Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Θ΄ ΜΕΡΟΣ, ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ.. Ένα παραμύθι αποτέλεσμα συνεργασίας δύο αδερφών

     Είναι γνωστό ότι πολλοί διάσημοι από το χώρο της τέχνης έδειξαν σημάδια δημιουργικότητας από την παιδική τους ακόμη ηλικία. Ο Μότσαρντ, για παράδειγμα, συνέθετε συμφωνίες πριν ακόμα γίνει πέντε ετών, ενώ ο Λεονάρντο ντα Βίντσι έδειξε το ταλέντο του πολύ νωρίς. Όπως όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά , έτσι και η ικανότητα για  δημιουργία υπάρχει μέσα σε όλους μας σε κάποιο βαθμό. Κάθε παιδί μπορεί να κάνει κάτι δημιουργικό. Έρευνες έδειξαν ότι τα δημιουργικά παιδιά δείχνουν μεγαλύτερη προθυμία στο να παίρνουν ρίσκα, ανησυχούν λιγότερο για τα λάθη τους, έχουν αυτοπεποίθηση, είναι ανεξάρτητα και με περισσότερες επιτυχίες στη μάθηση. Επιπλέον, τα παιδιά αυτά είναι ικανά, αντιστέκονται σε κάθε είδους συμβάσεις και τα ενδιαφέρει πολύ να πειραματίζονται με νέες ιδέες.
     Η ζήλια που αναπτύσσεται ανάμεσα στα αδέλφια , απασχολεί τα περισσότερα ζευγάρια που έχουν περισσότερα από  ένα παιδιά. Φανταστείτε τη χαρά τους όταν βλέπουν τα αδελφάκια να παίζουν μαζί και να βοηθούν το ένα το άλλο. Πάντως και η ζήλια είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα ανάμεσα στα αδέρφια , αρκεί οι γονείς να μπορούν να χειριστούν με ισοτιμία τις συγκρούσεις των παιδιών τους.
 Η Ε. και η Μ. είναι αδελφάκια. Το ένα Νηπιαγωγείο και το άλλο Β΄Δημοτικού και πρώην μαθήτριά μου. Πέρασαν ένα όμορφο και δημιουργικό απόγευμα μαζί , διαβάζοντας παραμύθια και αποφασίζοντας να φτιάξουν το δικό τους παραμύθι , εικονογραφόντας το κιόλας. Σκοπός να το δει η κυρία τους την άλλη μέρα και να το διαβάσει στα παιδιά της τάξης. Τους διαλόγους τους έγραψε η Μ. ενώ η Ε. έγινε η εικονογράφος.Οι ιδέες της ιστορίας προέκυψαν και από τις δύο.

Τίτλος παραμυθιού : Οι ιππότες και οι πριγκίπισσες.
Το εξώφυλλο

<< Μια φορά κι έναν καιρό σε μια όμορφη πόλη ζούσε μια όμορφη πριγκιποπούλα που την έλεγαν Αυγούλα. Η Αυγούλα ήταν μια όμορφη κοπέλα που είχε μαύρα μαλλιά και χείλη σαν τη  φωτιά. Οι γονείς της ήταν καλοί και πολύ πολύ πλούσιοι. Έτσι περνούσαν τα χρόνια , ώστε τότε η πριγκιποπούλα έγινε 16 χρονών.
Όταν οι γονείς της πήγαν έξω για φαγητό, ο υπηρέτης πήγε να σκοτώσει τη βασιλοπούλα. Αλλά για καλή της τύχη πέρναγε από κει το βασιλόπουλο και άκουσε την πριγκίπισσα να κλαίει και πήγε να τη βοηθήσει. 


Όταν τον σκότωσε (τον υπηρέτη), είδε την πριγκίπισσα και την ερωτεύτηκε και τον ερωτεύτηκε και η πριγκίπισσα.


- Γεια σου πριγκίπισσά μου!
- Γεια σου και σε σένα!
- Θες να πάμε στη λίμνη;
- Ναι , θέλω! Με τι θα πάμε;
- Με το άλογό μου!


Εδώ , σ' αυτήν τη ζωγραφιά οι δύο νέοι πήγαν στη λίμνη για βόλτα.

Το οπισθόφυλλο.

Η δημιουργία ψηφιακού παραμυθιού εδώ



5 σχόλια: