!!!!!!!!!!!

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΟΔΕΤΕΣ

     Η σημασία της δημιουργικότητας σε ό,τι αφορά την  εξέλιξη του νηπίου είναι ιδιαίτερα σημαντική, διότι τα παιδιά χρειάζεται να είναι ικανά να ανακαλύπτουν , να δημιουργούν και να εφευρίσκουν. Πολλές φορές μέσα στο χώρο του Νηπιαγωγείου, στο ελεύθερο παιχνίδι ή και στον ελεύθερο χρόνο τους, τους δίνονται δυνατότητες  για ανάπτυξη δημιουργικότητας , ελεύθερης έκφρασης, επινόησης , αύξησης ενδιαφέροντος.
     Μέσα από την αλληλεπίδραση των παιδιών μεταξύ τους και με τη Νηπιαγωγό , τα παιδιά ενθαρρύνονται να εκφράζουν, να ανταλλάσσουν και να αντιπαραθέτουν τις ιδέες τους , αναπτύσσοντας δραστηριότητες. Εμείς τώρα ως εκπαιδευτικοί , στόχος μας είναι να ενθαρρύνουμε αυτές τις νοητικές και κοινωνικές ανταλλαγές που δημιουργούνται μέσα στο χώρο μας και να ωθούμε τα παιδιά να παρατηρούν, να προσπαθούν να κατανοούν τη σκέψη τους και να δρουν αναλόγως. 

      Η εισαγωγή αυτή ήταν απαραίτητη για την κατανόηση αυτής της ανάρτησης. Εδώ και δύο χρόνια , έχω εφαρμόσει μετά την πρωϊνή μας προσευχή και την ολοκλήρωση παρουσιολογίου κ.λ.π. , να δίνω χρόνο στους μικρούς μαθητές να παρουσιάζουν ό, τι έργο έχουν δημιουργήσει είτε μέσα στην τάξη είτε αυθόρμητα στο σπίτι τους. Αρκετά παιδιά , όχι όμως όλα, δείχνουν έντονο ενδιαφέρον, χαρά και περηφάνια, παρουσιάζοντας το έργο τους, το δικό τους έργο , χωρίς τη συμμετοχή ενηλίκου. 
     Φέτος αποφάσισα να ασχοληθούμε με τους γλωσσοδέτες. Κάθε εβδομάδα μαθαίνουμε έναν γλωσσοδέτη, τον τραγουδάμε και προσπαθούμε να τον πούμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Και φυσικά γελάμε πολύ πολύ. Τα παιδιά το αγάπησαν τόσο πολύ , που περιμένουν πως και πως το γλωσσοδέτη που πρόκειται να μάθουν. 
     Ένα νήπιό μου, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που ζήτησε από τον μπαμπά του ν' αγοράσουν το συγκεκριμένο βιβλίο που είχα εγώ. Και στρώθηκε σε τόση δουλειά που δεν ξέρω από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω. Για τον κόπο του όμως, αξίζει πραγματικά να παρουσιάσω σιγά σιγά ότι κατέκτησε και ότι δημιούργησε. Πάντως μ' έχει ενθουσιάσει το γεγονός ότι μια απλή μου σκέψη , οδήγησε αυτό το παιδί σε μια πλούσια δημιουργική δράση.
        Το βιβλίο που χρησιμοποίησα είναι  της Καίτη Σταθούδη, Τραγουδώ τους γλωσσοδέτες, εκδόσεων Διάπλασης, της σειράς Τραγουδώ ότι αγαπώ και  CD με μουσική της Μάρω Θεοδωράκη.
       1 η μέρα  
    Τα έγραψε σε χαρτί Α4 και τα κόλλησε για να ολοκληρώσει όλον τον γλωσσοδέτη. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα γράμματα τα μετέτρεψε από πεζά σε κεφαλαία.


    Πέμπτη έκοψα τον πεύκο, πέμπτη πέφτει ο πεύκος κάτω και τρυπώνουν στα κλαδιά του η γατούλα με τον γάτο, κάθονται και κουβεντιάζουν


    μια χαρούλα την αράζουν. Και έρχονται και τα γατάκια και αρχίζουν παιχνιδάκια


    και γατοπαραμυθάκια, κάποια Πέμπτη μια φορά, στο νησάκι τα Ψαρά.

    Και στο τέλος το παιδί συμπληρώνει: ολόκληρος γλωσσοδέτης


    2η μέρα
    Ποντικός τρυπά κουρούπι , ποντικοτρυποκούπης.



    Της καρέκλας το ποδάρι ξεκαρεκλοποδαριάστηκε.
     Της καρακάξας η φωλιά , τσακνακαρακαξότσακνα.



    Ο κόκορας , ο κόρακας , ο κοκορακοκόρακας 
    και το παιδί συμπληρώνει : μισός γλωσσοδέτης


    3η μέρα
    Ολόκληρος ο γλωσσοδέτης



    Πάνω τ' Άη Γιωργού τον τρούλο κάθεται γρια κουτρούλω


    και μιλάει στα πουλιά με την ωραία της μηλιά , τον κυρ' Ήλιο χαιρετάει και γλυκά 


    χαμογελάει , τα παιδάκια την κοιτούν , με χαρά την χαιρετούν και η γριά μας 


    η Κουτρούλω που τη λέγανε Κουκούλω, κατεβαίνει από τον τρούλο , χίλια δυο βιβλία βγάζει 


    και αρχίζει να διαβάζει ........................κι ευλογούσε τα παιδιά.


    Συγχαρητήρια στον μικρό μου μαθητή διότι οι δράσεις του δεν τελειώνουν εδώ . Θα συνεχίσω σε άλλη στιγμή.


    Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

    Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΥΜ

    Τα παιδιά άκουσαν την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΥΜ, από το βοηθητικό υλικό της unicef και τους άρεσε πολύ. Παρότρυνα τα παιδιά να εικονογραφήσουν το παραμύθι έχοντας αποκομίσει πληροφορίες για τα δικαιώματα των παιδιών, τον τρόπο ζωής τους, τις συνήθειές τους, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, και να το κάνουμε ομαδικό κολλάζ. Τα παιδιά επέλεγαν σκηνές από το βιβλίο και με εκπληκτικό τρόπο αναπαράστησαν ότι γνώριζαν.
    Η Μαριάννα εικονογράφησε το εξώφυλλο του παραμυθιού. Μετά με τις ζωγραφιές τους προσπάθησαν να φτιάξουν την πυραμίδα των δικαιωμάτων.




    Εδώ θυμήθηκαν το τριγωνικό χριστουγεννιάτικο δέντρο και προσπάθησαν να σκεφθούν πως θα φτιάξουν τρίγωνο. Στην ερώτησή μου που να βάλουμε το εικονογραφημένο και ζωγραφισμένο εξώφυλλο ώστε να είναι στο μέσον της σειράς, ο Άγγελος είπε βοηθώντας τα άλλα παιδιά: << Μετράμε πόσα είναι δεξιά και μετά πόσα είναι αριστερά. 3 από εδώ και 3 από εκεί. Μας περισσεύει ένα , εκεί θα το βάλουμε κυρία. Και είχε πολύ δίκιο. Περήφανη νηπιαγωγός που αισθάνομαι ώρες - ώρες.

      Αγώνας για να συνθέσουν το τρίγωνο.



    Αφού το τελειώσαμε τα παιδιά πρότειναν και άλλα πράγματα να κάνουμε. Να τονίσουμε το περίγραμμα της πυραμίδας γύρω - γύρω.



    Να βάλουμε χορτάρι και να γράψουμε τίτλο. 





    Θέλησαν να την κάνουν πιο όμορφη. Έκοψαν δώρα, πεταλούδες , καρδούλες , λουλούδια και τα κόλλησαν στην ομαδική εργασία.





    Έτοιμο το έργο στολίζει την τάξη μας.

    Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

    XIONANΘΡΩΠΟΙ ΠΑΝΤΟΥ........

    Με τα παιδιά παρακολουθήσαμε το εξής βιντεάκι εδώ. Χαλαρώσαμε με τη μουσική, παρατηρήσαμε πως είναι τα χειμωνιάτικα δέντρα και οι θάμνοι ( όλο γραμμές), συζητήσαμε για το ποια ήταν η κοπέλα στο τέλος του βίντεο και τι έκανε με τους λύκους. Καταλήξαμε ότι οι λύκοι είναι φιλικοί αν από μικρούλια τα μεγαλώσει ο άνθρωπος. Βέβαια τώρα το Χειμώνα πεινούν ΠΟΛΥ, αλλά φαίνεται ότι γνωρίζουν και αγαπούν την κοπέλα. Άρα στο τέλος , μάλλον, θα τα πάρει η αφεντικίνα της στο σπίτι της , γιατί κι αυτή κρυώνει πολύ, ( άποψη των παιδιών και σεβαστή βεβαίως).
    Δραματοποιήσαμε το βίντεο με πολύ κέφι..........

    Τους χιονάνθρωπους που είχαν κόψει σε προηγούμενη ανάρτηση ,τους έκαναν μια χειμωνιάτικη αφίσα. Χρησιμοποιήσαμε τέμπερες, λεπτά πινέλα και βούρτσα. Προσπάθησαν να φτιάξουν και χειμωνιάτικους θάμνους. Η βούρτσα τα δυσκόλεψε γιατί δεν έβγαινε έντονο το χρώμα. Με σφουγγάρι έφτιαξαν τον ουρανό..........





    Όταν τελειώσαμε το ομαδικό κολλάζ, ο Άγγελος πρότεινε να το χαρίσουμε στα παιδιά του κόσμου, γιατί και εμείς σχολείο έχουμε και έχουμε παίξει με το χιόνι. Πρότεινε να γράψουμε υγεία και αγάπη σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Επειδή είμαστε και στην αρχή του νέου έτους γράψαμε την ευχή μας <<2015 ευχές για αγάπη και υγεία στα παιδιά του κόσμου>>.





    Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

    H EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ Αϊνστάιν : Διαβάζετε στα παιδιά σας παραμύθια.









    Έχει γραφτεί επανειλημμένως ότι μια νεαρή μητέρα ρώτησε τον Αϊνστάιν τι θα μπορούσε να κάνει για να προετοιμάσει καλύτερα το πεντάχρονο παιδί της για το σχολείο και τη ζωή. Ήρεμος και χαμογελαστός, ο μεγάλος φυσικός της απάντησε: «Να του λέτε παραμύθια».
    «Καλά τα παραμύθια, αλλά τι άλλο;» απόρησε η νέα μητέρα. «Πολλά παραμύθια», επέμεινε ο άνθρωπος που σφράγισε τη σύγχρονη επιστήμη. Και όταν η μητέρα ρώτησε τρίτη φορά, κάπως δύσπιστα: «Καλά, εντάξει, αλλά και τι άλλο;», ο Αϊνστάιν είπε πως «δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Μονάχα κι άλλα παραμύθια. Πάρα πολλά παραμύθια».
    Δεν έχουν όμως, πειστεί όλοι ότι τα παραμύθια είναι τόσο σημαντικά για τα παιδιά. Έρευνα που έγινε σε γονείς στη Βρετανία αναφέρει ότι το 25% δεν διαβάζουν παραμύθια σε παιδιά κάτω των 5 ετών, είτε επειδή θεωρούν ότι είναι πολύ τρομακτικά, είτε επειδή δεν συμφωνούν με το πρότυπο ζωής που δίνουν στα παιδιά (τι πρότυπο δίνει η Ωραία Κοιμωμένη που περιμένει τον ωραίο πρίγκιπα να τη φιλήσει για να ξυπνήσει;).
    Κάνει τόσο λάθος ο Αϊνστάιν λοιπόν; Μάλλον όχι. Ας δούμε γιατί τα παραμύθια, είναι πολύτιμη πνευματική τροφή για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, ακόμη και τα πιο τρομακτικά.
    Τα παραμύθια δείχνουν στα παιδιά πώς να λύνουν προβλήματα
    Μικροί και μεγάλοι μαθαίνουν από τους πρωταγωνιστές μίας ιστορίας. Όπως συμβαίνει με μία διδακτική θεατρική παράσταση ή ένα καλό βιβλίο, έτσι ακριβώς τα παιδιά διδάσκονται από ένα κλασικό παραμύθι. Αυτές οι ιστορίες που συμβαίνουν «μια φορά κι έναν καιρό» βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη. Να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό και να δουν ότι με τη φαντασία, το θάρρος και την υπομονή λύνονται τα προβλήματα. Όπως ακριβώς έγινε και με την Ωραία Κοιμωμένη.
    Τα παιδιά νικούν το φόβο
    «Τα παραμύθια δεν λένε στα παιδιά ότι υπάρχουν δράκοι. Τα παιδιά ήδη γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν δράκοι. Τα παραμύθια λένε στα παιδιά ότι οι δράκοι μπορούν να ηττηθούν», είχε πει ο Βρετανός συγγραφέας G.K. Chesterton. Ο διάσημος συγγραφέας και παιδοψυχολόγος Bruno Bettelheim πίστευε ότι τα παραμύθια είναι σημαντικά για την ανάπτυξη των παιδιών, επειδή οι βασικοί χαρακτήρες – που είναι και οι ίδιοι παιδιά πολλές φορές– επιδεικνύουν θάρρος και νικούν σε έναν κόσμο γιγάντων και εχθρικών ενηλίκων.
    Τα παραμύθια προετοιμάζουν τα παιδιά για τις δυσκολίες της ζωής
    Μέσα από τα παραμύθια τα παιδιά συναντούν προκλήσεις με τις οποίες παλεύουν και οι ενήλικες: την προδοσία, τις ίντριγκες, τους τσακωμούς και τη ζήλια. Είναι οι άσχημες πλευρές της ζωής που δεν λείπουν από τους παραδοσιακούς μύθους και τα παραμύθια. «Τα παραμύθια επεξεργάζονται τόσες πολλές φοβίες, όχι μόνο προσωπικές, αλλά όλης της κοινωνίας, αλλά το κάνουν με έναν τρόπο ασφαλή, γιατί όλα αυτά συμβαίνουν … μια φορά κι έναν καιρό», εξηγεί η Μαρία Τατάρ, καθηγήτρια στο Harvard College. Όπως είχε πει και ο Τζον Λένον: «Πιστεύω σε οτιδήποτε μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Πιστεύω στις νεράιδες, στους δράκους, στα παραμύθια. Όλα υπάρχουν, ακόμα κι αν βρίσκονται στο μυαλό σας. Ποιος είπε ότι τα όνειρα και οι εφιάλτες δεν εκφράζουν την πραγματικότητα;»
    Δίνουν ευκαιρία για διάλογο
    Τέτοιες ιστορίες «ελεγχόμενου φόβου» δίνουν μία θαυμάσια ευκαιρία στους γονείς να συζητήσουν με τα παιδιά τους τις πιο βαθιές τους ανησυχίες και ανασφάλειες από τον πραγματικό κόσμο. Οι φανταστικοί χαρακτήρες συνεισφέρουν θετικά στο διάλογο. Δεν μπορεί να γίνει το ίδιο με μία ταινία, ούτε καν με το θέατρο.
    Τα παραμύθια μιλούν μία παγκόσμια γλώσσα
    «Γνωρίζουμε τα παραμύθια ως παιδιά, είτε μέσω της αφήγησης είτε ακόμη και μέσω της παντομίμας. Ζούμε με αυτά, αναπνέουμε με αυτά, ξέρουμε το τέλος τους», γράφει ο Neil Gaiman. Ορισμένα παραμύθια, όπως η Σταχτοπούτα, υπάρχουν σε πολλές κουλτούρες, αν και με μικρές διαφορετικές πινελιές σε κάθε χώρα. Όλες οι διαφορετικές εκδοχές όμως, μοιράζονται κάτι κοινό: μία σαγηνευτική ιστορία για την ανάγκη να νικήσει το καλό.
    Τα παραμύθια διδάσκουν στα παιδιά τα βασικά στοιχεία ενός διηγήματος, μίας ιστορίας
    Τους διδάσκουν τη διαφορά ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα. Ότι οι ιστορίες μπορεί να εξελίσσονται σε άλλο περιβάλλον, σε άλλη χώρα και σε άλλο χρόνο. Ότι οι πρωταγωνιστές έχουν διαφορετικά γνωρίσματα και διαφορετικούς χαρακτήρες. Εάν το παιδί κατανοήσει αυτές τις διαφορές από πολύ μικρή ηλικία, τότε ενισχύεται η ικανότητά του να κατανοεί τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος και να προβλέπει το επόμενο βήμα.
    Τα παραμύθια αναπτύσσουν την παιδική φαντασία
    «Όταν εξετάζω τον εαυτό μου και τον τρόπο σκέψης μου, έρχομαι στο συμπέρασμα ότι το χάρισμα της φαντασίας σημαίνει περισσότερα για εμένα από οποιοδήποτε ταλέντο για αφηρημένη, θετική σκέψη. Το να ονειρεύεσαι για όλα τα σπουδαία πράγματα που μπορείς να καταφέρεις, είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη με θετικότητα. Άφησε την φαντασία σου να καλπάσει ελεύθερη και δημιούργησε ένα κόσμο στον οποίο θα ήθελες να είσαι μέσα», είχε πει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.
    Ηθικά διδάγματα
    Τα παραμύθια θέτουν το ηθικό πρόβλημα της συνύπαρξης του καλού και του κακού (που συμβολίζουν συνήθως οι δράκοι, οι γίγαντες και οι μάγισσες). Συνήθως το καλό υπερισχύει και ο κακός χάνει. Μέσω της ταύτισης με τον ήρωα, το παιδί παίρνει το ηθικό δίδαγμα.
    Πηγή : letsfamily.gr