Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΛΥΚΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ

Νίκος  Καζαντζάκης    

Shahrad Malek

                                                            
<<Οι ώρες που περνούσα με την μητέρα μου ήταν γεμάτες μυστήριο. Καθόμασταν ο ένας αντίκρα στον άλλο, εκείνη σε καρέκλα πλάι στο παράθυρο, εγώ στο σκαμνάκι μου, κι ένιωθα, μέσα στη σιωπή, το στήθος μου να γεμίζει και να χορταίνει, σαν να’ ταν ο αγέρας ανάμεά μας και βύζαινα.
Από πάνω μας ήταν η γαζία, κι όταν ήταν ανθισμένη, η αυλή μοσκομύριζε. Αγαπούσα πολύ τα ευωδάτα κίτρινα λουλούδια της, τά’βαζε η μητέρα μου στις κασέλες και τα εσώρουχά μας, τα σεντόνια μας όλη μου η παιδική ηλικία μύριζε γαζία.
Μιλούσαμε, πολλές ήσυχες κουβέντες, πότε η μητέρα μου δηγόταν για τον πατέρα της, για το χωριό που γεννήθηκε, και πότε εγώ της στορούσα τους βίους των αγίων που είχα διαβάσει, και ξόμπλιαζα τη ζωή τους με την φαντασία μου· δε μ’ έφταναν τα μαρτύριά τους, έβαζα κι από δικού μου, ωσότου έπαιρναν τη μητέρα μου τα κλάματα, τη λυπόμουν, κάθιζα στα γόνατά της της χάδευα τα μαλλιά και την παρηγορούσα:
            -Μπήκαν στον Παράδεισο, μητέρα, μη στενοχιωριέσαι, σεργιανίζουν κάτω από ανθισμένα δέντρα, κουβεντιάζουν με τους αγγέλους και ξέχασαν τα βάσανά τους. Και κάθε Κυριακή βάζουν χρυσά ρούχα, κόκκινα κασκέτα με φούντες και πάνε να κάμουν βίζιτα στο Θεό.
            Κι η μητέρα σφούγγιζε τα δάκρυά της, με κοίταζε σα να μου έλεγε: «Αλήθεια λές;» και χαμογελούσε.

            Και το καναρίνι, μέσα από το κλουβί του, μας άκουγε, σήκωνε το λαιμό και κελαηδούσε μεθυσμένο, ευχαριστημένο, σαν να’ χε κατέβει από τον Παράδεισο, σαν να’ χε αφήσει μια στιγμή τους αγίους κι ήρθε στη γής να καλοκαρδίσει τους ανθρώπους.
            Η μητέρα μου, η γαζία, το καναρίνι, έχουν σμίξει αχώριστα, αθάνατα μέσα στο μυαλό μου· δεν μπορώ πια να μυρίσω γαζία, ν’ ακούσω καναρίνι, χωρίς ν’ ανέβει από το μνήμα της –από το σπλάχνο μου- η μητέρα μου και να σμίξει με τη μυρωδιά τούτη και με το κελάδημα του καναρινιού.
            Ποτέ δεν είχα δει τη μητέρα μου να γελάει· χαμογελούσε μόνο, και τα βαθουλά μαύρα μάτια της κοίταζαν τους ανθρώπους γεμάτα υπομονή και καλοσύνη. Πηγαινόρχουνταν σαν πνέμα αγαθό μέσα στο σπίτι, κι όλα τα πρόφταινε ανέκοπα κι αθόρυβα, σαν να’ χαν τα χέρια της μιαν καλοπροαίρετη μαγική δύναμη, που κυβερνούσε με καλοσύνη την καθημερινήν ανάγκη. Μπορεί και να’ ναι η νεράιδα, συλλογιζόμουν κοιτάζοντάς την σιωπηλά, η νεράιδα που λεν τα παραμύθια, και κινούσε στο παιδικό μυαλό μου η φαντασία να δουλεύει: μια νύχτα ο πατέρας μου, περνώντας από τον ποταμό, την είδε να χορεύει στο φεγγάρι, χίμηξε, της άρπαξε το κεφαλομάντιλο, κι από τότε την έφερε σπίτι και την έκαμε γυναίκα του. Κι ολημέρα τώρα πάει κι έρχεται η μάνα μέσα στο σπίτι και ψάχνει να βρεί το κεφαλομάντιλο, να το ρίξει στα μαλλιά της, να γίνει πάλι νεράιδα και να φύγει. Την κοίταζανα πηγαινοέρχεται, ν’ ανοίγει τα ντουλάπια και τις κασέλες, να ξεσκεπάζει τα πιθάρια, να σκύβει κάτω απ’ το κρεβάτι, κι έτρεμα μην τύχει και βρεί το μαγικό κεφαλομάντιλό της και γίνει άφαντη. Η τρομάρα αυτή βάσταξε χρόνια και λάβωσε βαθιά τη νιογέννητη ψυχή μου· κι ακόμα και σήμερα αποκρατάει μέσα μου πιο ανομολόγητη η τρομάρα ετούτη: παρακολουθώ κάθε αγαπημένο πρόσωπο, κάθε αγαπημένη ιδέα, με αγωνία, γιατί ξέρω πως ζητάει το κεφαλομάντιλό της να φύγει.>>
 «Αναφορά στον Γκρέκο»

Μάνα, μητέρα, μαμά, μανούλα .............τι λέξεις γεμάτες αγάπη, μυστήριο, χαρά, ελπίδα, ανακούφιση, φροντίδα, βοήθεια και τόσα τόσα άλλα! Και είναι γεγονός , όσα χρόνια κι αν περάσουν κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την μαμά του. Πάντα γυρνά εκεί και προσμένει το ζεστό χαμόγελό της, το αγνό και γεμάτο αγάπη βλέμμα της, το απαλό και λυτρωτικό χάδι της, τη βελούδινη φωνή της να λέει πάντα << αγγελούδι μου σε αγαπώ>>. Και να φουσκώνει η καρδιά του μικρού παιδιού από αγάπη, χαρά, φροντίδα, προστασία.
Πώς να μην τιμήσουμε αυτήν την τόσο σημαντική γιορτή; Και τα παιδιά με πόση αγάπη προσπάθησαν να ολοκληρώσουν τις κατασκευές τους! Για να τις προσφέρουν στην αγαπημένη τους μανούλα.
Αρχικά φτιάξαμε καδράκια με λουλούδια τις παλάμες των παιδιών.





Κάναμε και κατασκευή με καρδούλες, μία του παιδιού και μία της μαμάς





Ζωγράφισαν για την μαμά τους




Φύλλο εργασίας με τι δώρο θα κάνουν στην μαμά τους

Λουλούδια

Λουλούδι

Ρούχα, βιβλίο και κοκαλάκι για τα μαλλιά

Θα της κάνω ζωγραφιά

Λουλούδι

Λουλούδια και κασετίνα σε σχήμα καρδιάς για τα δαχτυλίδια της

Θα της χαρίσω ένα παιχνίδι μου

Βαφτικά

Λουλούδια

Λουλούδια

στέμμα και δαχτυλίδι

Βραχιόλι, κολιέ, σταυρός, βαλίτσα, κινητό, τσάντα

Λουλούδια και καρδούλα

Θα της κατασκευάσω καρδιά

Μανούλες Χρόνια σας Πολλά!!!!!




6 σχόλια: