ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΑΣ

Τὸ εὐλογημένο καράβι

«Ποῦ πᾶς καραβάκι, 

μὲ τέτοιον καιρό, 

σὲ μάχεται ἡ θάλασσα, 

δὲν τὴ φοβᾶσαι; 

Ἀνέμοι σφυρίζουν 

καὶ πέφτει νερό, 

ποῦ πᾶς καραβάκι, 

μὲ τέτοιον καιρό;»

«Γιὰ χώρα πηγαίνω 

πολὺ μακρινή, 

θὰ φέξουνε φάροι 

πολλοὶ νὰ περάσω, 

βοριάδες, νοτιάδες 

θὰ βρῶ, μὰ θὰ φτάσω 

μὲ πρίμο ἀγεράκι, 

μ᾿ ἀκέριο πανί».

«Κι οἱ κάβοι ἂν σοῦ στήσουν 

τὴ νύχτα καρτέρι, 

ἐπάνω σου ἂν σπάσει 

τὸ κῦμα, θεριό, 

καὶ πάρει τοὺς ναῦτες 

καὶ τὸν τιμονιέρη; 

Ποῦ πᾶς καραβάκι, 

μὲ τέτοιον καιρό;»

«Ψηλὰ στὸ ἐκκλησάκι 

τοῦ βράχου, ποὺ ἀσπρίζει, 

γιὰ μένα ἔχουν κάμει 

κρυφὴ λειτουργία 

ὀρθὸς ὁ Χριστὸς 

τὸ τιμόνι μου ἀγγίζει, 

στὴν πλώρη μου στέκει 

ἡ Παρθένα Μαρία».

Zαχαρίας Παπαντωνίου

Με ξεκίνημα αυτό το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου και συζητώντας για τα καράβια μετά από παρατήρηση αυτής της εικόνας, παρομοιάσαμε την τάξη μας μ' ένα καράβι και τα παιδιά με τους τολμηρούς ταξιδιώτες. Έτοιμοι να γνωρίσουμε νέα πράγματα, να τολμήσουμε , να μάθουμε, να παίξουμε , να χαρούμε και να συνεργαστούμε μέσα από ένα ετήσιο ταξίδι γνώσης και δημιουργίας. Για να επιτευχθούν , όμως, όλα αυτά και για να είναι ευχάριστο το ταξίδι μας, πρέπει να σεβόμαστε κάποιους καθημερινούς κανόνες που θα βοηθήσουν στη συμβίωσή μας και στο μακρινό αυτό ταξίδι μας.

Τα παιδιά προτείνουν λύσεις , γίνεται η καταγραφή τους, ακούν το γράμμα από τα << Προσχολικά>> σχετικά μ' ένα τερατάκι που αναστατώνει την τάξη, τις συμβουλές της εργατικής μέλισσας και ετοιμαζόμαστε για τους δικούς μας κανόνες. Γράφονται πάνω σε καρδούλες , το κέντρο ύπαρξής μας. Οι καρδούλες είναι οι ταξιδιώτες στη γνώση και στην ετήσια περιπέτειά μας. Σε ζευγαράκια  ομορφαίνουν και στολίζουν τις καρδούλες τους.

Και στο τέλος , τοποθετούνται στο καράβι του σχολείου μας.

Καλό μας ταξίδι!!!!!!!!!