Η ΠΡΩΤΗ ΦΩΝΟΥΛΑ ΜΑΣ

Ασχοληθήκαμε με την πρώτη φωνούλα από το όνομα του κάθε παιδιού. Τα παιδιά χρησιμοποίησαν μαρκαδόρους, ξυλομπογιές και διακόσμησαν όπως ήθελαν.

ΟΙ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

Όλοι μας έχουμε μία καρδούλα όμορφη που χτυπά με αγάπη για όλους.
Όμως αρχή ακόμα του σχολείου κάποιες καρδούλες είχαν μόνο ματάκια μέχρι να παρατηρήσουν και να γνωρίσουν την τάξη μας και τα παιδιά γύρω γύρω.
Στο τέλος όλες οι καρδούλες απόχτησαν χαμόγελο διότι όλες χτυπούσαν στον ίδιο ρυθμό και είχαν τις ίδιες αγωνίες και ανάγκες!
Συγχαρητήρια μικρά μου!

Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

, 

Συζητάμε με τα παιδιά την έννοια της ομάδας και πως μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί χαρούμενοι στο σχολείο μας.
Τα παιδιά πρότειναν: Ένας για τον άλλον
                                   Αγάπη
                                   Βοήθεια
                                   Μαζί
                                   Όμορφα
και η πρόταση η δική μου : Αποδοχή!
Διαβάζοντας τις ιδέες τους καταλήξαμε : Ομάδα σημαίνει ο ένας  να βοηθά τον άλλον, να δείχνει αγάπη , να περνάμε μαζί όμορφα και να δεχόμαστε το κάθε παιδάκι με τις ανάγκες του και τις ιδιαιτερότητές του.

Τα παιδιά στόλισαν την αφίσα και κοσμεί το ταμπλό της τάξης για να ανατρέχουμε σε αυτό κάθε φορά.

Η ιδέα από το pinterest!

EIMAΣΤΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

 Διαβάσαμε το μικρό βιβλίο της φιλίας συζητώντας με τα παιδιά την έννοια της φιλίας. Τι είναι φίλοι, γιατί τους χρειαζόμαστε, που μπορούμε να τους βρούμε, πως θα τους κρατήσουμε κοντά μας, πως αισθανόμαστε μαζί τους , τι μας προσφέρουν!

Σε αστεράκια τα παιδιά ζωγραφίζουν τον εαυτό τους. Γίνονται αστέρια στον ουρανό της τάξης μας έτσι ώστε όλοι μαζί να είμαστε η ομάδα των αστεριών που μας χαρακτηρίζει η φιλία. Τα αστέρια είναι αυτοκόλλητα. Στόχος όλα τα αστέρια να μείνουν στον ουρανό και κανένα να μην πέσει. Μα αν πέσει , με λίγη προσπάθεια ξαναβρίσκει την λάμψη του. Ο ένας βοηθά πάντα τον άλλον, για αυτό είναι οι φίλοι!

Ο ΛΕΩΝ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ

Πρόκειται για μια ταινία  μικρού μήκους animation  του Αρχαιολογικού Μουσείου Κυθήρων με τίτλο «I am the Leon of Kythera» («Είμαι ο Λέων των Κυθήρων»). Η ταινία αυτή απέσπασε το πρώτο βραβείο στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό Museums in Short 2018.

Στο βίντεο αυτό ο Λέων αφηγείται τις περιπέτειες της ζωής του από την δημιουργία του μέχρι και την επιστροφή του στην πατρίδα του.

Ο ΚΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Ο καλός δάσκαλος κατά τον ιερό Χρυσόστομο εμπνέει, προσελκύει και πείθει . Δεν είναι εγωιστής ούτε αλαζόνας, δε διακρίνεται για το εξουσιαστικό του ύφος, έχει πνεύμα μαθητείας, δεν περιαυτολογεί. 

Είναι ταπεινός έχοντας συναίσθηση των ατελειών και αδυναμιών του. Γνωρίζει καλά «ότι η επιείκεια είναι πιο δυνατή από τη βία» .

Ο παιδαγωγός πρέπει να επιδεικνύει δημοκρατικό πνεύμα και να σέβεται τη γνώμη των μαθητών του . Απέναντι τους να είναι απλός, ειλικρινής, απονήρευτος, άδολος. Να αποφεύγει την ειρωνεία και την υποκρισία. Οι δάσκαλοι κατά τον Άγιο Πατέρα δεν πρέπει να είναι φορτικοί και πιεστικοί αλλά φιλόστοργοι. 

Οφείλουν να υπερβάλλουν σε φιλοστοργία τους φυσικούς πατέρες. «Ο λόγος (του δασκάλου)», λέει ο Χρυσόστομος πρέπει να είναι «λόγος ανθρώπου που διδάσκει μάλλον παρά ελέγχει, που παιδαγωγεί παρά τιμωρεί, που βάζει τάξη παρά που διαπομπεύει, που διορθώνει παρά που επεμβαίνει στη ζωή του άλλου (του μαθητή)».

Τα βασικά στοιχεία της αληθινής παιδείας για τους Τρεις Ιεράρχες είναι: η αγάπη, η ελευθερία και ο σεβασμός του ανθρώπινου προσώπου. 

Και οι τρεις τονίζουν πως η σχέση παιδαγωγού μαθητή είναι μια σχέση ελευθερίας και δημιουργίας. Ο διάλογος είναι το καλύτερο μέσο για να επιτευχθεί ο σκοπός της αγωγής. 

Η εξουσιαστικότητα και ο δογματισμός όχι μόνο δείχνουν έλλειψη αγάπης, αλλά και δε φέρνουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο εκπαιδευτικός οφείλει πρώτιστα να σέβεται το δώρο της ελευθερίας που χάρισε ο δημιουργός στα παιδιά και να μη φυλακίζει τις ανησυχίες τους, αλλά να ανοίγει δρόμους.

Πηγή:  e-theologia.blogspot.gr

ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

– Γιατί στέκεις ακίνητη κι αμίλητη; Πού είναι τα παιδιά;
Η τσουλήθρα στην παιδική χαρά μόλις είχε ξυπνήσει καθώς ο ήλιος του Σεπτεμβρίου της χάιδευε τα πολύχρωμα καγκελάκια της.

Κοιτούσε περίεργα την κούνια δίπλα της που στεκόταν ακίνητη στα δυο της καθισματάκια κι ούτε μιλούσε ούτε λαλούσε.

– Μα ξέχασες; Σήμερα είναι 11 Σεπτεμβρίου κι ανοίγουν τα σχολεία… Τα παιδιά έχουν αγιασμό στα σχολεία τους. Λες να μας ξεχάσουν πια και να μην έρχονται να μας κουνάνε, να μας ξεφωνίζουν και να μας ταρακουνούν με τα παιχνίδια τους;

-Καλά κυρα-Κούνια μου, μην αρρωστήσεις κιόλας, της είπε χαρούμενη η ξύλινη τραμπάλα, τα παιδιά πάντα θα παίζουν και πάντα θα λαχταρούν τη συντροφιά μας, αφού είναι παιδιά, το λέει και τ’ όνομά τους…

Ένα σπουργιτάκι φτερούγισε χαρούμενα και τίναξε τα φτεράκια του να ζεσταθούν στον ήλιο που όλο κι ανέβαινε στον ουρανό και στάθηκε πάνω στο λαμαρινένιο κορμί της τσουλήθρας, που άρχισε να πυρώνει από το δυνατό ήλιο.

– Υπομονή παιχνίδια μου… Το απόγευμα, όταν τελειώνουν τα μαθήματά τους πάλι σε σας θα έρχονται. Μη σας πω για γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα που θα έχουν διακοπές από το σχολείο. Όλα σε σας θα έρχονται και θα το γιορτάζουν χαρούμενα. Κι όταν έρθει το καλοκαίρι πάλι, εκεί να δεις παιχνίδι!

– Καλά τα λέει το σπουργίτι, καιρός να κάνουμε κι εμείς λίγες διακοπές, ν΄ ανανεωθούμε, ξαναμίλησε η πολύχρωμη τραμπάλα και τέντωσε τα ξυλένια καθισματάκια της να τα χαϊδέψει περισσότερο ο λαμπερός ήλιος του Σεπτεμβρίου…

– Υπομονή λοιπόν και διακοπές από σήμερα 11 Σεπτεμβρίου, είπε κι η κούνια αναστενάζοντας, καθώς το απαλό αεράκι κουνούσε τις αλυσιδίτσες της απαλά…

Ένα, δύο, τρία, φάνηκαν τα θρανία!
Ένα, δύο, τρία, ανοίγουν τα σχολεία!
Ένα, δύο, τρία, στις διακοπές τελεία.
Ένα, δύο, τρία, μετράω πια βιβλία.
Ένα, δύο, τρία, καλοκαιράκι γεια σου!
Ένα, δύο, τρία, του χρόνου πια η σειρά σου!
Ένα, δύο, τρία, τη σάκα μου γεμίζω
Ένα, δύο, τρία, στην τάξη μου γυρίζω!
Ένα, δύο, τρία, δάσκαλοι, συμμαθητές
Ένα, δύο, τρία, ανταμώνουν με χαρές!

                                               

Καλή σχολική χρονιά

Πηγή:  pemptousia.gr