Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

ΤΟ ΧΑΡΙΖΩ ...

Ήταν από τις μέρες εκείνες που άλλα περιμέναμε να γίνουν και άλλα έγιναν. Από το πρωί παρέλασαν φουστανάκια χρωματιστά , με κάθε σχέδιο και ομορφιά. Και φυσικά δεν έλειπαν και τα αγοράκια με μαλλιά καρφάκια και ωραία ρουχαλάκια. Ο λόγος ; Η φωτογράφιση στο σχολείο. Καθαρά παιδάκια και όμορφα ντυμένα, χαρούμενα και ευτυχισμένα. Θα φωτογραφίζονταν.
Απαραίτητη προϋπόθεση η αλλαγή προγράμματος των μαθημάτων. Γρήγορα το ημερολόγιο, η συζήτηση η πρωινή μας, το μάθημά μας για να προλάβουμε τον φωτογράφο. Η ώρα περνούσε , φωτογράφος δεν φαινόταν. Οπότε για να μην δυσαρεστηθούν τα παιδιά το παίξιμο στις γωνιές θα τα χαλάρωνε. Η ένταση άρχισε να εμφανίζεται, διαφωνίες και λίγοι καυγάδες και τα ρουχαλάκια να αρχίσουν να τσαλακώνονται.
Ώρα για δεκατιανό, αφού δεν ήρθε ο φωτογράφος. Τώρα θα έρθει και τώρα θα έρθει και τα προσωπάκια των παιδιών και κάποια ρουχαλάκια λερώθηκαν. Η ώρα 11 έφθασε και ο φωτογράφος πουθενά. Να βγουν διάλειμμα; Πάει το χτένισμα, κάποιο ατύχημα ενδεχομένως και τα ρούχα φυσικά σίγουρα θα λερωθούν. Και τώρα τι γίνεται; Πώς θα περάσει ευχάριστα η ώρα τους; Μοίρασμα φωτοτυπίας να ζωγραφίσουν το τριαντάφυλλο και συζήτηση που θα ήθελαν να το χαρίσουν. 
Φυσικά ο φωτογράφος δεν ήρθε ποτέ και μπορώ να πω ότι ήταν μια δύσκολη μέρα τόσο για τα παιδιά όσο και για τους εκπαιδευτικούς.
Το ραντεβού καθορίστηκε για άλλη φορά. Λέτε να περάσουμε τα ίδια;













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου