Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΑΚΑΣ

Με τον ερχομό του 2016, έχουμε ήδη μπει σε τροχιά Ευρωπαϊκής Ημέρας Προστασίας Δεδομένων (28/1) και Ημέρας Ασφαλούς Διαδικτύου (9/2). Επειδή τα παιδιά από μικρή ηλικία σερφάρουν στο διαδίκτυο ή ακόμη είναι  μέλη κοινωνικής δικτύωσης , είναι πολύ βασικό να κατανοήσουν τους κινδύνους που υπάρχουν μέσα στο διαδίκτυο. Είναι όλοι και όλες όπως παρουσιάζονται; Είναι πραγματικοί φίλοι με αγνά συναισθήματα ή κρύβεται κάτι άλλο πίσω από τον καθένα που μας προσεγγίζει; Και το παιδί καλό είναι να κατανοήσει ότι τους ίδιους κινδύνους διατρέχει και ένας ενήλικας είτε είναι η μαμά ή ο μπαμπάς είτε ο οποιοσδήποτε φίλος. 

Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό στα παιδιά, επιλέχθηκε το παραμύθι του Αισώπου : Η Αλεπού και ο κόρακας.

Από το σύνολο της τάξης 7 παιδιά ήξεραν τον μύθο. Ζητήθηκε από ένα παιδί να το αφηγηθεί. Το λόγο πήρε ο Γιώργος : << Μια φορά κι έναν καιρό , ζούσε ένας κόρακας και είδε ένα κομμάτι τυρί και το πήρε. Μία αλεπού είπε στα παιδάκια της να μην κάνουν σκανδαλιές μέσα στο σπίτι. Βρήκε το τυρί και δεν μπορούσε να σκαρφαλώσει. Και είπε στον κόρακα << Ξέρω πόσο ωραία τραγουδάς >> και είπε ο κόρακας << δεν τραγουδώ καλά>>. << Για να ακούσω τη φωνή σου>> και ο κόρακας φώναξε. Έπεσε το τυρί κάτω , το πήρε η αλεπού και το πήγε στη φωλιά της να το φάνε τα παιδιά της>>.

Στη συνέχεια η Σταυρούλα ήθελε και αυτή να πει την ιστορία. Την είπε με περισσότερα λόγια αλλά δεν μπορούσα να την προλάβω και να την γράψω. Τα παιδιά συνειδητοποίησαν ότι η ιστορία της Σταυρούλας διέφερε λίγο από του Γιώργου και ότι είχε πολύ περισσότερα λόγια.

Περάσαμε στον υπολογιστή και παρακολουθήσαμε τα εξής βίντεο:

\

Αφού τα παιδιά παρκολούθησαν και τα δύο βίντεο τους ζητήθηκε να ψηφίσουν ποια ιστορία από τις δύο τους άρεσε. Η αλεπού και το κοράκι δηλ. το πρώτο βίντεο μάζεψε 5 ψήφους και το δεύτερο βίντεο 10. Ο λόγος ήταν ότι το δεύτερο βίντεο είχε κίνηση, καταρράκτη, το τυρί που έπεσε από το δέντρο, διαφορετική χροιά φωνών, κλάματα, εικόνα.

Όμως το πρώτο βίντεο ήταν κατάλληλο για δραματοποίηση.

Τα τυράκια μας καθαρά και τακτοποιημένα τόσα όσα και τα κοράκια. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε τόσους κόρακες όσο και αλεπούδες. Μετά έγινε το ίδιο αλλά αντίστροφα.

Στην μουσική όλα μαζί χορεύουν.

Ήρθε η ώρα που ο κόρακας βρήκε το τυράκι του.

Οι αλεπουδίτσες είναι κρυμμένες στη φωλιά τους.

Ανεβαίνουν στο δέντρο τους και η αλεπού προσπαθεί να σκαρφιστεί ιδέες , κολακείες, ψεύτικα λόγια για να πείσει τον κόρακα και να πάρει το τυρί του.

