Πρώτη του Φλεβάρη σήμερα και ο λαός λέει: << Ο Φλεβάρης και αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει, μα αν τύχει και θυμώσει μες στα χιόνια θα μας χώσει>>.
Ο καιρός λοιπόν είναι άστατος : μία γελάει, μία κλαίει, μία αγριεύει και μία ησυχάζει.
Το όνομά του έχει λατινική προέλευση , από το Februare που σημαίνει εξαγνίζω , καθαρίζω. Επομένως ο μήνας αυτός ήταν από τους Ρωμαίους αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και θεωρούνταν μήνας των νεκρών και μήνας πένθους. Κι επειδή υπήρχε η πίστη πως οτιδήποτε έχει σχέση με το θάνατο είναι μολυσμένο, επιδίωκαν να το εξαγνίσουν, να το καθαρίσουν με διάφορες τελετές. Σύμφωνα με το ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Φεβρουάριος ήταν ο τελευταίος μήνας του έτους και οι άνθρωποι έπρεπε να μπουν στο νέο μήνα καθαροί και αμόλυντοι.
Στη λαϊκή μας παράδοση ο Φεβρουάριος είναι ο κοπιαστικός μήνας των αμπελιών , του αποκριάτικου ξεφαντώματος , μα και των νεκρών με τα ψυχοσάββατά του.
Ο λαός για τον Άγιο Τρύφωνα έλεγε :
Ο καιρός λοιπόν είναι άστατος : μία γελάει, μία κλαίει, μία αγριεύει και μία ησυχάζει.
Το όνομά του έχει λατινική προέλευση , από το Februare που σημαίνει εξαγνίζω , καθαρίζω. Επομένως ο μήνας αυτός ήταν από τους Ρωμαίους αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και θεωρούνταν μήνας των νεκρών και μήνας πένθους. Κι επειδή υπήρχε η πίστη πως οτιδήποτε έχει σχέση με το θάνατο είναι μολυσμένο, επιδίωκαν να το εξαγνίσουν, να το καθαρίσουν με διάφορες τελετές. Σύμφωνα με το ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Φεβρουάριος ήταν ο τελευταίος μήνας του έτους και οι άνθρωποι έπρεπε να μπουν στο νέο μήνα καθαροί και αμόλυντοι.
Στη λαϊκή μας παράδοση ο Φεβρουάριος είναι ο κοπιαστικός μήνας των αμπελιών , του αποκριάτικου ξεφαντώματος , μα και των νεκρών με τα ψυχοσάββατά του.
Ο λαός για τον Άγιο Τρύφωνα έλεγε :
<<Τρύφωνα πολύκαρπε,
έλα εδώ στο αμπέλι μου
και στο χωραφάκι μου
να φάμε και να πιούμε>>.
Προστάτης λοιπόν των χωραφιών και φύλακας των αμπελιών ο Άγιος Τρύφος, γι' αυτό και στις εικόνες του τον παριστάνουν να βαστάει κλαδευτήρι. Αυτήν την ημέρα γεωργοί και αμπελουργοί την κρατάνε και δε δουλεύουν. Ανήμερα στη γιορτή του οι γεωργοί και οι αμπελουργοί κάνουν αγιασμό στην εκκλησία και αρτοκλασία με κόλλυβα. Αυτή τη μέρα τον αγιασμό δεν τον πίνουν, μήτε ραντίζουν τα σπίτια , μόνο ραντίζουν τα αμπέλια και τα χωράφια!
(Οι πληροφορίες είναι της Αικατερίνης Τσοτάκου Καρβέλη, Λαογραφικό Ημερολόγιο, σελ. 34)
Στην λαϊκή μας παράδοση συναντούμε να αποκαλούν τον μήνα και Φλεβάρη, Κουτσοφλέβαρο, Κουτσός , Κούτσουρος, Μικρός, Μεθυσμένος , Φλιάρης (τελευταίος μήνας του χειμώνα από το φλιά = κατώφλι).
Στα παιδιά δίνεται ένα φύλλο εργασίας με τις διάφορες ονομασίες και την ιστορία του Φλεβάρη και το κάθε ένα επιλέγει ποια ονομασία τον ενδιαφέρει και ζωγραφίζει ανάλογα.
Καλό μήνα μικρά μου!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου