Ξεφυλλίζοντας μια εφημερίδα είδα κάτι πολύ ενδιαφέρον και αυτό είναι γεγονός ότι με προβληματίζει πολύ στην τάξη μου. Τα παιδιά διακρίνονται όλο και περισσότερο από έλλειψη φαντασίας, ελάχιστο λεξιλόγιο, προβλήματα κατανόησης, επικοινωνίας. Διαπίστωσα ότι λίγα είναι τα παιδιά που οι γονείς τους, τους διαβάζουν παραμύθια. Εν τέλει, η εποχή μας διακρίνεται από άγχος και από μια ταχύτητα να προλάβουμε τα πάντα. Οι γονείς τρέχουν για πολλά, προσπαθούν για πολλά, η κούραση μεγάλη και ναι, πολλές φορές δεν προλαβαίνουν ούτε ένα παραμύθι να διαβάσουν στα παιδιά τους. Τι γίνεται όμως και με τις γιαγιάδες και τους παππούδες; Ο παραδοσιακός ρόλος της γιαγιάς και του παππού (πριν 30 χρόνια να πω;) ήταν να διαβάζουν παραμυθάκια στα εγγονάκια τους. Τώρα το ρόλο αυτό παίζει η τηλεόραση. Διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί. Η πηγή είναι από το Stanford University και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα<<ελεύθερος τύπος>> ,στις 17 Φεβρουαρίου 2014.
<< ΤΑ ΟΦΕΛΗ του διαβάσματος παραμυθιών στα παιδιά πριν αποκοιμηθούν ανέδειξε έρευνα του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους ειδικούς, δέκα λεπτά αρκούν κάθε βράδυ για να υπάρξουν άμεσα και μακροπρόθεσμα οφέλη, από τον πλούτο του λεξιλογίου που αναπτύσσουν μέχρι τη διαμόρφωση υγιούς προσωπικότητας στην ενήλικη ζωή τους. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι τα παιδιά είναι σε θέση να κατανοήσουν λέξεις και έννοιες, ακόμα και αν τις ακούν για πρώτη φορά, ενώ το λεξιλόγιό τους εμπλουτίζεται ακόμα κι αν ακόμα δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τη λεκτική τους επικοινωνία. Αντίθετα, το <<παρκάρισμα>> παιδιών μπροστά από την τηλεόραση για περισσότερες από 2 ώρες ημερησίως όχι μόνο δεν ωφελεί, αλλά αντίθετα προκαλεί προβλήματα κατανόησης , αντίληψης, ακόμα και συμπεριφοράς>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου