ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, αρ, φύλλου 1376 , 18 Οκτωβρίου 2001, ορίζεται ο σκοπός του Νηπιαγωγείου και αναφέρεται επίσης το εξής:
Απαραίτητη κρίνεται η ισότιμη ενσωμάτωση της Προσχολικής Αγωγής στον ενιαίο σχεδιασμό της εκπαίδευσης, δεδομένου ότι αυτή αποτελεί αναπόσπατο στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε προηγμένης  κοινωνίας και γενικευμένη αρχή.
Το Λύκειο είναι η ανώτερη βαθμίδα εκπαίδευσης όπου τα παιδιά έχουν αποκτήσει όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ζήσουν δημιουργικά στην κοινωνία.
Ιδιαίτερα στην Τρίτη Λυκείου τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με της Πανελλήνιες και το άνοιγμά τους πλέον στην Κοινωνία που ζουν και θα ζουν.
Όλοι οι μαθητές ξεκινούν από τον μικρό και χρωματιστό κόσμο του Νηπιαγωγείου. Εκεί τίθενται οι πρώτες βάσεις και τα παιδιά αποκτούν εφόδια για να μπορέσουν να συνεχίσουν στο μαγικό κόσμο της μάθησης και της εξερεύνησης.
Και φυσικά το Νηπιαγωγείο ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ.
Έτσι και ο τελειόφοιτος  πρώην μαθητής μου της Γ' Λυκείου  πέρασε να μας δει.
Τι έκπληξη!!!! Μα πώς πέρασαν τα χρόνια τόσο γρήγορα; Πώς μπορεί να αλλάξει ένας μαθητής; Τι σημαντικά γεγονότα πυροδοτούν ένα χαρακτήρα ενός παιδιού στο πέρασμα  του χρόνου;
Ξαφνικά ο χώρος μίκρυνε πολύ.
Ξαφνικά οι μικροί μαθητές φαίνονταν πολύ μικροί.
Ξαφνικά η σιωπή απλώθηκε στην τάξη.
Ξαφνικά οι ματιές έμειναν έκπληκτες.
Ξαφνικά η περιέργεια νίκησε τυχόν ντροπές.
Και ο θαυμασμός και τα επιφωνήματα έντονα.
Και τα χαμόγελα , πλατιά , πολύ πλατιά.
<< Κυρία ποιος είναι αυτός;>>
<< Πιο ευγενικά παρακαλώ>>.
<< Αυτός ο κύριος>>.
<< Αυτός ο κύριος ήταν μαθητής μου , όπως είστε και σεις τώρα. Αυτός ο κύριος τελειώνει το πολύ μεγάλο σχολείο, το Λύκειο και ετοιμάζεται για το ακόμη πιο μεγάλο, το Πανεπιστήμιο>>.
Επιφωνήματα, αρκετά. Και χαμόγελα πολλά πολλά.
Και ο μεγάλος μαθητής παίρνει τη θέση της κυρίας.
<< Θέλετε να τον ρωτήσετε κάτι;>>.
Τα χεράκια γρήγορα γρήγορα και έτοιμα για απορίες.
Και οι μικροί μαθητές σοβαρά, σοβαρά  ρωτούν τον μεγάλο μαθητή.
<< Τι πρέπει να κάνει ένας μαθητής στο σχολείο για να τα καταφέρει;>>.
<< Πειθαρχία>> η απάντηση.
Ωχ , μπλέξαμε. Απόλυτη ησυχία. Πειθαρχία; Ο μεγάλος μαθητής το είπε και όχι η δασκάλα.
<< Τι σημαίνει πειθαρχία;>>.
<< Να συγκρατείς τον εαυτό σου>>.
Τα παιδιά προσπαθούσαν να καταλάβουν.
Κι εκεί παίρνω δράση.
<< Να μπορείτε να συγκρατείτε τον εαυτό σας. Για παράδειγμα θέλετε ένα παιχνίδι. Χρησιμοποιείτε τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς που έχετε μάθει και το ζητάτε ευγενικά. Αν δεν σας το δώσουν κοιτάτε να κάνετε κάτι άλλο. Δε θυμώνετε, δε λυπάστε. Συγκεντρώνεστε σε ευγενικά συναισθήματα και με το διάλογο διεκδικείτε. Επίσης οι γονείς , η δασκάλα σας  σας λένε κάτι που είναι καλό για σας. Για παράδειγμα ,κινείστε επικίνδυνα στο διάλειμμα. Ακούτε τότε την κυρία σας διότι θέλει να σας προστατέψει και να σας συμβουλέψει>>.
Κάπως έτσι περάσαμε το δύσκολο θέμα της πειθαρχίας.
Και η ώρα κύλησε με τις απορίες των παιδιών σχετικά με τα μαθήματα, τα διαγωνίσματα ( όλα τα ήξεραν), τις εξετάσεις , τις βαθμίδες κ.λπ, κ.λπ.
Περάσαμε πολύ ωραία . Και οι μικροί μαθητές από την εποικοδομητική αυτή συζήτηση και ο μεγάλος μαθητής διότι ξύπνησαν μνήμες ξεχασμένες και αγαπημένες.
Και η δασκάλα όμως............ που καθόταν και παρατηρούσε την εξέλιξη αυτού του μαθητή. Την πολύ καλή του εξέλιξη. Πειθαρχία λοιπόν προς τον εαυτό μας, προς τους άλλους. Καλέ μου μαθητή , έχεις πολλά πολλά ακόμη να μάθεις και κει στο Πανεπιστήμιο που θα πας και στην κοινωνία που θα βρεθείς ξαφνικά μόνος σου , χωρίς εκείνη την προστατευτική  ομπρέλα των γονιών σου. Ανοίγεις τα φτερά σου και είσαι έτοιμος να πετάξεις. Και οι γονείς σου και όλοι οι αγαπημένοι άνθρωποι της ζωής σου θα σε παρακολουθούν διακριτικά.
Εύχομαι Καλή Επιτυχία στη ζωή σου!!!!
Εύχομαι Καλή Επιτυχία σε όλα τα παιδιά του κόσμου!!!!
Και ελπίζουμε να σε ξαναδούμε ως φοιτητή και τα παιδιά να σε ξαναρωτήσουν << Τι πρέπει να κάνει ένας μαθητής στο σχολείο για να τα καταφέρει;>>.