Και το κατάφερε. Παίρνουν το τυρί ευτυχισμένες και τρέχουν στη φωλιά τους.

Και τα κοράκια στέκονται λυπημένα και σκεφτικά << Τι πάθαμε!!!!>>.

Το ίδιο με αντίστροφες ομάδες.

Πετούν γύρω γύρω με το τυρί τους.

Σκαρφαλώνουν στο δέντρο τους ψηλά και οι αλεπούδες περιμένουν.

Σκέφτονται πώς να πείσουν τα κοράκια.

Τα ψέματα και οι κολακείες δίνουν και παίρνουν. 

Τι χαρά , τα κατάφεραν και τους πήραν το τυρί.

Ώρα για κλάματα.

Στη συνέχεια τους δόθηκε αυτή η φωτογραφία. Να την παρατηρήσουν και να βρουν διαφορές. Η διαφορά ήταν ότι αντί για τυρί ο κόρακας κρατούσε κρέας. Μιλήσαμε για τις παραλλαγές που υπάρχουν στα παραμύθια , στις διαφορές με τους εκδότες και εστιάσαμε στο νόημα μιας ιστορίας που είναι κοινή. 

Τους διάβασα το εξής:

Ένας κόρακας άρπαξε ένα κομμάτι κρέας και κάθισε πάνω σ' ένα δέντρο. Μια αλεπού που τον είδε, θέλοντας να του το πάρει, στάθηκε από κάτω κι άρχισε να τον παινεύει για το παράστημα και την ομορφιά του, λέγοντας ότι θα του άξιζε να είναι ο βασιλιάς των πουλιών κι ότι αυτό θα γινόταν σίγουρα αν είχε φωνή. Ο κόρακας, θέλοντας να δείξει πως και φωνή διαθέτει, έβγαλε μεγάλη κραυγή αφήνοντας να του πέσει το κρέας. Τότε εκείνη έτρεξε και το άρπαξε, λέγοντάς του: << Ε κόρακα, αν είχες μυαλό , δε θα σου έλειπε τίποτε για να γίνεις βασιλιάς όλων των πουλιών>>.

Στο σημείο αυτό τα παιδιά κατανόησαν τι είναι περίληψη, δηλ. μία μικρή σε έκταση περιγραφή του περιεχομένου μιας ομιλίας ή ενός κειμένου, στην οποία αναφέρονται τα κυριότερα σημεία.

Τα παιδιά πήραν από την βιβλιοθήκη παραμύθια και έψαξαν για περιλήψεις. Στο οπισθόφυλλο συνειδητοποίησαν ότι με λίγα λόγια γράφεται περίπου η υπόθεση μιας ιστορίας.

Μιλήσαμε για τα αντίθετα, όπως: πάνω-κάτω , ψηλά - χαμηλά, ομορφιά - ασχήμια, πονηρός - αγαθός, δυνατά - σιγανά, μυαλωμένος - άμυαλος, περήφανος - ταπεινός.

Επικεντρωθήκαμε στο ηθικό δίδαγμα που ήθελε να προβάλλει ο Αίσωπος: ( Ο μύθος ταιριάζει στους άμυαλους ανθρώπους).

Και επειδή πολύ εύκολα μπορούμε να χάσουμε το μυαλό μας, στο σημείο αυτό αναφερθήκαμε στα θετικά στοιχεία του κάθε ανθρώπου και ενδεχομένους στις αδυναμίες που μπορούμε να έχουμε. Δεν είναι ανάγκη να πιστεύουμε τον καθένα για αυτά τα ωραία λόγια που μας λέει ή για αυτά που μας δίνει για να μας καλοπιάσει. Πόσο μάλιστα όταν μας μιλάει ένας άγνωστος είτε ορατά, μπροστά μας είτε πίσω από έναν υπολογιστή κρυμμένος.

Φτιάξαμε τη μάσκα του κόρακα και της αλεπούς.

Ζωγράφισαν το δεντράκι 

Φορέσαμε τις μάσκες 

Έτοιμο και το τυράκι.

Και η δραματοποίηση ξεκινά. 

Τι θα σκεφτεί η αλεπού; 

Τι θα αποφασίσει το κοράκι;

Το πήρε το τυράκι

Πολλά γέλια στην τάξη

Επειδή τα παιδιά βάδιζαν στα λόγια του μύθου , τους ζητήθηκε να γίνει μια αλλαγή. Ο κόρακας να είναι έξυπνος  και να μην πιστεύει εύκολα την αλεπού. Και η αλεπού να προσπαθεί να πείσει τον κόρακα με διάφορα τεχνάσματα για να του πάρει το τυρί. 

Διαβάστε μερικούς διαλόγους,όπως εξελίχθηκε η ιστορία:'

- Λες τις πιο ωραίες νότες.

-Δεν ξέρω νότες

-Όμως ξέρω πάρα πολλά για σένα. Τραγούδησε μια νότα.

-Σου είπα, δεν ξέρω νότες.

-Μπορείς να μου κάνεις παρέα; Δεν έχω φίλους!

-Θα σε κάνω παρέα ( πάει το τυράκι)

Άλλος διάλογος:

- Έχω ακούσει ότι είσαι πολύ άσχημος

- Ναι, είμαι άσχημος

-Δεν είσαι όμορφος.

-Όμως το ξέρεις ότι δεν είμαι όμορφος.Κανένα πουλί δεν κάνει παρέα μαζί μου

-Όμως εγώ θα σε κάνω παρέα ( πάει το τυρί)

Άλλος διάλογος:

- Έχω ακούσει ότι κάνεις παρέα με φίλους και παίζεις μαζί τους και ζωγραφίζεις.

-Εγώ δεν έχω φίλους.

-Νόμιζα ότι είχες!

-Δεν έχω, δεν μου αρέσει το παιχνίδι μου.

-Θα σε παίζω εγώ.

-Όχι

- Γιατί;

-Δεν θέλω κανένα φίλο

-Αφού δεν θέλεις παραδίδομαι ( έχασε η αλεπού)

Άλλος διάλογος:

- Ξέρω ότι πάντα πολύ θυμώνεις.

- Κι εγώ το ξέρω επειδή κανείς δε με θέλει. Δεν με παίζει κανείς μαζί τους γιατί έχω την πιο άσχημη φωνή.

-Γιατί δεν παίζεις με κόρακες;

-Δεν θέλω και θυμώνω.

- Καλά , φεύγω τώρα ( έχασε η αλεπού)

Άλλος διάλογος:

- Έχω ακούσει ότι χορεύεις ωραία και παίζεις κάθε μέρα.

- Δεν χορεύω, δεν μου αρέσει καθόλου ο χορός.

- Τι σου αρέσει;

- Τίποτα

- Παρέα θέλεις;

- Δεν μου αρέσει η παρέα. Δεν μου αρέσει τίποτα.

- Θα σε πάω στο σπίτι σου να είσαι ωραία!

- Η φωλιά μου είναι πάρα πολύ ψηλά. Δεν μπορείς.

( Έχασε η αλεπού)

Παρατηρήθηκε ότι οι διάλογοι δυσκόλεψαν, οι αντιστάσεις ήταν πιο δυνατές και ότι η αλεπού προσπαθούσε απεγνωσμένα να βρει τρόπους να παρασύρει τον κόρακα. Στο τέλος παραδεχόταν ότι νικήθηκε. Και ο κόρακας ( Κωνσταντίνος Παν) ήταν καταπληκτικός  και αφοπλιστικός. Και οι αλεπουδίτσες που προσπάθησαν πολύ.

Γι ' αυτό παιδιά ΠΡΟΣΟΧΗ, τι σας λένε, ποιοι σας το λένε και γιατί σας το λένε.

Ζωγράφισαν και τον μύθο.