ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ

ΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΛΤΣΕΣ

     Υπήρχε κάποτε ένας ευγενικός και καλόκαρδος άνθρωπος , που ζούσε ευτυχισμένα με την οικογένειά του, βοηθώντας παράλληλα και όσους είχαν ανάγκη. Η γυναίκα του όμως πέθανε από βαριά αρρώστια και τον άφησε δυστυχισμένο , με τρεις μικρές κόρες να μεγαλώνει. Δεν έφτανε αυτό αλλά έχασε και όλα του τα χρήματα σε ανώφελες και κακές επενδύσεις. Γι' αυτό η οικογένειά του χρειάστηκε να μετακομίσει σε μια χωριάτικη καλύβα και οι τρεις του κόρες αναγκάστηκαν να κάνουν μόνες τους όλες τις δουλειές του σπιτιού.

     Όταν μεγάλωσαν τα κορίτσια , ο πατέρας έπεσε σε μεγαλύτερη θλίψη, μιας και δε θα μπορούσε να τα παντρέψει μα τόση φτώχεια.

     Μια νύχτα, οι κόρες κρέμασαν στο τζάκι τα πλυμένα ρούχα τους για να στεγνώσουν - μαζί με αυτά και τις κάλτσες τους - και έπεσαν για ύπνο.  Ο Άγιος Βασίλης γνώριζε την απόγνωση και τη δυστυχία που βρισκόταν η οικογένεια και σταμάτησε στο σπίτι αυτό.

     Κοίταξε μέσα από το παράθυρο. Όλοι είχαν πέσει για ύπνο. Είδε τις κάλτσες των κοριτσιών που κρέμονταν στο τζάκι. Πήρε τότε από το πουγκί του τρία μικρότερα πουγκιά με χρυσό και τα πέταξε με προσοχή από την καμινάδα έτσι ώστε να πέσουν μέσα στις κάλτσες. Το επόμενο πρωί που ξύπνησαν τα κορίτσια , βρήκαν για μεγάλη τους έκπληξη τις κάλτσες τους γεμάτες με χρυσάφι. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους. Η ζωή τους θα άλλαζε και θα ζούσαν όπως πριν και καλύτερα!

     Τα παιδιά όλου του κόσμου συνέχισαν την παράδοση να κρεμούν κάλτσες τα Χριστούγεννα στο τζάκι τους με την ελπίδα να τους τις γεμίσει ο Άγιος Βασίλης.

ΤΟ ΤΑΪΣΜΑ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ

     Στην Κεντρική Ελλάδα οι κοπέλες τα μεσάνυχτα ή προς τα χαράματα των Χριστουγέννων , πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση και παίρνουν το αμίλητο νερό.

     Σε όλη τη διαδρομή δεν βγάζουν μιλιά από το στόμα τους, γι' αυτό και το νερό το λένε άκραντο ( αμίλητο).

     Αφού πάρουν το νερό αφήνουν στη βρυσούλα βούτυρο, τυρί ή ψημένο σιτάρι ή κλαδί ελιάς και λένε: << Όπως τρέχει το νερό σου βρυσούλα μου , έτσι να τρεχ' και το βιο μ>>.

     Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια , <<κλέβουν το νερό>> και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιουν όλοι απ' τ΄ άκραντο νερό.  Ραντίζουν τις 4 γωνιές του σπιτιού και σκορπούν στο σπίτι τα 3 χαλίκια.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Ακολουθεί το << Βυζαντινό Αλφάβητο>>, που βρέθηκε σε χειρόγραφο του δωδέκατου αιώνα και ψέλνονταν στη Γέννηση του Χριστού από τα μικρά παιδιά, αναγγέλοντας όπως και σήμερα με τα κάλαντα των Χριστουγέννων ,το γεγονός της Γέννησης:

Άλφα, αρχηγός των απάντων.

Βήτα, βασιλεύει Κύριος

Γάμμα, γεννάται ο Χριστός

Δέλτα, Δια λόγου Θεϊκού

Έψιλον, έρχεται επί γης.

Ζήτα, ζωήν φέρει εν τω κόσμω

Ήτα , ήλιος και σελήνη

Θήτα, Θεόν προσκυνούσιν