Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το καλοκαιράκι έχει προχωρήσει για τα καλά και είναι πια καιρός για πλήρη ξεκούραση!!!!
Η τελευταία ανάρτηση της σχολικής αυτής χρονιάς τελειώνει με τις καρδιακές ευχές γονέων προς τις δασκάλες του σχολείου μας.
Μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ


Σας εύχομαι ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ .
Αυτό το καλοκαίρι γελάστε περισσότερο, χαρείτε, παίξτε, διασκεδάστε, μοιράστε ευχές, δώστε αγάπη, φροντίδα, χαλαρώστε, ηρεμήστε, κολυμπήστε!!!!!




Τα λέμε από το φθινόπωρο ξανά...................!

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, αρ, φύλλου 1376 , 18 Οκτωβρίου 2001, ορίζεται ο σκοπός του Νηπιαγωγείου και αναφέρεται επίσης το εξής:
Απαραίτητη κρίνεται η ισότιμη ενσωμάτωση της Προσχολικής Αγωγής στον ενιαίο σχεδιασμό της εκπαίδευσης, δεδομένου ότι αυτή αποτελεί αναπόσπατο στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε προηγμένης  κοινωνίας και γενικευμένη αρχή.
Το Λύκειο είναι η ανώτερη βαθμίδα εκπαίδευσης όπου τα παιδιά έχουν αποκτήσει όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ζήσουν δημιουργικά στην κοινωνία.
Ιδιαίτερα στην Τρίτη Λυκείου τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με της Πανελλήνιες και το άνοιγμά τους πλέον στην Κοινωνία που ζουν και θα ζουν.
Όλοι οι μαθητές ξεκινούν από τον μικρό και χρωματιστό κόσμο του Νηπιαγωγείου. Εκεί τίθενται οι πρώτες βάσεις και τα παιδιά αποκτούν εφόδια για να μπορέσουν να συνεχίσουν στο μαγικό κόσμο της μάθησης και της εξερεύνησης.
Και φυσικά το Νηπιαγωγείο ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ.
Έτσι και ο τελειόφοιτος  πρώην μαθητής μου της Γ' Λυκείου  πέρασε να μας δει.
Τι έκπληξη!!!! Μα πώς πέρασαν τα χρόνια τόσο γρήγορα; Πώς μπορεί να αλλάξει ένας μαθητής; Τι σημαντικά γεγονότα πυροδοτούν ένα χαρακτήρα ενός παιδιού στο πέρασμα  του χρόνου;
Ξαφνικά ο χώρος μίκρυνε πολύ.
Ξαφνικά οι μικροί μαθητές φαίνονταν πολύ μικροί.
Ξαφνικά η σιωπή απλώθηκε στην τάξη.
Ξαφνικά οι ματιές έμειναν έκπληκτες.
Ξαφνικά η περιέργεια νίκησε τυχόν ντροπές.
Και ο θαυμασμός και τα επιφωνήματα έντονα.
Και τα χαμόγελα , πλατιά , πολύ πλατιά.
<< Κυρία ποιος είναι αυτός;>>
<< Πιο ευγενικά παρακαλώ>>.
<< Αυτός ο κύριος>>.
<< Αυτός ο κύριος ήταν μαθητής μου , όπως είστε και σεις τώρα. Αυτός ο κύριος τελειώνει το πολύ μεγάλο σχολείο, το Λύκειο και ετοιμάζεται για το ακόμη πιο μεγάλο, το Πανεπιστήμιο>>.
Επιφωνήματα, αρκετά. Και χαμόγελα πολλά πολλά.
Και ο μεγάλος μαθητής παίρνει τη θέση της κυρίας.
<< Θέλετε να τον ρωτήσετε κάτι;>>.
Τα χεράκια γρήγορα γρήγορα και έτοιμα για απορίες.
Και οι μικροί μαθητές σοβαρά, σοβαρά  ρωτούν τον μεγάλο μαθητή.
<< Τι πρέπει να κάνει ένας μαθητής στο σχολείο για να τα καταφέρει;>>.
<< Πειθαρχία>> η απάντηση.
Ωχ , μπλέξαμε. Απόλυτη ησυχία. Πειθαρχία; Ο μεγάλος μαθητής το είπε και όχι η δασκάλα.
<< Τι σημαίνει πειθαρχία;>>.
<< Να συγκρατείς τον εαυτό σου>>.
Τα παιδιά προσπαθούσαν να καταλάβουν.
Κι εκεί παίρνω δράση.
<< Να μπορείτε να συγκρατείτε τον εαυτό σας. Για παράδειγμα θέλετε ένα παιχνίδι. Χρησιμοποιείτε τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς που έχετε μάθει και το ζητάτε ευγενικά. Αν δεν σας το δώσουν κοιτάτε να κάνετε κάτι άλλο. Δε θυμώνετε, δε λυπάστε. Συγκεντρώνεστε σε ευγενικά συναισθήματα και με το διάλογο διεκδικείτε. Επίσης οι γονείς , η δασκάλα σας  σας λένε κάτι που είναι καλό για σας. Για παράδειγμα ,κινείστε επικίνδυνα στο διάλειμμα. Ακούτε τότε την κυρία σας διότι θέλει να σας προστατέψει και να σας συμβουλέψει>>.
Κάπως έτσι περάσαμε το δύσκολο θέμα της πειθαρχίας.
Και η ώρα κύλησε με τις απορίες των παιδιών σχετικά με τα μαθήματα, τα διαγωνίσματα ( όλα τα ήξεραν), τις εξετάσεις , τις βαθμίδες κ.λπ, κ.λπ.
Περάσαμε πολύ ωραία . Και οι μικροί μαθητές από την εποικοδομητική αυτή συζήτηση και ο μεγάλος μαθητής διότι ξύπνησαν μνήμες ξεχασμένες και αγαπημένες.
Και η δασκάλα όμως............ που καθόταν και παρατηρούσε την εξέλιξη αυτού του μαθητή. Την πολύ καλή του εξέλιξη. Πειθαρχία λοιπόν προς τον εαυτό μας, προς τους άλλους. Καλέ μου μαθητή , έχεις πολλά πολλά ακόμη να μάθεις και κει στο Πανεπιστήμιο που θα πας και στην κοινωνία που θα βρεθείς ξαφνικά μόνος σου , χωρίς εκείνη την προστατευτική  ομπρέλα των γονιών σου. Ανοίγεις τα φτερά σου και είσαι έτοιμος να πετάξεις. Και οι γονείς σου και όλοι οι αγαπημένοι άνθρωποι της ζωής σου θα σε παρακολουθούν διακριτικά.
Εύχομαι Καλή Επιτυχία στη ζωή σου!!!!
Εύχομαι Καλή Επιτυχία σε όλα τα παιδιά του κόσμου!!!!
Και ελπίζουμε να σε ξαναδούμε ως φοιτητή και τα παιδιά να σε ξαναρωτήσουν << Τι πρέπει να κάνει ένας μαθητής στο σχολείο για να τα καταφέρει;>>.



Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ , ΟΛΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ.......

Και τι δεν μπορούν να δημιουργήσουν τα μαγικά χεράκια των παιδιών!!!!!!!





Πολύ της μόδας τα γήπεδα αυτή τη χρονιά. Η γραφή είναι αποκλειστικά από τα παιδιά χωρίς καμία βοήθεια δικιά μου. Και φυσικά όλα αφιερωμένα..... Αχ, αχ, πλασματάκια μου γλυκά!!!!!



Εδώ στον ασπροπίνακα την τιμητική την είχαν τα κορίτσια. Τι δημιουργίες;;;;;;;;;;;;
Να απορείς τι μπορεί να φτιάξουν τα μικρά παιδιά , με τη φαντασία τους, τα χρώματα , την ανάπτυξη δεξιοτήτων στο πέρασμα της χρονιάς! 
Το ένα καλύτερο από το άλλο.
Και περήφανα περίμεναν να τις φωτογραφήσω....
Οι περισσότερες δημιουργίες βασίζονται σε εταιρικές σχέσεις.






Μπορεί να λείψει και ο Βασίλης , από προηγούμενη ανάρτηση με το ημερολόγιο χρόνων αρκετών; 
Όχι βέβαια! Όπως του άρεσαν οι αριθμοί του άρεσαν και τα γράμματα. Κι εύχομαι να συνεχίσει έτσι!!!!






Και αγόρια επί το έργον, παρακαλώ!


Δεν μπορεί να λείψει το όνομά μου!!!!!





Ούτε και της συναδέλφου μου.



Από πλαστελίνη!!! Μου άρεσαν πολύ!

Ώρα για μεταμφίεση!!!!!! Πόζα σαν super star!!!!


Kυρία τρέξτε!! 
Ελάτε γρήγορα να το φωτογραφήσετε!!!
Δεν έκανα άλλη δουλειά όλη τη χρονιά. Ειδικά με το οικοδομικό υλικό!!!









Έργα όχι μόνο των αγοριών, αλλά και των κοριτσιών. Να ξεπερνιούνται και τα στερεότυπα σιγά σιγά!




Στο τραπέζι!



Ζωγραφική .......


Και η ώρα των γονιών............
Όταν οι γονείς αφιερώνουν ελάχιστο δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά τους το απόγευμα , τότε μπορούν να κάνουν θαύματα. Θαύματα δημιουργίας, χαράς, χαμόγελου, ευτυχίας , περηφάνιας, αυτοπεποίθησης, ισορροπίας. Όχι πολλά πράγματα τη σημερινή εποχή ,την πολυάσχολη. Λίγα και καλά. Έναν ελάχιστο χρόνο, όσο αντέχει ο καθένας, ένα χάδι, ένα χαμόγελο , μία συντροφικότητα παιδιού - γονέα, δίπλα δίπλα και δεν αργεί το ΘΑΥΜΑ. Για μια ζωή, χαραγμένο στη μνήμη. Από γονείς εργαζόμενους, με όλα τα καθημερινά προβλήματα της ελληνικής οικογένειας.
Η ώρα της Νυμφικής!!!!!!!
Απολαύστε............



Ο χαμογελοτενεκεδούλης!!!!!
Μας κράτησε συντροφιά όλη τη χρονιά. Πάνω από τη βιβλιοθήκη της τάξης, μας παρακολουθούσε.

Με απλά υλικά φτιαγμένος : χρόνος, αγάπη, κέφι, ανακάλυψη, φαντασία, δημιουργικότητα, χαρά, περηφάνια ( οι γονείς μου κυρία.......)



Να και το αεροπλανάκι που βοήθησε τον Μικρό Πρίγκηπα να πάει στους πλανήτες ( από προηγούμενη ανάρτηση με βίντεο πλανήτες που έστειλα).


Και μία κούκλα από κουτάλα. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ !!!!



Και η παλέτα του ζωγράφου!!!!!



Το φαναράκι του Πάσχα. Το έφερε κι αυτό η Νυμφική χαρούμενη. Από τη μαμά της. Το πήρε σπίτι της να πάει με αυτό στον Επιτάφιο. ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!



Οι φωτογραφίες ήταν κατά επιλογή και πολλές εντελώς τυχαία.